خانه گریزی دختران ریشه خانوادگی دارد/ فرار دختران؛ زمینه ساز آسیب های فردی، خانوادگی و اجتماعی در جامعه

اعظم اشکذری ادامه داد: فرار دختران از خانه اگرچه در نگاه اول پدیده ای فردی است اما با توجه به پیامدهای سوء آن که در نظم اجتماعی اختلال و آشفتگی ایجاد می کند، منشأ بسیاری از رفتارهای ضداجتماعی و انحرافی مانند خرده فروشی، اعتیاد به مواد مخدر و مشروبات الکلی، توزیع مواد مخدر، تشکیل باندهای فساد و فریب سایر زنان و دختران، و شیوع انواع بیمارهای مقاربتی و ... می شود.

وی افزود: دختران فراری به خاطر شرایط خاص خود مورد انواع سوء استفاده و آزارها قرار می گیرند و در نتیجه زمینه را برای پیدایش و افزایش باندهای جنایت کاری که دختران را مورد استثمار و بهره کشی قرار می دهد فراهم می سازد و این پدیده سبب می شود که سطح جرم و جنایت در جامعه افزایش یابد و در نتیجه امنیت و سلامت اجتماعی نیز به مخاطره بیفتد.

این روانشناس گفت: پدیده دختران فراری که خود معلول عوامل متعددی است، می تواند عامل بسیاری از آسیب های اجتماعی دیگر شود و از طرفی نوجوانان و جوانان سرمایه های ملی و انسانی هر جامعه ای هستند که در صورت هرز رفتن و فاسد شدن این سرمایه عظیم خسارات و آسیب های جبران ناپذیری به پیکره جامعه و نظام اجتماعی وارد می کند.

این کارشناس تصریح کرد: از آنجا که خانواده و اعضای آن، نزدیک ترین اشخاص برای هر فرد هستند، مشکلاتی که برای فرد به وجود می آید، بیشترین تاثیر را پس از خود فرد بر خانواده او می گذارد.

اشکذری گفت: از جمله مهمترین پیامدهای خانه گریزی دختران در خانواده ایجاد مشکلات عاطفی و روحی روانی برای اعضاء خانواده به ویژه پدر و مادر است و تعداد زیادی از پدران و مادران به دنبال فرار دخترشان دچار سکته، بیماری های قلبی و امثال آن می شوند زیرا فرار دختران حیثیت و شرافت خانوادگی دختر را مورد تهدید جدی قرار می دهد.

وی ادامه داد: اگر خانواده ها برای دختران خود به عنوان فردی با روحیه حساس و شکست پذیر بیشتر وقت بگذارند و از طرفی پدر به عنوان مهمترین فرد در کانون خانواده ارتباط نزدیکی با دختران خود داشته باشند هیچ وقت شاهد آمار فزاینده فرار دختران در جامعه نخواهیم بود.

این روانشناس تاکید کرد: امروز والدین به خصوص مردان اینقدر درگیر تامین امرار معاش خانواده هستند که فراموش می کنند بدن علاوه بر غذا برای زنده ماندن نیاز به غذای روحی و روانی نیز دارد در این بین دختران این نیاز را بیشتر دوست دارند از طریق پدران خود تامین کنند و این مهم در جامعه مورد بی مهری قرار گرفته است.

اشکذری افزود: والدین حتما باید ساعاتی از هفته را با فرزندان خود بگذرانند و با فرزندان خود دوست باشند تا فرزندان بتوانند مشکلات و درددل هایشان را با والدین در میان بگذارند و دیگر شاهد فرار دختران از کانون خانواده ها نباشیم.

وی گفت: فرار دختران از کانون خانواده علاوه بر آسیب های فردی و خانوادگی ، آسیب های اجتماعی نیز بر جامعه تحمیل می کند بنابراین این نکته به شدت حایز اهمیت است که روح مانند جسم نیاز به توجه دارد.

این روانشناس عنوان کرد: دین مبین اسلام اهمیت و جایگاه ویژه ای را برای دختر و زن در جامعه قرار داده است و نامگذاری روز ولادت حضرت معصومه به عنوان روز دختر و ولادت حضرت زهرا به عنوان روز زن و مادر مبین این ادعاست.

اشکذری نشان کرد: پدران از این روز استفاده کنند و اگر دختر یا دخترانی دارند حتما در این روز کادویی هرچند اندک تهیه کنند زیرا محبت هیچ گاه از دل دختران نمی رود و مدتها و سالها در قلب شان ماندگار می ماند.

وی در خاتمه گفت: مهمترین عامل فرار دختران از کانون خانواده ریشه عاطفی دارد بنابراین این مشکل نیاز به توجه و رسیدگی دارد والدین حتما به این نکته توجه کنند و برای دختران خود بیشتر وقت بگذارند.

الهه ملاحسینی-تیتریک

انتهای پیام/