توصیه‌های مهم طائب درباره فراریان فتنه 88 به وزیر اطلاعات

گروه داخلی «تیتریک» ؛  حجت‌الاسلام مهدی طائب رئیس قرارگاه عمار با اشاره به اظهارات اخیر وزیر اطلاعات درباره فراریان فتنه ۸۸ اظهار داشت: سه نکته در این موضوع باید مورد توجه قرار گیرد؛ نکته اول این است که دعوت و خواهش برای بازگشت به کشور از افراد مجهولی که جرمی انجام نداده‌اند کار عبثی است و این موضع از جایگاه دولت به عنوان جایی که مظهر رای و حیثیت مردم است بعید به نظر می‌رسد.

طائب با طرح این پرسش که چنین موضعی چه ارتباطی با تدبیر و اعتدال دارد،‌ مهم‌ترین وظیفه وزارت اطلاعات را کمک به امنیت کشور دانست و ادامه داد: آیا در رابطه با کسانی که در فتنه ۸۸ جرمی مرتکب نشده بودند منع ورود یا ناامنی وجود داشت که وزیر اطلاعات اینگونه موضع می‌گیرد؟ آنها باید مصداق بیاورند که کسی در عین حال که مجرم نبوده اما به خاطر ترس از کشور فرار کرده است و ما حالا می‌خواهیم به او ضمانت دهیم که به کشور بازگردد.

این کارشناس مسائل سیاسی با بیان اینکه چنین مواضعی تعریف ماموریت‌های بی‌خاصیت و بدون الزام است، یادآور شد: وزارت اطلاعات امروز باید به تهدید‌هایی که در سراسر کشور وجود دارد توجه کند نه موضوعاتی که نه تنها تهدید نبوده بلکه آسیب هم محسوب نمی‌شود.

وی با تاکید بر اینکه بهتر است وزرا و به ویژه وزیر اطلاعات از ورود به مباحثی که شائبه عدم تخصص در آن وجود دارد خودداری کنند، تصریح کرد: ما اگر استقلال قوا را قبول داریم باید بدانیم که دولت حق ورود به بحث مجرمان را ندارد و برخورد با جرم و جنایت به صورت انحصاری مربوط به قوه قضائیه است.

این کارشناس مسائل سیاسی شناسایی مجرمان و معرفی آنها به قوه قضائیه را وظیفه دولت عنوان کرد و افزود: اگر جرم کسی معلوم و احراز شود برخورد با آن هیچ ربطی به قوه مجریه ندارد از این رو سخنان اخیر وزیر اطلاعات نیز جنبه اجرایی ندارد.

وی ادامه داد: کسانی که در فتنه ۸۸ جرمی مرتکب نشده و به خارج از کشور سفر کرده‌اند چه زمانی برای ورودشان به کشور منع و ناامنی وجود داشته که حالا شخص وزیر اطلاعات اینگونه موضع می‌گیرد تا رسانه‌های بیگانه نیز مواضع نادرست خود مبنی بر وجود اختناق و هراس در ایران را القا کنند.

طائب در پایان تاکید کرد: وزرا باید در موضعگیری‌های خود دقت کنند چرا که دولت تدبیر و امید به مردم قول داده مشکلات موجود را برطرف کند نه مشکلاتی که وجود خارجی نداشته و پرداختن به آنها باعث تضییع وقت، سرمایه و دوری از تدبیر و اعتدال می‌شود.