کتابهای حوزه کودک و نوجوان مهارت محور نیستند/ دلسوزان فرهنگ از قابلیتهای ادبیات فارسی غافل نشوند
به گزارش گروه استانی "تیتریک"؛ نویسنده البرزی در گفتگو با خبرنگار "تیتریک" به مناسبت ۱۸ تیرماه روز ادبیات کودک و نوجوان گفت: کتاب از سالهای آغازین، به زندگی کودک وارد می شود و در مراحل مختلف رشد در خانه و مدرسه، در پر کردن اوقات فراغت، آموزش و هدایت نونهالان در مسیر جهان بینی حاکم بر جامعه نقشی موثر دارد.
مریم صادقی ادامه داد: یکی از ابزارهای رشد اجتماعی دانش آموزان، ادبیات کودکان و نوجوانان است. ادبیات کودکان شامل قصه، شعر، نمایش، افسانه و داستان است.
وی افزود: کتاب در شخصیت و جهان بینی کودک تاثیر زیادی دارد و در واقع سازنده آمال و آرمان های اوست و ابزاری قوی در انتقال مفاهیم، اطلاعات و در نهایت در تکوین شخصیت اوست.
این نویسنده تصریح کرد: کودک از راه کتاب است که چهره اجتماع را می بیند و با نقش ها و روش هایی که باید در پیش بگیرد، آشنا می شود.
صادقی گفت: تکیه هوشمندانه سعدی در روابط متقابل، جرات ابراز وجود، نقش مهارت های اجتماعی در پیشبرد اهداف فردی و اجتماعی و حتی مدیریت خانه و جامعه بیانگر نزدیکی ادبیات با مسایل روان شناسی است و استفاده از آن در بالا بردن رشد اجتماعی و بهداشت روان نقش بسزایی دارد.
وی ادامه داد: در کشور ما به رغم وجود گنجینه های علم و معرفت و داستان ها و افسانه های زیبا و آموزندهٰ اولیا و مربیان بیشترین وقت خود را به مسایل آموزشی کودکان اختصاص می دهند و دانش آموزان نیز در خانه و مدرسه بیشتر اوقات خود را صرف یادگیری غیرفعال کرده اند.
این هنرمند استانی تاکید کرد: در بسیاری از موارد هنگامی که کودک کتابی را می خواند، با مضمون یا رویدادی که درون کتاب رخ داده، همانند سازی می کند و علاقه او به نوع تفکر، هیجان ها و رفتارهای شخصیت های کتاب به او امکان می دهد که در بعضی سطوح در تجربه های آن شخصیت ها سهیم شود و باورها و تفکرات و عواطف آن ها را به خود نسبت دهد؛ این فرآیند در کل منجر به رشد اجتماعی کودک می شود.
صادقی بیان کرد: رشد اجتماعی، بخش مهمی از رشد همه جانبه کودکان است؛ این جنبه از رشد، ارتباط نزدیکی با ادبیات کودکان دارد.
وی افزود: مشکل اصلی ادبیات کودک، نظام آموزشی ماست. ادبیات مدارس ما، بدون زیبایی، کسل کننده و به شدت تعلیمی است. همین ادبیات کافی است تا مخاطب از خواندن شعر و داستان رویگردان شود.
این کارشناس عنوان کرد: شیوه بسیار نا کارآمد آموزش پرورش از همان ابتدای آموزش کلاس اول دانش آموز را از کتاب زده می کند طوری که دانش آموز از کتاب درسی هم فراری می شود چه به کتب غیر درسی برسد.
وی افزود: آموزش پرورش هم باید در مقاطع ابتدایی از زمان کتب درسی کم کند و ساعات زیادی را به قصه خوانی، داستان نویسی و خوانش کتاب های مختلف غیر درسی اختصاص دهد.
صادقی گفت: آگاهیبخشی مهمترین هدف ادبیات کودک و نوجوان است، اینکه کودک خود را بشناسد، نسبت به اصالت انسانی آگاهی پیدا کند و به صورت مداوم در حال تعالی باشد بسیار اهمیت دارد.
این نویسنده تصریح کرد: اگر کسی واقعاً دلسوز فرهنگ باشد و بخواهد برای آن کاری کند، از قابلیتهای ادبیات فارسی استفاده خواهد کرد تا کودکان توانمند امروز بتوانند از آنها استفاده کنند، دنیای خود را بشناسند، دوست داشتن را بفهمند، بر محیط خود آگاهی پیدا کنند، احترام به افراد را یاد بگیرند، روح خود را تعالی بخشیده و از فرهنگ لذت ببرند، به کتاب و کتابخوانی علاقمند شوند و به صلح جهانی کمک کنند.
وی افزود: زمانی که کتابهای تولید شده در جامعه با کتابهای درسی همخوانی نداشته باشد، نمیتوان از تأثیر گذاری چنین کتابهایی سخن گفت. خانوادهها بیشتر به سوی آموزش حرکت میکنند تا یادگیری مهارتها، به همین دلیل کتابهای ما مهارتی نیستند. کتابهای این حوزه اغلب ترجمههای آموزشی و سرگرم کننده هستند.
صادقی ادامه داد: ادبیاتی که به کودکان اختصاص دارد، باید قابل فهم باشد و به گونهای نباشد که او در دریافت مفاهیم آن سردرگم شود و نتواند آن را دریابد. برخی از آثار این حوزه برای کودکان تهدید کننده هستند.
وی در خاتمه خاطرنشان کرد: تا زمانی که هر روز در دست تمام کودکان این سرزمین کتاب نباشد ما رسالت خودمان را آنگونه که باید انجام ندادهایم؛ کودک مأنوس با کتاب یعنی در آینده جامعهای با انسانهای قانونمند، مهربان، با اخلاق و به دور از بزه خواهیم داشت.
الهه ملاحسینی – تیتریک
انتهای پیام/