کتاب رومن رولان زیر ذره بین "تیتر 1":
مهاتما گاندی؛ مردی که امپراطوری بریتانیا را متزلزل کرد/ توصیه رهبر معظم انقلاب به مطالعه کتاب رومن رولان
مهاتما گاندی بیشتر عمر خود را به مبارزه بدون خشونت علیه ظلم و فرمانروایی انگلیس برخاست و به دلیل همین مبارزات چندین بار به زندان افتاد.
به گزارش گروه فرهنگی "تیتر یک"؛ حمیده علیزاده منتقد در نقد کتاب « مهاتما گاندی » نوشته رومن رولان در یادداشتی اختصاصی برای "تیتریک" نوشت: کتاب مهاتما گاندی اثری از رومن رولان به ترجمه محمد قاضی از انتشارات روز بهان می باشد؛کتابی زندگی گاندی با تمام فراز و نشیب ها، مبارزات و اتفاقاتی که در زندگی اش رخ داده را به زبان قلم می آورد. کتاب شامل مقدمه ای که توضیحات کاملی از آن دوران داده و5 فصل درباره سال های زندگی و مبارزاتش و فصلی با عنوان موخره که گاندی بعد از آزاد شدن از زندان را بازگو می کند.
رومن رولان نویسنده فرانسوی در سال 1866 به دنیا آمد، در 14 سالگی با خانواده اش برای ادامه تحصیل راهی پاریس شد. در سال 1895 در ایتالیا دکترای هنر خود را گرفت . رومن رولان علاوه بر نوشتن رمان ، نمایش نامه نویس ،مقاله نویس و مورخ هنر نیزبود. در سال 1910 نشان لژیون دونرد ( بالاترین مدال افتخار فرانسه ) دریافت نمود؛ وی در سال 1913 جایزه بزرگ آکادمی فرانسه را به دست آورد و در سال 1915 نیز جایزه ادبی نوبل را کسب کرد.رولان که در نوشتتن زندگی نامه توانایی زیادی داشت و از جمله زندگی نامه هایی که او نوشته است: بتهوون، هندل، میکل آنژ، گاندی و تولستوی می شود نام برد. رومن را بیشتربا دو کتاب «ژان کریستف » و « جان شیفته» در ایران می شناسند.
رومن در کتابش گاندی را این چنین توصیف می کند؛ گاندی مردی بود با چشمان آرام ، قدی کوتاه و جثه ای ضعیف با صورتی لاغر و گوش هایی بزرگ؛ مهربان و مودب، صبور و صمیمی و به سادگی کودکان است .در میان جمع احساس راحتی نداشته و در خلوت و تنهایی شادمان است. مردی که سیصد میلیون انسان را شیفته خود کرده و امپراطوری بریتانیا را متزلزل ساخته است.
او که در محیطی ثروتمند و هوشمند تربیت شده است ولی از طبقات ممتاز نیست؛ تربیت اولیه او را به برهمنی محول شده که متون « ویشنو » را به او می آموخت اما خودش بعد ها به این موضوع معترض بود که هیچوقت نتوانسته یک دانشمند بزرگ در زبان سانسکریت بشود، در واقع همین موضوع انگیزه ای برای کینه او نسبت به تربیت انگلیسی خود شد ؛که او را از دست یافتن به گنجینه های زبان خود محروم ساخت.
در نوزده سالگی برای تکمیل تحصیلات به انگلستان رفت و در دانشگاه لندن در مدرسه حقوق مشغول به تحصیل شد. در سال 1891 به هندوستان بازگشت و در حالیکه مادرش به تازگی از دنیا رفته بود و این موضوع را از او پنهان کرده بودند . در دادگاه بمبئی به وکالت پرداخت و چند سال بعد از آن کناره گیری کرد زیرا آن را برخلاف اخلاق تشخیص می داد.
در سال 1893 فعالیت گاندی برای هند آغاز می شود که در دو دوره صورت می گیرد: یکی از سال 1893 تا 1914 که میدان این فعالیت در آفریقای جنوبی است و دومی از سال 1914 به بعد که در هندوستان به آن پرداخت. او که بیشتر عمر خود را به مبارزه بدون خشونت علیه ظلم و فرمانروایی انگلیس برخاست و به دلیل همین مبارزات چندین بار به زندان افتاد. گاندی برای رسیدن به اهداف سیاسی خود و پیشرفت اجتماعی بخش های محروم هندوستان با استفاده از اعتراضات خود بسیاری را تحت تاثیر قرار داد.
کتاب رومن رولان در دورانی نوشته شده است که نهضت استقلال طلبانه هندوستان به رهبری گاندی و بسیاری از میهن پرستان در حال شکفتن بود و هندیان با توجه به تعالیم آن مرد بزرگ به مبارزه با انگلیس غاصب و زور گو برخاستند .افکار گاندی را می توان در دو بخش بیان کرد یکی عقیده مذهبی او که بسیار قابل توجه است و دیگری توجه به مسائل اجتماعی؛ مذهبی بودن او امری ذاتی و سیاستمدار بودنش برحسب ضرورت در او شکل گرفته است.
همانطور که در سخنان خود گاندی در بخشی از کتاب آمده: « من از مذهب بت نمی سازم و هیچ عمل بدی را که در لوای نام مقدس او انجام بگیرد نمی بخشم ... هیچ اشتیاق ندارم که کسی را به دین خود بیاورم مگر آنکه بتوانم از عقلش مدد بگیرم. من حتی حاضرم کهنسال ترین خدایان ( شاسترا) را چنانچه نتوانند عقل مرا مجاب کنند نفی کنم ...»
گاندی که با سه دسته از مردم با خشونت خاصی قیام می کند: قاضیان، پزشکان ،معلمان .او حرفه قضاوت را بر خلاف اخلاق می داند به این دلیل که دادگاه های هندوستان آلت اعمال قدرت بریتانیا می باشند و آتش تفرقه را در میان هندیان افروخته و مناقشات و منازعات را در همه ایالات می افزایند.
گاندی که در ابتدا مجذوب حرفه پزشکی بود ولی به زودی فهمید که پزشکی شغل شریفی نیست. پزشکی ای که منحصراً به تسکین درد های جسمانی بپردازد و به علل بیماری که بیشتر آن عیوب اخلاقی است توجهی ندارد .گاندی یکی از رسالات خود با عنوان « راهنمای تندرستی » که نتیجه بیست سال تجربه است به بحث درباره طب واقعی پیشگیرانه اختصاص داده است که این رساله به همان اندازه که جنبه طبی دارد دارای جنبه اخلاقی نیز هست؛ زیرا او معتقد است که بیماری ها نه تنها نتیجه ی اعمال بلکه نتیجه افکار ما نیزهستند.
معلمان که به شدت از جانب گاندی طرد شده اند زیرا زبان و افکار خود ملت هند را از یاد برده اند و آنها انحطاط ملی را به کودکان تحمیل می کنند. این گروه که با قوه دراکه کار دارند و از دل غافلند و ازاصل شخصیت به سادگی می گذرند. همان ها که ارزش کار دستی را پایین می آورند و تعلیم و تربیتی که تخیلی باشد برای ملتی که 80 % آن کشاورز و 10 % آن صنعتگر است جنایتی واقعی به شمار می آید.
مهاتما گاندی با همان آزادگی به مسئله مهمی یعنی مسئله زنان نیز پرداخته است. او که تمام مردم هند را برادران و خواهران خود میداند و معتقد است که باید به همه احترام بگذاریم ...می گوید: «جنس لطیف، جنس ضعیف نیست بلکه به خاطر نیروی فداکاری و رنج کشیدن بی سر و صدا و تحمل تحقیر و به سبب ایمان و هوش خود از جنس مرد شریف تر است. احساس و پیش بینی زن اغلب از ادعای بی شرمانه مرد در داشتن دانش و فضیلت برترسبق برده است ....» گاندی در زنان هند دستیارانی هوشمند و مریدانی بهتر از همه یافت و نخستین آنها زن خود او بود.
رومن رولان، گاندی را فردی وطن پرست می داند که وطن پرستی او منحصر و محدود به هند نیست و از این ابا دارد که وطن خود را با سایر وطن ها معارض ببیند .او بسیار صمیمی و بی آلایش است، در چهره اش آثاری از غرور نیست، آدمی مانند همه آدمیان است ،هیچکس نباید او را با نام «مقدس » خطاب کند ، چون او به دنبال عنوان و مقام نیست و همین باعث مقدس بودنش می شود.
از نظر نویسنده چنین به نظر می رسد که همیشه باید ملتی خود را فدا کند تا دنیا نو شود .همان طور که در بخشی از کتاب آورده شده است: "امید و آرزوی قسمت اعظم هندیان از نیل به حکومت خود مختاری در خود هندوستان فراتر نمی رود .و به هر حال من فکر می کنم که رسیدن به این آرمان سیاسی به زودی زود میسر خواهد بود .اروپای خون آلود که بر اثر جنگ ها و انقلابها مجروح و فقیر و خسته شده و در چشم آسیا که یک روز موجب شکنجه و تحقیر او بود حیثیت و اعتبار خود را از دست داده است دیگر چندان نخواهد توانست در سرزمین آسیا در برابر ملت های بیدار شده اسلام و هند و چین و ژاپن پایداری کند."
پیام و رسالت هند به دنیا این است: « خویشتن را فدا کنیم!»
گاندی پس از خروج از زندان و پس از گذراندن دوران نقاهت به ریاست کنگره سرتاسرهند برای سال 1925انتخاب گردید. پس از اتمام دوره ریاست کنگره در پایان سال 1925 شاگرد گاندی،بانو سارو جینی نایدو شاعره هندو به ریاست کنگره برگزیده شد و از آن پس گاندی کم کم از فعالیت مستقیم سیاسی کناره گیری کرد .او پیشوای مذهبی و برترین مقام معنوی هند است.
انتهای پیام/ م
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده