شیوع دوباره بیماری «طاعون نشخوار کنندگان کوچک» در طالقان

به گزارش گروه استانی تیتریک، فردین حکیمی روز پنجشنبه گفت: بر اساس گزارش واصله در اواخر تابستان برخی از زیستگاه های حیات وحش مازندران به ویژه منطقه دلیر درگیر بیماری طاعون نشخوار  کنندگان کوچک شد و به جهت همجواری منطقه با زیستگاه های حیات وحش طالقان، مناطق مذکور تحت پایش های مستمر قرار گرفت.

وی افزود:  در نهایت در اوایل مهر ماه سال جاری  بر اساس گزارش محیط بانان منطقه، شاهد تلفات حیات وحش( بز وحشی و اهلی) در یکی از مناطق طالقان بودیم که حدود ۲۹ راس از گونه بز وحشی( ماده) در اثر بیماری تلف شدند.

وی اظهار داشت: با اقدامات به موقع و همکاری و مشارکت ادارات دامپزشکی، منابع طبیعی، جهاد کشاورزی، همیاران محیط زیست و جوامع محلی و با حمایت‌های فرمانداری طالقان در جهت پایش زیستگاهها، خروج دام از منطقه آلوده، واکسیناسیون تکمیلی دام ها، سوزاندن لاشه ها و ضدعفونی کردن آبشخورها، این بیماری با حداقل تلفات کنترل شد.

حکیمی گفت: بر اساس پایش منطقه توسط محیط بانان در ماه‌های آبان و آذر تلفاتی مشاهده نشد و به نظر می رسید بیماری کنترل شده ولی با توجه به بارش برف و سرما در ارتفاعات، حرکت گله های کل از ارتفاعات ( مناطق همجوار با استان مازندران و مناطق درگیر با بیماری) به مناطق پایین دست و از طرفی فصل سرمستی کل و بز، خطر شیوع دوباره بیماری پیش بینی می شد.

وی افزود:  به همین دلیل مناطق مستعد به جهت شیوع احتمالی با طاعون نشخوار کنندگان کوچک توسط محیط بانان و همیاران محیط زیست به صورت مستمر مورد رصد و پایش قرار گرفت.

وی ادامه داد:  در نهایت در تاریخ ۱۵ دی ماه ( حدود ۲۰ روز از زمان شروع سرمستی (جفت گیری  کل و بز)، لاشه ای از بز وحشی توسط محیط بانان در منطقه مشاهده شد.

حکیمی گفت: هر چند با توجه به بارش برف در ارتفاعات، امکان تردد محیط بانان و سوزاندن لاشه با سختی و مشکلات فراوان همراه بوده ولی تلاش خواهد شد ضمن مشارکت همیاران محلی، با برقراری امنیت در منطقه، از حرکت گله های آلوده به مناطق دیگر جلوگیری کرد.

وی یاداور شد:  مشکلات محیط زیست حد و مرز نمی شناسند بنابراین برای کنترل و ریشه کن کردن بیماری طاعون نشخوار کنندگان کوچک( با توجه به گدار حیات وحش) به عنوان یکی از تهدیدات جدی حیات وحش، نیازمند همکاری و همراهی استانهای همجوار در جهت واکسیناسیون کامل دام‌های اهلی در زمان ورود دامها به مراتع هستیم که  این مهم تحقق پیدا نکند زحمات سایر استانها در جهت واکسیناسیون دام به منظور پیشگیری از بیماری، بی نتیجه خواهد بود.

بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک در سال ۹۴ حدود ۲۰۷  راس  ، در سال ۹۷ حدود ۲۸ راس و مهرماه امسال ۲۹ راس  کل و بز وحشی را در منطقه شکار ممنوع طالقان تلفات برجای گذاشت.

این بیماری با نام  اختصاری و «PPR» یا  «طاعون بزی»  نیز شناخته می شود که یک بیماری کشنده حاد با واگیری بسیار بالا می باشد و نشخوار کنندگان کوچک و شترها را درگیر می کند. علائم این بیماری تب، ترشحات چشم و بینی، تورم دهان، اسهال، ذات الریه همراه با سختی تنفس بوده که گاهی منجر به مرگ نیز می گردد. عامل بیماری موربیلی ویروسی از خانواده پارامیکسوویریده است.

بیماری PPR جزو فهرست بیماری های مهم در سازمان جهانی دام (OIE) بوده  و کشورها موظف هستند که در صورت وقوع، بیماری را به این سازمان گزارش نمایند.

ترشحات مختلف بدن دام مانند ترشحات چشم، بینی، دهان و مدفوع آبکی حاوی مقدار زیادی موربیلی ویروس هستند. انتقال ویروس به شکل ریزقطره های عفونی در هنگام عطسه، سرفه و استنشناق هوای آلوده توسط دام های سالم و همچنین تماس بین دام بیمار و سالم مهمترین راه انتقال این بیماری است.

وجود ترشحات و تراوشات عفونی در محل زندگی دام مانند آبشخورها، آخورها و بستر نیز می تواند یکی از راه های انتقال بیماری باشد اما موربیلی ویروس ها به مدت طولانی نمی تواند در بیرون از بدن میزبان زنده بمانند. همه گیری  PPR بر اساس کنترل جابه جایی حیوانات، دفع صحیح لاشه و استفاده از واکسن قابل کنترل می باشد.

موثرترین روش برای کنترل بیماری واکسیناسیون می باشد که باید در مناطق اندمیک قبل از شروع فصول بارانی به صورت سالانه تکرار شود.

منطقه شکار ممنوع طالقان ۷۵ هزار هکتار وسعت دارد.

انتهای پیام/ س