انتقاد از حجاریان افزایش می یابد! از اصلاح طلبان داخلی تا ضدانقلابان خارج نشین!!

گروه سیاسی «تیتریک» ؛  سخنان اخیر سعید حجاریان تئوریسین جریان اصلاحات، واکنش های مختلفی را در برداشته است و در داخل و خارج کشور نسبت به این سخنان و جریان سازی برنامه ضد تحریم و استفاده از واژه تدلیس به جای تقلب و.... از سوی روشنفکران، انتقادهای مختلفی مطرح شده و همه این پرسش را مطرح کرده اند که این اظهارات پشت سرهم حجاریان، به دنبال احیای چه جریان سیاسی و همچنین به دنبال تحقق چه هدفی است و جز افزایش فشار بر نظام جمهوری اسلامی چه نتیجه ای خواهد داشت؟

در داخل کشور بسیاری از جریان های فکری، سیاسی و روشنفکران، این پرسش اساسی را مطرح ساخته اند که چرا موضوع تدلیس در برابر تقلب مطرح شد و حجاریان و همچنین برخی یاران دولت روحانی اعلام کردند که تقلب نشده و احمدی نژاد رای آورده است؟ همچنین در مورد جنبش ضد تحریم، چرا  اصلاح طلبان و افرادی مانند حجاریان، این موضوع  را حالا مطرح کرده اند و چرا در سال های قبل برای مقابله با تحریم کاری انجام ندادند؟ و اصلا این برنامه چه نتیجه ای جز افزایش فشار افکار عمومی داخل و خارج بر نظام خواهد داشت و جز افزایش مشکل و دخالت در کار دولت روحانی چه نتیجه ای خواهد داشت؟
همچنین برخی مخالفان نظام از لابی گری بهائیان و منافقین در کنار صهیونیست ها انتقاد کرده اند .

 اگر موضوع جنبش ضد تحریم برای کاهش فشار برمردم و دفاع از منافع ملی است، چرا آقای حجاریان و جریان اصلاحات در دو سال گذشته، که فشار مضاعف تحریم برمسائل مالی، بانکی، ارزی و... وارد شد، چنین موضوعاتی را مطرح نکردند و چرا الان در مقطع شروع به کار دولت آقای روحانی، چنین جنبشی از سوی اصلاح طلبان مطرح شده است؟
نتیجه این اظهارنظرات و مصاحبه های پشت سر هم حجاریان با رسانه ها چه خواهد بود؟ آیا این مشکلات و گرفتاری ها یک روزه ایجاد شده است؟ آیا جز به قدرت رسیدن بخشی از جریان اصلاحات و مطرح شدن اصلاح طلبان نتیجه ای دیگر برای کشور دارد؟
به نظر می رسد که افرادی که به دنبال به قدرت رسیدن و حضور دوباره در عرصه سیاست هستند حاضرند حرف های قبلی  خود مانند تقلب در سال 88 را پس بگیرند تا در عرصه قدرت بهتر حاضر شوند و حاضرند پس از دو سال به موضوع تحریم بپردازند تا از این شرایط برای افزایش فشار بر نظام بهره ببرند.....
به عبارت دیگر، این اقدامات می تواند نوعی فریبکاری محسوب شود زیرا اگر چه ظاهر آن، طرح اثرات تحریم آمریکا بر ملت ایران است و آمریکا را زیر سوال می برد اما از سوی دیگر، باعث اظهار نظر روشنفکران و برخی سیاست مداران و مخالفان نظام ونهادهای بین المللی و مدنی علیه نظام جمهوری اسلامی به خاطر پافشاری بر حفظ حقوق ملت ایران خواهد بود.
براین اساس، به نظر می رسد که در این مقطع چنین برنامه ای، برای نشان دادن جایگاه جریان اصلاحات و منتقدان نظام مطرح شده و در مجموع، نه تنها موجب افزایش فشار بر آمریکا و غرب نخواهد شد بلکه عملا جریانی را علیه نظام جمهوری اسلامی ایجاد می کند و همچنین نوعی دخالت در کار دولت میانه روی آقای روحانی است.
بسیاری از سیاستمداران معتقدند که باید اجازه داده شود که دستگاه دیپلماسی و دولت آقای روحانی، موضوع تحریم ها و مذاکره هسته ای را به پیش ببرد و نباید با جریان های سیاسی و بین المللی، عملا باعث اخلال در این روند شوند.



