روز جهانی کودک را خود بچه ها ثبت کردند+متن پیام
سرمشق های آب بابا یادمان رفت
رسم نوشتن با الفبا یادمان رفت
شعر خدای مهربان را حفظ کردیم
اما خدای مهربان را یادمام رفت
کشورهای جهان روزهای کودک مختلفی برای خود دارند؛ اما روزجهانی کودک را خود بچهها به وجود آوردهاند.
در سال ۱۹۸۶ در چنین روزی ۲ تن ازدانشآموزان ۹ ساله مدرسه آتاتوری در نیویورک با نگارش نامهای از همه بچههای دنیا خواستند که با هم روزی را به صلح اختصاص دهند.
در پیام یکی از بنیانگذاران روز جهانی کودک آمده است:
«بزرگترهای ما عقاید ثابتی دارند. آنها ما را دوست دارند چون بچههایشان هستیم اما آیا آنها میدانند که چه دنیایی را برای ما بوجود میآورند. اگر کمترین اشتباهی در ماشین هستهای آنها رخ دهد ما هرگز شانسی برای رشد نخواهیم یافت. ما امکانی برای رشد و پرورش میخواهیم.»
کودکان در روز جهانی کودک میخواهند این تضاد را یادآور شوند، که در حالی که سالانه هزینههای غیرقابل تصوری صرف تولید انواع سلاحهای هستهای و غیر هستهای میشود، کودکان بسیاری از گرسنگی، عدم امکانات بهداشتی، سوء و تغذیه و … میمیرند.
یونیسف اعلام داشته، که تنها با اختصاص ۵ دلار برای هر کودک میتوان جان ۹۰% از کودکانی را که سالانه میمیرند نجات داد و برای بهبودی چشمگیر زندگی کودکان جهانسوم کافی است که همان مبلغ در یک سال خرج شود و این مبلغ تنها معادل بودجه ۶ هفته تسلیحاتی جهان است.
کودکان، آسیب پذیرترین گروه در هر جامعه هستند و از هیچ چیز آنان از جمله غذا، پوشاک و نیازهای دیگرشان نباید کاست. عدم توجه به وضعیت کودکان به علت مشکلات اقتصادی و کاستن بودجههایی که شرایط زندگی و حیات کودکان را خدشهدار میسازد به امید اینکه اقتصاد آینده کشور تامین باشد نه توجیه و بازده اقتصادی دارد و نه حرکتی انسانی محسوب میشود.
کودکان خالق زیباترین احساسها و عشقها هستند که پروین اعتصامی شاعر بزرگ ایرانی هم در این احساس شریک است، به طوری که گفتارش را با کودکان از طریق اشعارش بیان کردهاست به گونهای که در کتابهای فارسی مدرسهها، همواره شعر یا اشعاری آزاد دیده میشود که کودکان و دانشآموز میخوانند و به خاطر میسپارند.
امروز ۱۶ مهر ماه مصادف با روز کودک است. اگر بخواهیم در معنای کلی کودک را تعریف کنیم :کوچولویی که بسیار صاف و ساده و در عین حال پر جنب و جوش و پر انرژی است.کودکان خیلی معصوم هستند همان طور که قدیمی ها می گفتند حرف راست را از بچه بشنو. این جمله واقعا حقیقت دارد. امروز یاد دوران کودکی مان افتادیم کارتن حنا دختری در مزرعه، پسر شجاع، آن شر لی با موهای قرمز و …چه دنیایی بود. زیبا و پر خاطره.
کوچک که بودیم همیشه می گفتیم خداجونم کی می شه بزرگ بشم ، حالا که بزرگ شدیم دلمان برای کودکی مان تنگ شده، خدای مهربان چه دنیای کوچکی است.
دنیا سرای گذر است و آخرت سرای مکافات. یادمان باشد که عمر به چشم به هم زدنی تمام می شود. پس کوچولو های نازنین روزتان را به شما تبریک می گویم و از شما عزیزانم می خواهم قدر لحظه لحظه زندگی تان را بدانید.