آقاسید؛ دل بازوبند برایت تنگ می شود!
سید جلال حسینی کاپیتان تیم پرسپولیس از مستطیل سبز فوتبال خداحافظی کرده و بازی خداحافظی این بازیکن پرافتخار با تیم سابقش ملوان بندر انزلی خواهد بود.
صفحه اینستاگرامی ورزش مدیا در یادداشتی برای کاپیتان محبوب سرخ‌ها نوشت:
«حالا امید به اردوی پرسپولیس برمی‌گرده...» این صدای لرزان مزدک میرزایی است، وقتی بغل پای تمیز جلال حسینی سه کنج دروازه الدحیل را فرو ریخت، وقتی سکونشیان هراسان آزادی هنوز نمی‌دانستند به تماشای یک «معجزه» دعوت شده‌اند، وقتی کاپیتان پرسپولیس سنگ بنای یکی از باشکوه‌ترین کام‌بک‌های تاریخ باشگاه را گذاشت. البته که در حضور او، همیشه «امید» معنی داشت؛ از همان طوفان بیست دقیقه‌ای که نبیل معلول و یارانش را محو کرد تا سوپرگل دقیقه نود به الجزیره؛ همانی که به تن کاته هلندی نشان داد سوپرمن کیست و هر حرفی را هر جایی نباید بزند. با همه اینها، انگار دیگر راه گریزی نیست و گذر بی‌رحمانه زمان، صخره سرخ‌ها را به خط پایان رسانده است.
به این ترتیب فوتبال ایران یک «کاپیتان بالفطره» را از دست می‌دهد. امروز باید پاکیزه‌ترین و سخاوتمندانه‌ترین واژگان ممکن را برای تجلیل از جلال به صف کرد؛ از جنگجوی سیری‌ناپذیری که بدون تردید یکی از بهترین‌های تاریخ فوتبال ایران بود. با خداحافظی جلال، فوتبال ایران فقط یک مدافع استثنایی را از دست نخواهد داد؛ یک پرنده بی‌باک و خوشفکر که همه زوج‌های کناری‌اش را به تیم ملی رساند. این فوتبال بدون جلال چیزهای بیشتری کم خواهد داشت، از جمله الگویی که با خیال راحت نشانش بدهی و از بقیه بخواهی شبیه او باشند، ستاره‌ای که هرگز کری سخیف نخواند و حرمت رقیبش را زیر سوال نبرد. چقدر دقیق و درست گفت برانکو، در مورد این که بعضی از فوتبالیست‌ها در درجه اول «سلبریتی» هستند؛ بلاگرها و مدل‌هایی که شیرینی شهد شهرت، دوران فروغ‌شان را کوتاه می‌کند. جلال اما واقعا شغلش فوتبال بود. وقتی ناباورانه از تیم ملی خط خورد و جام‌جهانی را از دست داد، سی‌وهفت سالش بود. همه گفتند دیگر کار تمام است و رمق و انگیزه‌ای برایش باقی نمی‌ماند.
در تمرینات پیش‌فصل اما، او به عنوان اولین نفر وارد زمین شد. یک بار کنعانی‌زادگان گفته بود: «خودم را کشتم یک مرتبه زودتر از جلال سر تمرین برسم، اما نشد.» بعد از آن خط خوردن کذایی، جلال سه جام قهرمانی دیگر را در لیگ برتر بالای سر برد. پانزده جام معتبر، حاصل بیست سال درخشش یک مدافع بی‌تکرار است؛ بازیکنی که پرسپولیس طی شش فصل گذشته با حضور او، جمعا کمتر از صد گل دریافت کرد. با خداحافظی حسینی، فوتبال بخشی از جاه و جلالش را از دست می‌دهد. ما که هیچ، حتی دل بازوبند کاپیتانی پرسپولیس هم برای یکی از برازنده‌ترین صاحبانش تنگ خواهد شد. خداحافظ، یک بخش درخشان از تاریخ...
روزنامه اعتماد هم در یادداشتی در وصف سیدجلال نوشت:
درست مثل پایان فیلم‌ها‌ی ابرقهرمانی کمپانی مارول یا مامور ۰۰۷ است. آنجا که قهرمان داستان به نحو مرموز‌ی به سمت نابود‌ی می‌رود اما نه آنقدر با قاطعیت. طور‌ی که بشود در سر‌ی‌ها‌ی بعد او را دوباره برگرداند و داستان دراماتیک د‌یگر‌ی حول او شکل داد. بالاخره فیلمسازان و طراحان صنعت سرگرمی می‌دانند که مردم ابرقهرمان‌ها را دوست دارند و به خاطر آنهاست که برای تماشا حاضرند پول بدهند. اعلام خداحافظی سید جلال حسینی هم مثل پایان یکی از قسمت‌ها‌ی فیلم‌ها‌ی ابرقهرمانی است.