اعتراض خارج نشینان و علی کشتگر

در خارج کشور نیز برخی فعالان سیاسی و فرهنگی و جریان روشنفکری، سخنان آقای حجاریان را نه تنها کمکی به بهبود شرایط ارزیابی نکرده اند بلکه عملا نوعی ایجاد اختلاف و تشدید مشکلات را نتیجه چنین جنبشی می دانند.
به عنوان مثال، آقای علی کشتگر در مطلبی با عنوان ادعای عجیب آقای حجاریان علیه بهائیان! در سایت گویا نیوز، نسبت به سخنان آقای حجاریان در مورد نفوذ و لابی گری بهائیان در سازمان ملل و کنگره آمریکا انتقاد کرده و آن را مغایر شعار ایرانیان برای همه ایرانیان ارزیابی کرده که سال هاست توسط همفکران آقای حجاریان و جبهه مشارکت و جریان اصلاحات مطرح می شود.
کشتگر به حجاریان یادآور شده است که اتفاقا بسیاری از طرفداران اصلاحات، حامی تحریم علیه ایران هستند زیرا برای آن که خود را مخالف جنگ نشان دهند، تحریم را راهکار فشار بر نظام جمهوری اسلامی معرفی می کنند. بسیاری از اصلاح طلبان سرخورده و فراری از کشور که بعد از حوادث سال 88، از کشور خارج شده اند اکنون 180 درجه متفاوت از مواضع قبلی خود در داخل کشور  متفاوت عمل می کنند، و با کار کردن در بی بی سی، رادیوفردا، صدای آمریکا، رادیو زمانه و.... در خدمت کشورهای غربی قرار گرفته اند و بسیاری از آنها از تحریم حمایت کرده اند و به دنبال افزایش فشار بر نظام جمهوری اسلامی و افزایش نارضایتی مردم  و عدم همراهی نظام و مردم هستند و حتی روی کارآمدن دولت روحانی را با اهداف و مطالبات اصلاح طلبان مغایر ارزیابی کرده اند.

علی کشتگر نوشته است: لابی‌گری برای تحریم و مداخله نظامی در ایران کار گروه‌ها و دسته‌های سیاسی خاصی است که بخت به قدرت رسیدن خود را در قربانی کردن منافع ملی مردم خویش جست‌وجو می‌کنند. این کژاندیشی سیاسی ربطی به مسلمان بودن، بهایی بودن و یا بی‌دین بودن ندارد.

کشتگر تاکید کرد: اگر از آقای سعید حجاریان بپرسید آیا برای هموطن بهایی به اندازه دیگران حقوق شهروندی قائل هستید و او را با خود برابر می دانید احتمالا با اندکی اکراه و ناخشنودی از مواجهه با این پرسش، پاسخ مثبت می دهد. اما در کنه ضمیر آقای حجاریان عادت به بهایی ستیزی همچنان رسوخ دارد. ببینید در مصاحبه با روزنامه اعتماد چگونه با یک برخورد فله ای بهائیان را به یک گروه سیاسی تنزل می دهد و بدون هیچ سند و مدرکی آنان را لابی طرفدار تحریم و تخریب ایران قلمداد می کند: "الان یک عده در آمریکا راه افتاده اند و می گویند که لابی ایران باید ساکت شود. این حرف ها را جمهوریخواهان آمریکا، سلطنت طلبان، بهایی ها وسازمان مجاهدین خلق می گویند. معنای دیگر حرف اینها هم این است که اگر در اثر تحریم های اقتصادی کودکان ایرانی تلف شوند برای آنها اهمیتی ندارد. این رفتار یعنی تشویق غرب برای حمله به ایران…” پرسشگر از آقای حجاریان می پرسد: "یعنی واقعا سازمان مجاهدین و بهایی ها می توانند در آمریکا لابی کنند؟” که ایشان بازهم در پاسخ می گوید:”بله. آنها فعال و اثر گذارند.” در این جا آقای حجاریان به شیوه معمول همه ایرانیان بهایی را یکجا با محافل جنگ طلب اسرائیلی و آمریکایی همسو و همسان می کند. و آنان را مشوق حمله نظامی به ایران وامی نماید.
کشتگر اضافه کرد: چه کسی این تصور غلط را در ذهن آقای حجاریان کرده که بهائیان برای تحریم ایران لابی می کنند؟ علاوه بر مجاهدین خلق و برخی از طرفداران سلطنت، سایر طرفداران دو آتشه تحریم نیز اتفاقا مثل خود آقای حجاریان مسلمان هستند. برخی از چهره های شاخص آنان نیز از مدیران و روزنامه نگاران سرخورده از اصلاح طلبی هستند که در خارج از کشور ۱۸۰ درجه چرخیده اند. به هرحال مساله خیانت به منافع ملی ایران ربطی به مسلمان و بهایی بودن ندارد. این گونه کژاندیشی ها از کسی که اصلاح طلبان وی را تئوریسین اصلاحات نام گذاشته اند مایه تعجب و تاسف است و قطعا باعث به هدر رفتن انرژی ها و انباشتن کینه ها در سینه ها می شود این روشها به هیچ چیزی مگر تخریب، تخریب سیاست و فرهنگ و تضعیف مفهوم آسیب دیده ملت کمک نمی کند.




استدلال ضعیف حجاریان در مورد تدلیس در انتخابات سال 88
 
حجاریان در یکی از تحلیل های خود گفته است که مردم به خاطر سیب زمینی و یارانه و کمک های نقدی وغیر نقدی دولت، سال 88 به احمدی نژاد رای دادند اما در پاسخ باید گفته که  طرح هدفمندی یارانه یک سال پس از انتخابات 88 آغاز شد و واقعیت این است که برای 24 میلیون  باید مبالغ زیادی پول و سیب زمینی و.... پرداخت شود اما در عمل اتفاق دیگری افتاده و یارانه ها نیز براساس طرح هدفمندی یارانه ها پرداخت شد و لذا این سیاست ها ربطی به انتخابات ندارد.
فعالین حوادث بعد از انتخابات سال 88 نیز این بار  نه در دادگاه، یا تحت فشار دستگاه های قضایی، که در رسانه های خبری و پشت تریبون مجلس  تقلب در انتخابات را رد کردند.

اظهارات آقای روحانی در روز رای گیری درباره اعتقاد برخی از وزرای کابینه اش درباره اردوکشی خیابانی سال 88 در کنار نطق نجفی، آخوندی، حجتی، ربیعی و ... نشان داد که حامیان حوادث سال 88 عمل پذیرفته اند که اشتباه کرده بودند و واژه های تقلب و موضع گیری های بعد از انتخابات را پس گرفتند و به اشتباه جریان ها و همفکران اعتراف کردند.


سعید حجاریان در روزهای اخیر صراحتا تقلب در انتخابات را منکر شده است. اما حجاریان رندی خاص خود را نیز به خرج داده است و با واژه سازی، تدلیس سیستماتیک را واژه ای جایگزین تقلب قرار داده است تا جرم همفکران خود در سال 88 را تخفیف دهد.
حجاریان این روزها تمایل عجیبی به گفتگو با رسانه ها دارد و بحث های مختلفی را با روزنامه های مختلف مطرح کرده است.
به نحوی که خود برای مصاحبه با رسانه ها تماس می‌گیرد. او در پاسخ به این سئوال که آیا در سال 88 تقلب صورت گرفت گفته است که در این انتخابات تقلب نشد ولی "تدلیس سیستماتیک" رخ داد.

منظور از تدلیس سیستماتیک، عوام فریبی نظام مند است که حجاریان در گفتگو با تسنیم اینگونه به این موضوع اشاره می‌کند: "بنده چند بار گفته‌ام که بحث ما این نیست که تخلف و یا تقلب شده است. به‌نظر من واقعه‌ای اتفاق افتاده است که اسم آن "تدلیس سیستماتیک" است. در توضیح تدلیس باید بگویم که مثلاً اگر شما سه سال در شهرداری به مردم پول بدهید، بعد هم چهار سال در دولت به مردم سیب‌زمینی و یارانه و پول مفت بدهید و رأی بخرید، تدلیس سیستماتیک است. درست است؟"

حجاریان ادامه داد: بنده می‌گویم نه تقلب بوده و نه تخلف، بلکه یک اسم قانونی دارد با عنوان تدلیس سیستماتیک. البته این پول را درون توپ هم می‌ریختید می ترکید. توجه داشته باشید که آقای احمدی‌نژاد رأی آورده است و نام وی از صندوق بیرون آمده است ولی به چه قیمتی؟ به‌روش تدلیس."

حجاریان از یک سو تقلب در انتخابات را صراحتا رد می کند و تایید می کند که به درستی نام احمدی نژاد از صندوق بیرون آمده است اما از سوی دیگر معتقد است که مردم به خاطر سیب زمینی و یارانه و ... به احمدی نژاد رای دادند.
تدلیس مورد اشاره حجاریان با اصول منطقی و عقلانی مطابقت ندارد و اساسا این استراتژیست اصلاح طلب در اثبات ادعای خود دچار خطای بزرگی شده است و اکثر فعالان سیاسی و حتی همفکران وی در جریان اصلاحات نیز به وی انتقاد کرده اند.
زیرا قابل قبول نیست که مردم به خاطر پول یا سیب زمینی و کمک مالی دولت به روستاها و شهرها و... تا این حد علاقه مند به رای دادن به احمدی نژاد شوند.
ضمن این که در مورد ادعای سران جریان حوادث بعد از انتخابات یعنی اقدامات آقایان موسوی  و کروبی و اردوکشی خیابانی و خطاهای دیگر اظهار نظر مشخصی نکرده و اعلام نکرده که آنها اشتباه کرده اند و باید به خطای خود اعتراف نمایند.

اگر چه دولت احمدی نژاد منابع مالی و درآمد نفت قابل توجهی حدود 700 تا 800 میلیارد دلار در اختیار داشت و رقم نقدینگی کشور از 70 هزار میلیارد تومان در سال 83 به بیش از 450 هزار میلیارد تومان در پایان دولت دهم رسید، اما این ارقام نمی تواند کمک مالی قابل توجهی برای کسب رای در مقطع سال 88 محسوب شود به خصوص ان که نرخ تورم اسفند سال 77 بیش از 25 درصد بوده و از آن پس به خاطر اشتباه در سیاست های اقتصادی ، کشور همواره با روند صعودی تورم مواجه شده است.
اما با وجود این سوء مدیریت در اقتصاد، احمدی نژاد بازهم رای می آورد و مردم به او رای می دهند و این اظهارات با نظر آقای حجاریان در مورد تدلیس و کمک مالی به مردم برای کسب رای، مغایر است و منطقی به نظر نمی رسد.


تئوریسین اصلاحات، دادن یارانه را مصداق تدلیس سیستماتیک در انتخابات ریاست جمهوری دهم اعلام کرده است و فراموش کرده که طرح هدفمندی یارانه ها و دادن یارانه از سال 89 یعنی یک سال پس از انتخابات اجرایی شد و قبل از این سال هیچ یارانه نقدی در اختیار مردم قرار نگرفته بود و حتی فشار تورمی با انتقاد بسیار مردم مواجه شده بود.   

با این حال تبری جویی از ادعای تقلب که این روزها به حلقه اول مشاوران و نزدیکان موسوی نیز سرایت کرده به یک واقعیت همه فهم و فراگیر حتی برای خود فعالان جریان اصلاحات تبدیل شده است .

