دوشنبه ۱۰ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 April 29
دعوا بر سر تغییر ساعت تمامی ندارد
مسئله تغییر ساعت بهاری تقریباً در همه دنیا موضوع چالش‌برانگیزی است که به نظر می‌رسد تفاهم بر سر آن ممکن نیست.
گروه سبک زندگی «تیتر یک»، اولین بار، تغییر ساعت در بهار و پاییز را بنجامین فرانکلین در ۱۷۸۴ پیشنهاد داد. تقریباً همزمان با او یک حشره‌شناس استرالیایی هم پیشنهاد کرده بود که ساعت در اول بهار و اول پاییز دو ساعت جا به جا شود. تغییر ساعت به شکلی که ما می‌شناسیم برای اولین بار در ۱۸۹۵ پیشنهاد شده است. اولین باری که ساعت به صورت رسمی به مناسبت بهار تغییر کرد، ۱۹۰۸ در شهر تندربای انتاریو در کانادا بود. بعد از آن در ۱۹۱۶، آلمان اولین کشوری بود که به صورت کشوری تغییر ساعت را در دستور کار خود قرار داد. بریتانیا و فرانسه هم ظرف چند هفته به این تصمیم پیوستند. با این حال تا آخر جنگ جهانی دوم بیشتر کشور‌های دنیا همچنان از قاعده ساعت استاندارد استفاده می‌کردند. بعد از جنگ جهانی دوم تغییر ساعت در آغاز بهار و پاییز همه گیر شد و کشور‌های بیشتری به این قاعده پیوستند. از آن زمان تا امروز، موافقان و مخالفان تغییر ساعت هر سال در آغاز بهار و آغاز پاییز یک بار دیگر بر سر این که آیا ساعت باید تغییر کند یا نه بحث می‌کنند.
فقط در ایران قانون هر روز تغییر می‌کند؟
نه! تنها از سال ۲۰۱۵ تا امروز در آمریکا، بیش از ۲۰۰ طرح برای تغییر قوانین مربوط به ساعت تابستانی و ساعت پاییزی ثبت شده است. البته اغلب آن‌ها حتی به مرحله طرح شدن در مجالس قانون‌گذاران هم نرسیده است، اما این موضوع نشان می‌دهد که بحث بر سر تغییر ساعت در همه جا ادامه دارد. پارلمان اروپا هم در سال ۲۰۱۹ تصویب کرده است که کشور‌ها باید از خیر تغییر ساعت تابستان بگذرند. تصمیم پارلمان اروپا الزام‌آور نیست، اما به هر حال به نفع کمپین‌های مخالف تغییر ساعت در تمام قاره است.
تغییر ساعت مسئله جهانی است؟
بله و نه. در حال حاضر حدود ۴۰ درصد از کشور‌های جهان ساعت تابستان و زمستانی دارند و باقی کشور‌های جهان تصویب کرده‌اند که ساعت را در تمام طول سال ثابت نگه دارند. آن ۴۰ درصد کشور‌ها که ساعت را تغییر می‌دهند هم از یک نظم واحد پیروی نمی‌کنند. برخی از کشور‌های جهان ساعت را در آغاز بهار و پاییز تنها نیم ساعت جا به جا می‌کنند، برخی تنها ۴۰ دقیقه جا به جا می‌کنند، اما بیشتر کشور‌هایی که ساعت را تغییر می‌دهند یک ساعت جلو و عقب شدن آن را پذیرفته‌اند.
تغییر ساعت همیشه دو بار در سال بوده است؟
نه! در سال ۱۹۰۵، یک دانشمند نیوزلندی و یک مخترع در بریتانیا پیشنهاد دادند که به جای تغییر یک ساعتی زمان در یک روز مشخص، ساعت طی چهار روز آخر هر هفته از ماه اول بهار هر بار ۲۰ دقیقه جلو برود و طی چهار روز آخر هر هفته از ماه اول پاییز هر بار ۲۰ دقیقه به عقب برگردد؛ یعنی درمجموع هشت بار تغییر ساعت در یک سال!
اما امروز
۷۰ کشور جهان در حال حاضر ساعت را در آغاز بهار و آغاز پاییز جابه‌جا می‌کنند. مدافعان تغییر ساعت می‌گویند این کار باعث کاهش مصرف انرژی می‌شود. بعد از ظهر‌های طولانی به نفع صنعت توریسم است و مردم وقت بیشتری برای گشتن در تفرج گاه‌ها و استفاده از روشنایی روز دارند. مخالفان تغییر ساعت می‌گویند دلیلی وجود ندارد که تغییر ساعت باعث کاهش مصرف انرژی شود، اما آمار‌های زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد تغییر ساعت باعث افزایش حوادث رانندگی، افزایش حوادث محل کار، مشکلات خواب، مشکلات خوردن، تشدید افسردگی و حتی افزایش خودکشی می‌شود.
در ایران
در ایران تغییر ساعت رسمی در آغاز بهار و پاییز اولین بار در سال ۱۳۷۰ تبدیل به قانون شد. با آمدن احمدی نژاد، تغییر ساعت به مدت دو سال به تعویق درآمد ولی در سال ۸۶، مجلس قانوناً دولت را مجبور کرد که تغییر ساعت را اجرایی کند. در مجلس یازدهم نمایندگان طرحی را نوشتند که در آن خواهان لغو قانون تغییر ساعت و توقف جا به جایی ساعت در بهار و پاییز شده بودند. این طرح در سال ۱۴۰۰ به قانون تبدیل و قرار شد از اول فروردین ۱۴۰۲ اجرایی شود. با این که امسال بنا بر این قانون قرار نیست ساعت در اول بهار جلو کشیده شود، هیأت دولت تصمیم گرفته ساعت آغاز به کار ادارات دولتی، مدارس و بانک‌ها در آغاز بهار و بدون تغییر ساعت خواب مردم جلو برود.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/ز
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده
