PIXEL BINNING در عکاسی با موبایل
میتوانید در این مطلب در مورد این فرآیند متداول در تصویربرداری دیجیتال اطلاعاتی به دست آورید.
گروه گوناگون «تبتر یک»، گوشیهای هوشمند مدرن با سیستمهای دوربین قدرتمند عرضه میشوند و چیزهای زیادی در پشت صحنه برای زیبا جلوه دادن عکسهای شما وجود دارد. یکی از این موارد، Pixel Binning است.
حتماً دیدهاید که چگونه سامسونگ در بازاریابی خود از کلماتی مانند «nona-binning» یا «Adaptive Pixel» در هنگام اشاره به Pixel Binning استفاده میکند و ادعا میکند که عملکرد در نور کم را بهبود میبخشد. اما آیا این واقعی است؟ بیایید بیاموزیم که باینینگ پیکسل چیست، چرا استفاده میشود و چگونه کار میکند.
چرا دوربینهای گوشیهای هوشمند از PIXEL BINNING استفاده میکنند؟
قبل از اینکه بدانید Pixel Binning چیست و چگونه کار میکند، ابتدا باید دلیل وجود آن را بدانید. ببینید، گوشیهای هوشمند در مورد دوربین با یک مشکل بزرگ روبرو هستند: محدودیت اندازه. سنسور دوربین اساساً صفحهای از میلیونها پیکسل است که نور محیط را جذب میکند. بنابراین، هرچه تعداد پیکسلها بیشتر باشد، نور بیشتری میتوانند جذب کنند تا تصویر بهتری تولید کنند.
وقتی در این زمینه میگوییم \"پیکسل\"، منظورمان پیکسلهای وی صفحه نمایش نیست که نور ساطع میکنند، بلکه در عوض، فتوسایتهای روی سنسور دوربین هستند که نور را جذب میکنند. سپس این نور تبدیل میشود و برای تولید تصویری که روی صفحه خود میبینید استفاده میشود.
کنون، مشکل اینجاست: اگر به اضافه کردن پیکسلهای بیشتر ادامه دهیم، باید حسگر را بزرگتر کنیم تا در آن قرار بگیرد. همچنین باید باتری، مادربرد، اسپیکر و تعداد زیادی از حسگرهای موجود در گوشی هوشمند را در خود جای دهید.
برای غلبه بر این محدودیت، شرکتهای فناوری راه حلی هوشمندانه ارائه کردند. به جای اینکه حسگر را به طرز عجیبی بزرگ کنند، خود پیکسلها را کوچک کردند و پیکسلهای بیشتری را در یک فضای معین قرار دادند تا حداکثر وضوح تصویر نظری افزایش یابد.
رای مرجع، سنسور ۱۲ مگاپیکسلی آیفون ۱۳ دارای اندازه پیکسل ۱. ۹ میکرومتر است، اما این اندازه در سنسور ۴۸ مگاپیکسلی آیفون ۱۴ پرو ۱. ۲۲ میکرومتر است و سنسور ۱۰۸ مگاپیکسلی گلکسی اس ۲۲ اولترا دارای پیکسلهایی به اندازه ۰. ۸ میکرومتر است که یکی از کوچکترین پیکسلهایی است که دیدهایم.
PIXEL BINNING چیست و چگونه کار میکند؟
Pixel binning یک تکنیک پردازش تصویر است که در آن چهار یا چند پیکسل مجاور در یک سنسور دوربین ترکیب میشوند تا یک سوپرپیکسل (یا \"تتراپیکسل\" یا \"ناپیکسل\" به قول سامسونگ) که مجموع یا میانگین مقدار تمام پیکسلهای موجود در آن را حمل میکند.
توجه داشته باشید که پیکسلها در سطح سختافزاری به صورت فیزیکی حرکت نمیکنند یا به یکدیگر تغییر شکل نمیدهند. این فقط دادههای فوتونیکی آنهاست که از طریق نرمافزار برای تقلید از یک پیکسل بزرگتر ترکیب میشوند.
بیایید این را با مثالی از iPhone ۱۴ Pro Max و Galaxy S۲۲ Ultra درک کنیم. آیفون ۱۴ پرو مکس ۴ در ۱ پیکسل (آرایه ۲×۲) را برای کاهش وضوح تصویر از ۴۸ مگاپیکسل اصلی به ۱۲ مگاپیکسل انجام میدهد. به طور مشابه، S۲۲ Ultra ۹-in-۱ pixel binning (آرایه ۳x۳) را انجام میدهد و وضوح را از ۱۰۸ مگاپیکسل به ۱۲ مگاپیکسل کاهش میدهد.
کاهش رزولوشن به این صورت به تلفن شما امکان میدهد عکسها را سریعتر پردازش کند، بنابراین میتوانید بلافاصله پس از کلیک روی آن عکس را مشاهده کنید. در مقابل، عکاسی با وضوح کامل، حجم کاری بیش از حد را اضافه میکند و پردازش آن بسیار طولانیتر میشود.