موضوعی که در جلسه رای اعتماد به وزرا نیز کاملا مشهود بود و با اعلام برائت از اردوکشی خیابانی سال 88 نشان دادند خواسته یا ناخواسته در اتفاقات آن سال در بازی طراحی شده از سوی بیگانگان ایفای نقش می کردند.


تلاش حجاریان برای وارونه جلوه دادن عملکرد اوباما و کنگره آمریکا

در حالی که کنگره  آمریکا یک ماه پس از ریاست جمهوری حسن روحانی تحریم های گسترده وبی سابقه ای را علیه ایران به تصویب رساند و حتی اوباما حاضر نشد که چند هفته یا چند ماه این تحریم ها را دیرتر ابلاغ کند اما حجاریان تلاش می کند که موضوع تحریم ها و تداوم آن را به شکل دیگری جلوه دهد.
وی در گفتگو با اعتماد در پاسخ به سئوالی درباره چرایی تحریم ایران توسط کنگره آمریکا، گفت که تحریم های جدید علیه ایران متاثر از تصمیم سازی های لابی صهیونیست ها ، بهائیان و منافقین بوده و تاکید کرد که منافقین و بهایی ها و صهیونیست در لابی گری علیه ایران موفق بوده اند.
در حالی که رای بالا با 400 امضای موافق و تنها 20 مخالف در کنگره که دو جناح سیاسی رقیب در آن فعال هستند، بیانگر اراده و یک برنامه ریزی گسترده به منظور مقابله با ایران است و تنها نمی توان آن را به لابی محدود کرد.
لذا در چنین شرایطی که آمریکا از اراده کنگره برای افزایش فشارها علیه ایران و تبلیغات بزرگ رسانه ها علیه ایران برخوردار است، موضوع جنبش ضد تحریم، چه بخشی از مشکل و فشارها و اراده کنگره آمریکا را کاهش می دهد.  
حجاریان گفته است که تحریم های سازمان ملل و شورای امنیت و چند قطعنامه در دولت احمدی نژاد، به کندی شکل گرفته و به کندی از بین می رود و روند تحریم ها نیز نشانه تشدید آن است. براین اساس، جنبش ضد تحریم چه بخشی از این مشکلات را حل می کند و جز دخالت در دیپلماسی دولت روحانی و همچنین ایجاد جو تبلیغی علیه نظام و فعال ساختن مخالفان نظام در خارج کشور و انتقادهای بیشتر و همچنین مقصر جلوه دادن دولت و نظام جمهوری اسلامی در این روند، چه اثری خواهد داشت؟!
آیا این موضوع، به نوعی فریبکاری برای اعمال فشار بر نظام، افزایش فشار و احیانا بروز انتقاد و سخن گفتن بیشتر در مورد آثار تحریم نیست؟
اگر قرار باشد آثار تحریم در هر نقطه ای و مرگ و میر حاصل از تحریم، یا کمبودها در هر نقطه ای از کشور، هر روز در تمام کشور و جهان مطرح شود چه اثری درکاهش تحریم ها می گذارد؟ و چه کمکی به مردم داخل کشور می کند جز اظهار تاسف و .....
در عرصه جهانی نیز در شرایطی که آتش  و مرگ و انفجار و جنگ در سوریه و فلسطین و عراق و افغانستان تنها باعث تاسف می شود و هیچ مشکلی را حل نمی کند، و اقدام عملی علیه آمریکا و غرب را شاهد نیستیم در مورد تحریم ایران نیز می تواند بی اثر باشد و آمریکا خواهد گفت که تحریم بهتر از جنگ است و بهتر از سلاح اتمی است و....
این در حالی است که برخی از نمایندگان کنگره نیز صراحتا اعلام کردند که تصویب تحریم های شدیدتر علیه ایران به منظور منصرف کردن جمهوری اسلامی از برنامه های هسته ای خود است . در واقع به زعم مقامات آمریکایی"کنگره با این تحریم ها این پیام را به حسن روحانی فرستاده است که تنها در صورت دست کشیدن از برنامه هسته ای شرایط برای گفتگو و مذاکره با آمریکا و از بین رفتن تحریم ها فراهم می شود"  
حتی حجاریان در بخش دیگری از این مصاحبه در تناقض با حرف های پیشین خود می گوید: "به قول خودشان مي خواهند از هسته يي شدن ايران به هر شكل ممكن جلوگيري كنند. به همين خاطر تحريم هاي زيادي را عليه كشور ما تصويب مي كنند."
حجاریان در ادامه اظهارات عجیب خود پا را از این فراتر گذاشته و نمایندگان کنگره آمریکا را در مقام منجی ایران قرار داده و به گونه ای سخن گفته که باید از اینکه نمایندگان آمریکایی با تشدید تحریم های خود از حمله اسراییل به ایران جلوگیری کردند قدردان آنها بود.
وی در بخشی از این مصاحبه گفته است: موافقان تحريم در امريكا جلوگيري از حمله اسراييل به ايران را به عنوان توجيه موافقت خود مطرح مي كنند. يعني ادعايشان اين است كه اگر ايران را تحريم نكنيم، به غني سازي اورانيوم ادامه مي دهد و بعد مورد حمله و هجوم اسراييل قرار مي گيرد.
 تحریم های یک جانبه آمریکا که هدف اصلی آن تحت فشار گذاشتن زندگی مردم بوده است فشار اصلی را بر روی اقتصاد ایران وارد آورده است.
تحریم بانک مرکزی ، تحریم دارو ، تحریم صتعت نفت و حمله و نقل و ... که با هدف فلج کردن اقتصاد ایران و به شورش واداشتن مردم به اجرا در امد هر چند اقتصاد کشور را با یک شوک بزرگ مواجه کرد اما هدف نهایی آن یعنی ایجاد شورش و درگیری محقق نشد.
حجاریان در مصاحبه با اعتماد گفته است:
- اين انتظار از خود سازمان ملل و سازمان هاي وابسته به آن وجود دارد. مثلااز I. L. O (سازمان جهاني كار) اين انتظار وجود دارد كه براي جلوگيري از رشد بيكاري در ايران مانع تصويب و اعمال تحريم هاي بين المللي عليه ايران شود. همه مي دانند كه تحريم ها باعث تعطيلي كارخانه ها و بيكاري كارگران خواهد شد.
- من واقعا از امريكايي ها تعجب مي كنم. زمان آقاي خاتمي مسائل داشت به نحو خوبي پيش مي رفت تا اينكه يك مرتبه بوش آمد و گفت كه ايران محور شرارت در منطقه است. يعني ما را در كنار سوريه و كره شمالي نشاند. ما چه كار به امريكا و بوش داشتيم؟
- درباره دارو نيز بايد همين كار انجام شود. گاهي اخبار صدا و سيما هم چيزهايي مي گويد اما بعدا بر آن ماله مي كشند.... اين مساله به اطلاع نهادهاي بين المللي نيز برسد تا به تصويب و اعمال تحريم هاي شان عليه كشور ما پايان دهند. بايد مشكلات در آن طرف مرزها انعكاس داده شود تا عمق فاجعه را بفهمند.
- به اعتقاد بنده، اوباما به اين دليل كه جايزه صلح نوبل گرفته است، نمي خواهد مانند جورج بوش دوم، در دنيا به عنوان جنگ افروز مطرح شود.
 - امريكا مي خواهد بسياري از مشكلات خود در منطقه خاورميانه را به وسيله كشور ما حل كند. شما ببينيد امريكا هفته گذشته دستور داد اتباعش از كشورهاي عربي خارج شوند. حتي ديپلمات هاي خود را احضار كرده و خواستار بسته شدن سفارتخانه هاي خود در كشورهاي عربي شده است. پس دشمن اصلي امريكا در منطقه القاعده و سلفي ها هستند كه پايگاه اصلي آنها در عربستان سعودي است