مسئولین حوزه پژوهش تعریف درستی از فعالیت های علمی ندارند / خروجی برخی رساله های کارشناسی ارشد و دکتری آبکی است
به گزارش گروه استانی "تیتریک"؛ نویسنده بیش از 60 عنوان کتاب و پژوهشگر برتر کشور در سال 96 در گفتگو با خبرنگار "تیتریک" گفت: حقیقت این است که در دهه ۷۰ به بعد مدرک گرایی بسیار طرفدار پیدا کرد چرا که هرجوانی پذیرفت با گرفتن مدرک می تواند در جایی استخدام و مشغول به کار شود.
فردین احمدی ادامه داد: از طرفی باید پذیرفت به هیچ عنوان در کشور ما
نمی توان گفت پژوهشگر یا نویسنده بودن شغل محسوب می شود و می توان از طریق آن
ارتزاق کرد.
وی افزود: برای مثال من با ۵۱ کتاب و ۲۰ مقاله پژوهشی که برترین و پرعنوان ترین پژوهشگر جوان کشور نیز
هستم، هنوز نمی توانم بگویم شغلم پژوهشگری است، بارها پیش آمده از من پرسیدن چه می کنید
گفتم پژوهش، نویسندگی ... بلافاصله پرسیده اند نه منظورمون شغلتان است؟
مدیر مسئول انتشارات حوزه مشق و موسسه چند منظوره کشف استعداد برتر
تصریح کرد: آنهایی که به معنای واقعی پژوهشگر هستند از جایی حمایت نمی شوند و
بصورت خودجوش با امکانات و شرایطی که مهیا است شروع به پژوهش می کند که طبیعتا اگر
شاخص ترین و علمی ترین پژوهش ها را هم داشته باشند خیلی دیده نمی شود و کارشان خاک می خورد.
احمدی گفت: اما از طرفی داشتن روابط سیاسی و ارتباطات خاص برای نیمچه
پژوهشگران و نویسندگان براحتی فضایی فراهم می کند که بودجه های بعضا چند صد میلیونی
را از فلان ارگان بگیرند و در نتیجه چون توانایی پژوهش واقعی را ندارند و صد البته
مطمئن است چون از جایی بازخواست نمی شود به کارش ادامه می دهد خروجی اش هم این می شود
که کارهای پژوهشی آبکی تحویل مراکز مختلف از جمله کتابخانه ها می شود و سالهای سال
آنجا خاک می خورد دریغ از اینکه کسی سراغ آنها برود.
وی ادامه داد: قالبا مسئولینی که سکان دار مسئولیت های پژوهشی هستند
اصلا اینکاره نیستند یعنی نه در سوابق آنها فعالیت های پژوهشی دیده می شود نه پژوهشگر را می شناسند
چون اینکاره نیستند تعریف درستی هم از
حوزه پژوهش نمی دانند و طبیعتا خروجی هم خنده دار می شود.
این پژوهشگر در ادامه به یک خاطره جالب توجه و خیلی داغ اشاره کرد و
افزود: همه ساله در وزارتخانه ای که من مشغول
کار هستم به مناسبت هفته پژوهش فراخوانی زده می شود که لطفا رزومه و سوابق خودتان
را به فلان بخش ارسال کنید ما هم طبق معمول اینکار را می کنیم،من با توجه به سوابق پژوهشی و دیگر فعالیت هایم تقریبا فرد شناخته شده
ای هستم و طبق معمول سالهای گذشته باید بعنوان نفر اول انتخاب می شدم که بطور
بسیار عجیبی متوجه شدم من را فراموش کرده اند هیچ اسمی از من در بنر مقابل اداره و
بخشنامه ای که به اداره کل قرار بوده بفرستند جامانده ...به همین سادگی ..
ایشان ادامه داد: دلیل این
اشتباه فاحش چه می تواند باشد؟ فقط و فقط اینکه مسئول محترم با ارتباطاتی که داشته
و بدون بررسی سوابق آن فرد که آیا ایشان در حوزه پژوهش کار کرده است یا نه روی آن
صندلی نشسته است یا مسئول نهادکتابخانه های فلان منطقه برای اینکه صندلیش که
سالهاست در آنجا فقط وقت تلف کرده تا صندلی ریاستش نلغزد براحتی بای کد می کند.
احمدی گفت: متاسفانه مسئله جدی دیگری که بسیار حائز اهمیت است ، حوزه
پژوهش برای بسیاری از وزارتخانه ها جدی نیست و بعضا مشاهده شده جهت پر کردن گزارش
کار یک سری کارهای فرمالیته کرده اند. بتازگی شنیده ام
قرار است در آموزش و پرورش بخش معاونت پژوهش کاملا حذف و با معاونت پشتیبانی ادغام
شود.
این نویسنده استانی تصریح کرد: اما اگر می خواهیم ایران اسلامی در
عرصه های علمی جزء پیشگامان باشد و روزی برسد که محتاج هیچ بیگانه ای نشوییم باید
به پژوهش و پژوهشگر بها داده شود.
وی افزود: پیشنهاد من این است بالاترین دستگاه های اجرایی مستقیما در
بحث مالی بودجه های پژوهش ورود کنند تا در این حوزه شاهد خرابکاری نباشیم.به مدت ۳ الی ۵ سال تمام افرادی که بودجه کلان پژوهشی گرفته اند به هیچ
عنوان بودجه ای از هیچ سازمان دولتی دریافت نکنند و به مدت ۳ الی ۵ سال تمامی این
بودجه ها در اختیار پژوهشگران جوان، شاگرد اولی ها و ممتازان مقطع کارشناسی ارشد و
دکتری و هر پژوهشگر جوانی که بالای ۵ کتاب و مقاله علمی دارند قرار بگیرد.به هیچ
عنوان از مسئولینی که در عرصه پژوهش تخصص و مهارت ندارند استفاده نشود.
احمدی افزود: بودجه های کمک
پژوهشی صرفا پیشنهادی ۳ الی ۵ میلیون تومانی برای پایان نامه های کارشناسی ارشد و
۱۰ الی ۲۰ میلیونی رساله دکترا اختصاص داده شود و سپس دانشجو موظف باشد یک کار بسیار
در خور تحویل جامعه علمی بدهد. اساتید راهنمای مقاطع ارشد و دکترا
موظف هستند بالای ۵۰ ساعت زمان برای دانشجو و تحقیقش اختصاص دهند که متاسفانه پیش آمده حتی ۵ ساعت هم وقت برایکاری
که برایش امتیاز علمی و هم برآورد مالی دارد وقت نمی گذارد خوب طبیعی است که این
قبیل پایان نامه ها و رساله های پژوهشی آبکی بیرون می آید.پس بهتر است در فعالیت
های اساتید راهنما با جدیت پیگیری شود.
وی در خاتمه خاطر نشان کرد:من حاضرم یک طرحی خدمت همه وزارتخانه ها و
مراکز علمی ارائه دهم و با هزینه ۵۰۰ الی ۱ میلیون تومان آن هم بصورت اقساطی، تمامی
آثار پژوهشی اعم از پروژه، پایان نامه، رساله دکتری و... را به چاپ و نشر برسانم.
الهه
ملاحسینی-تیتریک
انتهای
پیام/