شبکه های اجتماعی مردم را منزوی کرد/ فردگرایی در بازی های رایانه ای موج می زند

به گزارش گروه گوناگون "تیتریک"؛ بارها برای تک تک ما کاربران پیش آمده که برای گرفتن رژیم غذایی نزد پزشک تغذیه رفته ایم تا به ما بگوید که چگونه بتوانیم تغذیه درستی داشته باشیم و به اندازه و درست غذای سالم مصرف کنیم.

همان اندازه که ما به دنبال رژیم غذایی برای جسم مان هستیم، باید به همان اندازه هم به دنبال رژیم غذایی مناسب برای روح خود باشیم؛ بنابراین با وجود پیام رسان ها و شبکه های اجتماعی مختلف شاهد محتواهای بسیاری هستیم که اگر رژیم مصرف درستی نداشته باشیم، ممکن است آسیب هایی را به روح و روان خود وارد کنیم.

بنابراین رژیم مصرف رسانه؛ مصرف بهینه محصول و کاهش دادن آسیب در این فضا است. امروزه با مسئله ای به نام اعتیاد به فضای مجازی روبرو هستیم. این فضا نیز مانند رژیم غذایی نیازمند مدیریت مصرف است.

عملاً به رسانه ها، تکنولوژی ها و شبکه های مجازی جدید اعتقاد و تقدس قائل شده ایم

کارشناس فضای مجازی و عضو اندیشکده فضای سایبر در گفتگو با خبرنگار "تیتریک" می گوید: آیا می توان رژیم مصرفی طراحی کرد که از جهت دارا بودن فضای مجازی کاسته شود؟ نظریه "پست مند" در کتاب "حکمت رسانه های مدرن" در صفحه 90 می گوید: "در اینجا (آمریکا) ما با  تلویزیون نه با عنوان تکنیک بلکه با عنوان ابزار با تمایل و گرایش ذاتی و جهت دار رو به رو هستیم یعنی می گوید تلویزیون هم معنا و جهتی از خودش تولید می کند." در صفحه 89 این کتاب می گوید: "در قبال برخی از افراد که معتقدند به حرف های او گوش می کنند البته انتظار من این نیست که همه تلویزیون ها را خاموش کرد و کامپیوترها از کار بیفتد موضوع کاملاً واقع گرایانه تر باید در نظر گرفته شود. ما باید به تقدس و الوهیت تکنولوژی بی اعتقاد شویم." شاید این در کلام ما نیاید ولی عملاً به رسانه ها، تکنولوژی ها و شبکه های مجازی جدید اعتقاد و تقدس قائل شده ایم.

مایکروسافت بازی تحرکی رایانه ای ساخت اما فردگرایی این نوع بازی ها هنوز پابرجاست

سید محمد جواد شیخ الاسلامی گفت: در بازی های رایانه ای گفته می شد که تحرک را از بچه ها می گیرد، مایکروسافت نظریه کینکت را مطرح کرد که بیاییم بازی های تحرکی بسازد که درگیر در آنها از دسته استفاده نشده و به وسیله حسگرها کار کند، آنها توانستند مشکل کم تحرکی را حذف کنند ولی مشکلات دیگری ایجاد شد چون نیاز به جایی خاص دارد و چون در آپارتمان ها نمی توانید بالا و پایین بپرید، نکته دیگر اینکه بر تنهایی انسان ها دامن زده و نتوانسته این مشکل را حذف کند.

این  لازمه فضای مجازی است. آیا می توانیم این مشکل را حل کنیم؟ این هم چیزی است در کنار دیگران چرا باید با آن مقابله کنیم؟

انسان ها با داشتن شبکه های اجتماعی تنهاتر و منزوی تر شدند

وی افزود: با فضای مجازی مقابله نمی کنیم آن را توصیف می کنیم. اگر انسان موجودی اجتماعی است باید شبکه های اجتماعی به توسعه حل مشکلات اجتماعی آنها بپردازد. چون انسان اجتماعی بوده و نمی تواند تنها و در غارها زندگی کند. وقتی این بحث را به شبکه های اجتماعی می آوریم می بینیم که درست است که ارتباطات شکل گرفته اما این ارتباطات باعث نشده که به آرامش ارتباطات حقیقی دست پیدا کنیم. به جای اینکه بگوییم این بد یا خوب است بهتر است بگوییم بر طرف کننده نیاز است، ما رژیم مصرف را برای این بیان می کنیم که اگر نیاز ما را برطرف نکرد پس ایرادی بر آن وارد است و به واسطه آن نمی توانیم کیفیت برداشتمان را از شبکه اجتماعی داشته باشیم، چون انسان ها باداشتن شبکه های اجتماعی تنهاتر و منزوی تر هستند.

ذهن نسل ها با همدیگر متفاوت است

کارشناس فضای مجازی دیگری که عضو اندیشکده فضای سایبر است در گفتگو با خبرنگار "تیتریک" گفت: ذهن نسل ها باهم دیگر متفاوت است و بچه هایی که دهه نود هستند از آن هایی که قبل تر بودند بسیاربهترو هوشمندانه تر می توانند از این وسایل استفاده کنند. دلیل این مهم چیست؟ دلیل نه ولی بسیاری را دیده ام که حتی در سن کم که مدرسه هم نمی روند می توانند از این وسایل به خوبی استفاده کنند.

حسین راهداری ادامه داد: نظریه ای وجود دارد که ما به توسعه فکر رسیده ایم یعنی هرچه قرن جلوتر می رود به دلیل توسعه دیتا فکر ها توسعه پیدا می کند، مثلاً من وقت زیادی ندارم که با موبایلم بگذرانم و رازهای درون آن را پیدا کنم، موبایل به گونه ای طراحی شده است که یوزر فرندلی باشد یعنی بتواند قابلیت استفاده را داشته باشد. چون به این شکل است کودکان می توانند به راحتی با آن ارتباط برقرار کنند و ناشناخته ها را راحت تر در آن بیابند. کودک من با اینکه سن کمی دارد با موبایلی که قفل است می تواند کاری کند و اتفاقاتی در آن موبایل می افتد که من برای اینکه آن تنظیمات را برگردانم به زحمت می افتم تا ببینم تغییرات را در کجا انجام داده است.

نظریه توسعه فکر را می توانیم بحث کنیم اما مابه دنبال جواب چه پرسشی هستیم؟ این مسئله این را بیان می کند که رژیم مصرف نمی شود که چیز ثابتی باشد.

برای معتاد می توان رژیم اعتیاد گذاشت اما برای معتاد فضای مجازی نمی توان رژیم مصرف تعریف کرد؛ چون وابستگی شدیدتر است

وی افزود: برای معتاد می شود رژیم اعتیاد گذاشت چون وابستگی ان یک طرفه است ولی وابستگی به فضای مجازی بسیار گسترده است قیاس آن قیاس کاملی نیست. یکی از دوستان من در گوشی خود نرم افزاری را نصب کرده بود که گفته بود که اگر  من بیشتر از 15 دقیقه با گوشی استفاده می کردم قفل می شد و هیچ کاری نمی شد با آن کرد.آیا این رژیم مصرف است؟ رژیم کامل نیست ولی رژیم مصرف است.

ذات رژیم مصرف در دنیای مجازی؛ فیلتری است

این کارشناس تصریح کرد: ذات رژیم مصرف ذاتی فیلتری است یعنی اگر من یک نرم افزار یا اپلیکیشنی برای گوشی طراحی کنم و در آن بگویم که داده هایی که عکس است و به مدت زمان مثلاً 5 ثانیه بتوانم آن را ببینم، حجم این عکس ها 5 مگابایت و تعداد آن ها 10 عدد برای من بیاید و کیفیت آن را تعریف کنیم که مثلاً اچ دی باشد و... صحت سنجی آن را می توانم به نهادی تفویض کنم و مثلاً خبرهایی راکه خبرگزاری فارس گذاشته است را برای من بیاید. که این فیلتر و رژیم است. من این گوشت را به این مقدار و در این ساعت بخورم.

از ویژگی های فضای مجازی از بین بردن "زمان" است/ فضای مجازی نیاز کاذب را افزایش می دهد

وی در خاتمه خاطر نشان کرد: از ویژگی های فضای مجازی بردن بُعد زمان است. تابع زمان و مکان را کم و برعکس پر رنگ می کند و نیاز های کاذب را زیاد می کند. وقتی گوشت می خوریم میزان کالری آن را  و اینکه چه نیازی را از ما بر طرف  می کند می دانیم  ولی درمدل رژیم مصرف من نیازم را گم کرده ام نمی دانم که چرا باید به این نگاه کنم و فقط دوست دارم که آن را توسعه دهم هرچقدر در آن محدود سازی انجام می دهم انگار خبری را عقب تر هستم.

الهه ملاحسینی - تیتریک

انتهای پیام/