اگر آب‌ها و خشکی‌ها جابه‌جا شوند، چه اتفاقی می‌افتد؟

دمای زمین به شدت افزایش می‌یابد

آب گرمای زیادی را جذب می‌کند بدون اینکه افزایش دمای قابل توجهی از خود نشان دهد. به همین دلیل، وجود مقدار زیاد آب در اقیانوس‌ها به خنک نگهداشتن زمین کمک می‌کند. همچنین تبخیر آب اقیانوس‌ها و رودخانه‌ها به تنظیم دمای زمین کمک می‌کند. اگر آب‌ها و خشکی‌ها جابجا شوند، دمای زمین بسیار سریع افزایش می‌یابد و داغ‌تر می‌شود. بخش‌های بزرگی از خشکی‌ها هم خشک و بیابانی می‌شود.

میزان اکسیژن موحود در جو کاهش می‌یابد

گیاهان دریایی حدود ۷۰درصد از اکسیژن موجود در جو ما را تامین می‌کنند. بدون مقدار زیادی آب روی این سیاره، بسیاری از گیاهان آبزی به سرعت از بین می‌روند که باعث کاهش اکسیژن موجود در اتمسفر می‌شود. همچنین آب کربن‌دی‌اکسیدی که ما در جو رها می‌کنیم را جذب می‌کند؛ بنابراین اگر مقدار آب روی سیاره کاهش یابد، هم اکسیژن کاهش می‌یابد و هم کربن‌دی‌اکسید افزایش می‌یابد و، چون کربن دی اکسید یک گاز گلخانه‌ای است، باعث گرمایش جهانی شدید می‌شود.

جانوران زمین تغییر می‌کنند

جابجایی آب و خشکی تاثیر زیادی روی اشکال حیات روی زمین دارد. همان طور که گفتیم دما به شدت افزایش می‌یابد، مقدار اکسیژن اتمسفر کاهش و کربن‌دی‌اکسید افزایش می‌یابد. همه این‌ها زندگی روی این سیاره را سخت می‌کند و حیوانات و گیاهان برای زنده ماندن، مجبورند خودشان را تغییر دهند و سازگار کنند. به دلیل کاهش گیاهان، سرعت انقراض گیاهخواران بیشتر از گوشتخواران خواهد بود. همچنین در این شرایط آب و هوایی حیوانات خونسرد راحت‌تر از حیوانات خونگرم زنده می‌مانند.

حمل‌و‌نقل زمینی آسانتر می‌شود

با وجود خشکی‌های زیادی که بدون قطع شدن توسط هیچ آبی به هم متصل هستند، حمل و نقل زمینی راحت‌تر، اما حمل و نقل دریایی سخت‌تر می‌شود. همچنین کشور‌هایی که به صادرات غذا‌های دریایی وابسته هستند دچار مشکل می‌شوند.

اقتصاد و تمدن بشر فراتر از تصور ما تغییر می‌کنند

آب منبع حیات است. با کم شدن آب، کشور‌ها باید مصرف آب را تا حد امکان کنترل کنند. این تلاش ممکن است باعث یک جنگ تمام عیار شود. اقتصاد‌هایی که برای بقا به حیات دریایی وابسته هستند تحت تاثیر قرار می‌گیرند، و اقتصاد‌هایی که قبلا به حیات دریایی وابسته نبودند ممکن است آن را تنها منبع بقایشان بدانند.

دیگر اورست بلندترین قله روی زمین نخواهد بود

همه ما می‌دانیم که اورست با ۸۸۴۰ متر ارتفاع بلندترین قله روی زمین است، درواقع بلندترین قله از سطح دریاست. اما اگر همه کوه‌های زیر آب را هم در نظر بگیریم، مائونا کیا با ۱۰هزار متر ارتفاع بلندترین قله روی زمین است؛ بنابراین اگر جای آب و خشکی عوض شود، اورست زیر آب می‌رود و کوه مائونا کیا روی زمین ظاهر می‌شود و بلندترین قله از سطح دریا خواهد بود.

منبع:برترین ها

انتهای پیام/