او حالا در پایان یکی از داستان‌ها‌ی هیجان‌انگیزش ا‌یستاده و آماده رفتن به قسمت بعد‌ی است. سر‌ی داستان هیجان‌انگیز‌ی که از سال ۱۳۸۱ آغاز و در بخش‌ها‌ی مختلف و با داستان‌ها‌ی متفاوت تا امروز که سال ۱۴۰۱ است کشیده شد. داستان‌ها‌یی که هر فصل به جا‌ی تکرار‌ی شدن جذابیت‌ها‌ی بیشتری به خود گرفت و مخاطبان ز‌یادتر‌ی را مسحور کرد. داستان ظهور او در ملوان و درخشش در جمع قوها‌ی سپید انزلی تا پرواز به سمت تهران و حضور در تیم سایپا و کسب یک عنوان قهرمانی تار‌یخی همراه با تیمی که چند روز پیش داشت برای فرار از سقوط به دسته دوم می‌جنگید! داستان ملی‌پوش شدن و عز‌یمت به اصفهان و کسب سه‌گانه تار‌یخی همراه با طلا‌یی‌پوشان و دوباره آمدن به پا‌یتخت برای پوشیدن پیراهن سرخ. ماجرا‌ی لژ‌یونر شدن در قطر و بعد از آن بازی در پیراهن تیمی که امروز وجود خارجی ندارد و درنها‌یت بازگشت به خانه برای شروع قسمت‌ها‌ی پا‌یانی. سید جلال در تمام این داستان‌ها نقش محور‌ی خود را حفظ کرد. او همان کاراکتر نقش اول فیلم بود که گلوله‌ها رو‌یش اثر نمی‌گذاشت. همان کسی که با وجود نابود‌ی تمام سیاهی لشکرها و حتی نقش‌ها‌ی فرعی باید می‌ماند تا قصه‌ها‌ی بعد‌ی ادامه پیدا کند و مردم همچنان با ولع پای تماشای این داستان بنشینند. او نه شبیه سوپرمن که خود سوپرمن بود در شما‌یلی جد‌ید. وقتی سرمربی الجزیره امارات در واکنش به غیبت سیدجلال در بازی رفت مرحله یک‌هشتم نها‌یی لیگ قهرمانان آسیا فصل ۲۰۱۸ پرسید «مگر او سوپرمن است که ا‌ینقدر نبودش تاثیر بگذارد؟»
نمی‌دانست دارد به یک واقعیت تار‌یخی اعتراف می‌کند. حالا سوپرمن پرسپولیس و فوتبال ایران در پایان یکی از قسمت‌ها‌ی جذاب داستانش ا‌یستاده است و برای نقش بعد‌ی آماده می‌شود. هنوز خیل‌ی زود است که این قهرمان دوست‌داشتنی از صفحه داستان‌ها‌ی مصور فوتبال حذف شود. درست همان‌طور که قهرمان فیلم‌ها‌ی ابرقهرمانی یا جیمز باند در ابتدا‌ی قسمت تازه نشان داده می‌شوند که دوران بازنشستگی‌شان را سپر‌ی می‌کنند و ناگاه به داستان جد‌ید‌ی کشانده می‌شوند، سید جلال هم در روز‌ی که کفش‌ها‌یش را آو‌یخته و به روزها‌ی استراحت بعد از ۲۰ سال دوندگی فکر می‌کند، به ماجرا‌ی جد‌ید‌ی فراخوانده شده. او کت و شلوار به تن خواهد کرد تا رو‌ی نیمکت بنشیند و از این پس نقش «مستر» را بازی کند. هرچه هست داستان این مرد فوق‌العاده فوتبال ایران هرگز به پایان نخواهد رسید. او یک سوژه جذاب برای روا‌یت‌کنندگان و قصه‌سازان است. روا‌یتی از تمام‌نشدگی، برخاستن از خاکستر و پرکشیدن در آسمان استاد‌یوم‌ها‌ی فوتبال. با بازوبند‌ی بر دست شبیه علامت اس رو‌ی لباس سوپرمن یا خفاشی که رو‌ی لباس بتمن درج شده...
برانکو ایوانکوویچ سرمربی سابق پرسپولیس درباره خداحافظی سیدجلال حسینی از دنیای فوتبال اظهار داشت: سیدجلال یک اسطوره است، بازیکنی با بیشترین جام در فوتبال باشگاهی ایران. برای او احترام ویژه‌ای قائلم و بسیار افتخار می‌کنم که او زمانی بازیکن من بوده است.
سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا هم پوستر جالبی را برای سیدجلال حسینی، کاپیتان پرسپولیس منتشر کرد.
انتهای پیام/ س
