رویاهای کودکی‌ فردوسی‌پور

گروه ورزش «تیتریک» ؛  تهیه کننده برنامه تلویزیونی پربیننده 90 در سخنرانی خود در TEDx دانشگاه صنعتی شریف با نمایش سکانسی از فیلم همشهری کین- سکانسی که کین در لحظه مرگ، «رزباد» - نام سورتمه دوران کودکی خود - را زمزمه می کند، سعی کرد تا به شیوه ای متفاوت از اهمیت دنبال کردن آرزوها برای کسب موفقیت سخن بگوید.

TEDx یک رویداد پرمخاطب در زمینه طرح و نشر ایده های نو است که در بسیاری از کشورهای دنیا به صورت مستقل و به الگوبرداری از شیوه بنیاد TED برگزار می شود. TED یک سازمان غیر انتفاعی 26 ساله است که وقف به اشتراک گذاشتن افکار و ایده های الهم بخش و نو برای عموم شهروندان و یا متخصصان و علاقمندان به یک حوزه خاص شده است.

به گفته فردوسی پور «فوتبال، تیله و توپ!» رزبادهای او از دوران کودکی بوده اند. او هیچ وقت آنها را از یاد نبرده تا جایی که بتواند دوباره همه شان را به دست بیاورد.

او در این نشست گفت: بازی مورد علاقه من در از کودکی دروازه درست کردن با خودکار و تیله بازی بود و اینکه در نهایت در پایان لیگ تیله‌یی، مثل همیشه، لیورپول قهرمان شود!

او در یک خانواده کاملا غریبه با فوتبال به دنیا آمده و بزرگ شده است اما اعضای خانواده با علاقه او به فوتبال از جام جهانی 1978 وقتی که عادل فردوسی پور تنها چهارسال داشته آشنا بوده اند؛ وقتی که برای هر توپ گل شده در بازی ها، نیمه شب همه را از خواب بیدار می کرده است.

سؤال او این است که آیا ما هم «رزباد» خود را درس و کار و زندگی رها میکنیم یا همه عمر آن را برای محقق کردنش در ذهن خواهیم داشت؟

برای این مجری تلویزیون، گویا حضور در این رسانه نیز جدا از این مجموعه رزبادها نبوده چنانچه به اذعان خودش برای شرکت در مسابقه ها و حضور در قاب تلویزیون هیچ فرصتی را فروگذار نبوده است.

او معتقد است که تمام جریان زندگی را می توان در فوتبال حس کرد؛ پدیده ای جهانی که مردم همه جای دنیا را با هم متحد می کند. برنامه 90 هم به دلیل موضوع فوتبالی اش تا این اندازه محبوب است و اگر به رشته دیگری می پرداخت تا این اندازه مطرح و موفق نبود.

فردوسی پور در پانزدهمین سال آغاز برنامه «نود» گفت: من برای موفقیت برنامه و اجرای کاری که دوست دارم و به آن معتقدم هزینه های زیادی داده ام؛ از موهای سپید گرفته تا تهدیدها و تحدیدها. اما همیشه حق را گفته ام و با حفظ حرمت ها تابوشکنی کرده ام. توانستم از مقام ها و بازیکنانی که هیچ وقت اجازه داده نمیشد، انتقاد کنم.