همچنین به یاد داشته باشید که مگاپیکسل و مگابایت یکسان نیستند. مگاپیکسل به تعداد پیکسلهای موجود بر روی سنسور (یک واحد ثابت) اشاره دارد و مگابایت به اندازه فایل تصویر (یک واحد متغیر) اشاره دارد که بستگی به مقدار اطلاعات موجود در عکس شما دارد.
به عنوان مثال، گلکسی A۵۳ دارای یک دوربین ۶۴ مگاپیکسلی است و ۴ در ۱ پیکسل را برای گرفتن عکسهای ۱۶ مگاپیکسلی انجام میدهد. به طور پیش فرض، عکسهایی با وضوح ۴۶۲۴x۳۴۶۸ برای مجموع ۱۶، ۰۳۶، ۰۳۲ پیکسل یا به سادگی ۱۶ مگاپیکسل (یک مگاپیکسل یک میلیون پیکسل) میگیرد. اگر به حالت فول رزولوشن سوئیچ کنید، عکسهایی با وضوح ۹۲۴۸ در ۶۹۳۶ در مجموع ۶۴، ۱۴۴، ۱۲۸ پیکسل یا ۶۴ مگاپیکسل دریافت میکنید.
PIXEL BINNING عکسهای بهتر را تضمین نمیکند
در اینجا چیزی وجود دارد که ممکن است هضم آن سخت باشد: binning پیکسل راه حلی برای یک مشکل جعلی است. کلایده پشت Pixel Binning این است که اجازه میدهد پیکسلهای بیشتر اما کوچکتر را به جای پیکسلهای کمتر اما بزرگتر در سنسور دوربین قرار دهید. این غیرضروری است زیرا یک پیکسل بزرگتر همیشه نور خام بیشتری را جذب میکند.
در مقایسه، یک سوپرپیکسل با اندازه یکسان که دادههای فوتونی چندین پیکسل کوچکتر را حمل میکند، باید حدس بزند که عکس نهایی چگونه باید باشد و همیشه کار خوبی انجام نمیدهد. به همین دلیل است که گاهی اوقات عکسهای گوشیهای سامسونگ بیش از حد پردازش شده به نظر میرسند در حالی که عکسهای آیفون طبیعیتر و یکدستتر به نظر میرسند.
شرکتهای فناوری دوست دارند در مورد اینکه سنسور دوربین جدیدشان چند مگاپیکسل دارد، لاف بزنند و به همین دلیل، کاربران عادی گوشیهای هوشمند به این باور رسیدهاند که تعداد مگاپیکسل بالاتر به معنای کیفیت تصویر بهتر است اما واقعاً اینطور نیست. کیفیت تصویر بیشتر با اندازه خود سنسور تعیین میشود نه تعداد پیکسلهای روی آن.
تعداد مگاپیکسل حداکثر رزولوشن تصویری را که گوشی شما میتواند در آن عکسبرداری کند، تعیین میکند. تنها مزیت عملی این است که میتوانید عکسهای خود را بدون تار شدن زوم و برش دهید. تعداد مگاپیکسل چیزی در مورد علم رنگ، تعادل رنگ سفید، محدوده دینامیکی یا هر چیز دیگری به شما نمیگوید.
مزایای فرضی Pixel Binning نتیجه خود تکنیک نیست، بلکه الگوریتمهای قدرتمند پردازش تصویر و چیپست موجود در تلفن شما است. این دومی است که کار سختی را انجام میدهد که عکسهای شما را درخشانتر، دانهدارتر و پر جنب و جوشتر نشان دهد.
دلیل اینکه گاهی اوقات یک عکس با رزولوشن پایینتر با پیکسلبندی میتواند بهتر از یک عکس با وضوح کامل به نظر برسد این است که اعمال الگوریتمهای تصویر روی عکسهای بزرگتر سختتر است زیرا از قدرت پردازش بیشتری استفاده میکند. یک عکس کوچکتر را میتوان بلافاصله پردازش کرد.
PIXEL BINNING یک راه حل است، نه یک ویژگی
هدف از Pixel Binning، در نهایت، افزایش حداکثر وضوح تصویری نظری است که دوربین گوشیهای هوشمند میتواند بگیرد، در حالی که به اندازهای کاهش مییابد که تلفن شما بتواند عکسهای شما را برای استفاده روزمره به سرعت پردازش کند.
وضوح تصویر مهم است زیرا واضح است که میخواهید بدون از دست دادن جزئیات روی عکسهای خود زوم کنید، اما اعدادی مانند ۱۰۸ مگاپیکسل صراحتاً غیر ضروری هستند.
بهترین راه برای اطمینان از اینکه تلفنی که به دنبال خرید آن هستید دارای سیستم دوربین خوب است، این است که به سادگی نمونههای دوربین و نظرات آنها را بررسی کنید. بیش از حد به مسائل فنی وسواس نداشته باشید. اگر چیزی را که میبینید دوست دارید، این دوربین مناسب شماست.
منبع: بیتوته
انتهای پیام/ک
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده