"تیتر۱"/ تفسیر دعای روز ششم ماه مبارک رمضان؛
گناه، عامل سقوط انسان است
در دعای روز ششم از عبارت "تعرض معصیتک" استفاده شده که خود انسان عامل اصلی قرار گرفتن در مسیر گناه است.
به گزارش گروه فرهنگی "تیتریک"؛ حجت الاسلام محمدعلی فتحی کارشناس مذهبی در یادداشتی اختصاصی به تفسیر دعای روز ششم ماه مبارک رمضان پرداخت:
اللَّهُمَّ لا تَخْذُلْنِی فِیهِ لِتَعَرُّضِ مَعْصِیَتِکَ وَ لا تَضْرِبْنِی بِسِیَاطِ نَقِمَتِکَ وَ زَحْزِحْنِی فِیهِ مِنْ مُوجِبَاتِ سَخَطِکَ بِمَنِّکَ وَ أَیَادِیکَ یَا مُنْتَهَی رَغْبَةِ الرَّاغِبِینَ: خدایا! مرا در این ماه به نزدیک شدن به نافرمانیت وامگذار، و با تازیانه های انتقامت عذاب مکن، و از موجبات خشمت دورم بدار، به فضل و عطاهایت، ای نهایت دلبستگی دل شدگان.
هرچیزی که انجام آن نشانه نافرمانی و طغیان علیه رب العالمین است، سخط یعنی خشم و غضب الهی را به همراه دارد.
کوچکترین گناه، سخط آور می باشد، زیرا ممکن است همین گناه کوچک در صورتی که عاصی، رعایت مقام ربوبی را نکند، سخط اکبر را برای او رقم بزند.
شدیدترین و مخفی ترین نشانه سخط الله این است که دل انسان از یاد خدا فراری شود.
در دعای روز ششم از عبارت "تعرض معصیتک" استفاده شده که خود انسان عامل اصلی قرار گرفتن در مسیر گناه است و سوء اختیار و انتخاب اوست که سخط الهی به سمت او متجلی شده است.
تازیانه های انتقام به نسبت افراد و خطاهایشان متفاوت خواهد بود؛ عذاب هایی مثل استدراج جزو شلاق های نرم است و کشته شدن با رعد و برق و غرق شدن، زلزله از جمله شلاق های آشکار است.
الهه ملاحسینی – تیتریک
انتهای پیام/
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده
