- وقتی بحران تأمین سوخت و رکود اقتصادی آمریکا و انگلیس را مستأصل کرد/ از درخواست ویزای موقت به اتحادیه اروپا تا کاهش قدرت خرید مردم
- ازدحام جمعیت در مکان های مختلف استان البرز در روزهای بحران کرونا + تصاویر
- وقتی بیتدبیری دولت، دامنگیر ملت میشود + فیلم و عکس
- نباید بگذاریم ۸ سال اخیر تکرار شود/ به خاطر فرمان رهبرم و شهید سلیمانی رأی می دهم
- بحران افت تراز آبهای زیرزمینی گریبانگیر البرز شده است/ زیرساخت استفاده از حق آبه دو برابری سد کرج و طالقان فراهم نیست
سهشنبه ۲۹ اسفند ۱۴۰۲ - 2024 March 19
"تیتر1"/ درد دل دامداران نظرآبادی؛
نهاده دام کم بود،واکسن رایگان تب برفکی هم پولی شد!/پز دولت برای حمایت از تولید عالی و جیب دامدار خالی/گوش ناشنوای وزارت جهاد کشاورزی دلالان را پروار کرد
جمعی از دامداران شهرستان نظرآباد در انتقادی اعلام کردند، سال های قبل واکسن دام ها را رایگان تزریق می کردند اما امسال باید به ازای هر راس دام 75 هزار تومان پرداخت کنند.
به گزارش گروه استانی تیتریک، شیخ حسن روستایی است در دل شهرستان نظرآباد، منطقه ای که علی رغم کوچکی اش سهم ویژه ای از تولید محصولات دامی دارد، دامدارانی در اینجا فعالیت دارند که جوانی شان را پای تولید گذاشته اند اما آنچه امروز نصیبشان شده بی مهری های قوه مجریه است.
در راه تولید آنچنان مقاوم ایستاده اند و دل در گرو توسعه داخلی کشورشان دارند که علی رغم مشکلات مالی در سال های گذشته و فشار بانک برای توقیف املاکشان ناچار به فروش گاوداری و زمین های خود شده اند تا بدهی شان را تسویه کنند اما در حال حاضر در قالب مستاجر به فعالیتشان ادامه می دهند.
در حال و هوای بارانی روستا، وارد شیخ حسن می شوم، مسعود آزاد فلاح یکی از دامدارانی است که 30 سال از عمرش را صرف تولید گوشت و شیر کرده است، وی هم قربانی سیستم بانکی شده است که وام هایی را برای تولید اختصاص می دهد اما چند برابر آن را از تولیدکننده می خواهد و آن ها را لای منگنه می گذارد.
وارد گاوداری اش می شوم، فضایی که به لطف سیستم غلط دولت و نظارت ناکافی برای حمایت از تولید کننده، از یک واحد تولیدی بزرگ به یک مرکز با 130 گاو بزرگ و کوچک در قالب یک گله شیری مبدل شده است، این دامدار نظرآبادی به تولید روزانه یک هزار و 700 کیلو شیر در این واحد اشاره می کند.
آزادفلاح که همانند دیگر دامداران نظرآبادی در سال های اخیر بار مشکلات فراوانی را از طرف دولت به دوش کشیده است، به نمایندگی از دامدارانی که همین دغدغه ها را دارند، می گوید؛ سالیانه قریب به 600 تن شیر تولید می کنیم، البته چندراس گوساله پرواری هم داریم که برای تولید گوشت آن را در نظر گرفته ایم.
از قیمت چندبرابری نهاده های دامی گله مند است چرا که به گفته وی متاسفانه دامداری ها و بیشتر مشاغلی که در حال حاضر با نهاده های دامی سر و کار دارند تولید را با هزینه های گزاف انجام می دهند اما محصول آنها برای فروش دست واسطه و دلال می رسد و تنها یک سوم قیمت واقعی نصیب تولید کننده می شود.
مشغول بازدید از دامداری اش بودیم که ادامه داد؛ نهاده های دامی تا دلتان بخواهد در بازار آزاد موجود است، جو با قیمت دولتی کیلویی 2 هزار و 30 تومان بود اما به دو هزار و 200 تومان رسیده و در بازار آزاد آن را باید کیلویی 5 هزار تومان خریداری کنیم.
ماه پیش ذرت را به صورت یک ماهه با چک و قیمت کیلویی 4 هزار و 800 تومان خریداری کردم، سویایی که ماه پیش با قیمت 3 هزار و 300 تومان می خریدیم هفته پیش همان را با نرخ دولتی کیلویی 3 هزار و 900 تومان خریداری کردیم.
سویا را که در بازار آزاد با کیلویی 17 هزارتومان هم نمی توانید خریداری کنید در حالی که دولت شیر را از ما کیلویی 4 هزار و 500 تومان می خرد، چرا باید یک کیلو جو را 5 هزار تومان بخریم اما شیر را با 500 تومان کمتر بفروشیم، قیمت هر کیلو یونجه هم که تقریبا با قیمت فروش شیر برابر است.
تولید برای ما سودی ندارد، پول دارو، کارگر، پزشک، مهندس ناظر، هزینه های جاری گاوداری اعم از تراکتور، سوخت و ...را می پردازیم و در اصل از جیب خودمان هم ضرر می دهیم، شعار سال جهش تولید است، ما زحمت می کشیم و کار می کنیم اما تنها زیان نصیبشان می شود.
دولت توجهی به تولید کننده ها ندارد، حداقل 4 میلیون نفر هم در بخش کشاورزی فعالیت دارند اما عینا به مشکل برخورده اند. دولت و وزارت جهاد کشاورزی کجاست؟ متاسفانه در حالی که باید در تمامی زمینه ها صادر کننده باشیم، صادرات که نداریم هیچ، وارداتمان هم به دست دلالان افتاده است و به واسطه ارز با مشکلات عدیده ای مواجه شده ایم.
تولید کننده های بخش کشاورزی هم راضی نیستند، یکبار برای همیشه میزان تولیدات، قیمت ارز و نهاده را اعلام کند تا تولیدکننده ها تکلیف خود را بدانند اما آقایان هر روز یک قیمت می دهند. از ابتدای امسال قیمت جو را از 1700 تومان شروع کرده اند و به 5 هزار تومان رسانده اند، ذرت هم همین وضعیت را دارد، سویا هم که دیگر 5 الی 6 برابر رشد قیمت داشته است.
چرا یک دفعه قیمت مرغ تا 35 هزار تومان می رسد و دوباره دولت آن را به 25 هزار تومان می رساند، چون نهاده ندارد، قیمت گوشت تا کیلویی 150 هزار تومان می رسد اما دولت دوباره با کمی کنترل به 100 هزار تومان رساند. مصرف کننده چه گناهی دارد که دیگر توان خرید ندارد، تولید کننده هم گران نمی دهد بلکه با ضرر تولیدات خود را به فروش می رساند.
عده ای می گویند قیمت شیر، تخم مرغ، گوشت و ... گران شده است اما نمی دانند تولیدکننده ها هم چند برابر قبل برای خرید نهاده های دامی پول می دهند، با این حال سود به دلال می رسد، تولیدکننده و مصرف کننده بخشی از جامعه هستند اما عده ای واسطه و دلال یا رانت خوار ذرت، سویا و جو را با کشتی در مرز نگه می دارند و به بازار تزریق نمی کنند که مبادا بازار اشباع شده و قیمت ها ارزان شود.
سود حاصل دسترنج تولیدکننده ای که با هزار گرفتاری تولید می کند را چه کسی می برد؟ تولیدکننده سرمایه خود و جوانی اش را در راه تولید می گذارد اما معلوم نیست سود آن از جیب چه افرادی سر در می آرود. این روال دولت، خستگی و زدگی تولیدکننده ها را به دنبال دارد، سال های قبل واکسن دام ها را رایگان تزریق می کردند اما امسال مراجعه کردیم و به ما اعلام کردند باید به ازاری هرراس دام 75 هزار تومان پرداخت کنیم.
واکسن تب برفکی که تولید داخلی است و سرم سازی رازی هم می سازد، مگر وارداتی است که با این قیمت به ما تحمیل می شود. این روند نشان می دهد نظارتی روی بخش تولید وجود ندارد. دولت نمی خواهد تولید کننده به کار خود ادامه دهد، اگر آقایان اقلام مورد نیاز دامداران را با ارز آزاد می دهند در مقابل تولیدات ما را هم نرخ آزاد خریداری کنند.
دولت یارانه را قطع می کند و تولید کننده را به امان خدا رها می کند، چند بار به تعاون روستایی مراجعه کردیم قرار شد پیگری کنند اما پاسخگو نیستند، سرم سازی رازی هم که همکاری ندارد. وزیر کشاورزی چرا پاسخگوی ما نیست؟ مگر این واکسن هم وارداتی است؟ تمام این مشکلات با نظارت و بازرسی حل می شود اما آقایان هیچ کنترلی به این آشفته بازار ندارند.
به لطف حمایت آقایان، با توجه به اینکه روزانه یک تن مصرف کنسانتره ما هست 20 درصد آن را می توانیم یارانه ای بخریم و 80 درصد باقیمانده آن را باید آزاد تهیه کنیم در واقع بیش از 150 درصد از اصل مبلغی که باید خریداری کنیم را می پردازیم. قبلا داروهای دام را با قیمت 20 هزار تومان خریداری می کردیم اما آن هم به 80 هزار تومان رسیده است.
اگر به موقع دارو به دام داده نشود تلف می شود، اینکه محاصره و تحریم هستیم صحیح است اما جدیتی هم در داخل وجود ندارد چرا که تمام اقلام مورد نیاز دامداران برای تولید داخلی است ، با این نوسان قیمت جو، ذرت و سویا و خرید آن به صورت آزاد و فروش محصول به صورت دولتی تا کی تولیدکننده می تواند دوام بیارد؟
کلام آخر ...
این گزارش بخش دومی هم دارد و به زودی منتشر می شود اما آیا دولت و وزارت جهاد کشاورزی که انتظار تولید از دامداران دارند آیا نمی دانند با گذشت یک ماه از عدم از تزریق واکسن تب برفکی به دام ها ممکن است آنها نه تنها در روستای شیخ حسن بلکه در سراسر کشور با بحران تلفات دام مواجه شوند؟
گلاویژ اصحابی – تیتریک
انتهای پیام/ س
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده