بسیاری از آمریکایی های مبتلا به کرونا در تنهایی می میرند/ هرج و مرج در بیمارستان های آمریکا/ خودقرنطینگی راهی برای اتحاد جامعه و پیشگیری از شیوع کووید19

به گفته trt، دکتر "کامینی دوبِی" به عنوان پزشک اورژانس در نیویورک‌سیتی هنگام تلاش برای مراقبت از بیمارترین افراد شهر همیشه می دانسته که مرگ بخشی از این سرزمین است.

اما همیشه اینگونه نبوده که بیمارانی که مورد سخت ترین حمله از سوی کروناویروس قرار گرفته اند و با مشکل تنفسی شدید دست و پنجه نرم می کنند به دلیل قراردادهای سخت برای جلوگیری از شیوع ویروس، اجازه داشتن ملاقات کننده را نداشته باشند.

ناگوار و مخوف

دوبِی 31 ساله گفت: "اغلب اوقات، بیمار در بستر مرگ خود مانده و در تنهایی جان می دهد. دیدن درد و رنج و شنیدن گریه و زاری اعضای خانواده بیماران که از بخش مراقبت های ویژه (ICU) با آنها تماس می گیرم بسیار دردناک است."

وی افزود: "بسیاری از افراد بدون اینکه حتی یکی از اعضای خانواده در اطراف وی باشند جان می سپارند. این یکی از ناگوارترین چیزها است."

کرونا برخلاف همه چیز

دوبِی که به مدت 3 سال ساکن این شهر است و در مرکز پزشکی دانشگاه لانگونِ نیویورک و بیمارستان بلویو کار می کند گفت که بودن در میان پزشکان و دیگر کارکنان مراقبت های بهداشتی که با از جان گذشتگی با موجی از بیمار سر و کار دارند و بیماران در حال مرگی که به بیمارستان های شهر می آیند، برخلاف چیزی است که من تجربه کرده ام. این وضعیت بسیار بی نظم و سرکوب کننده است.

این بومی نیویورک‌سیتی گفت: "هرگز در طول زندگی تا این حد احساس فشار جسمی و عاطفی نکرده ام و هرگز به این اندازه احساس غم و اندوه نداشته ام."

بحران جدی

وقتی کروناویروس باعث ایجاد علائم خفیف یا متوسط در اکثر افراد می شود، می تواند منجر به بیماری های شدیدتری چون؛ ذات الریه و مرگ در برخی افراد مانند سالمندان و افرادی با مشکلات سلامتی شود.

تأثیری که این ویروس بر بیمارستان های شهر و همچنین ارائه دهندگان خدمات مراقبت های بهداشتی مانند دوبِی داشته این است که آنها را نگران ابتلا به این بیماری می کند. این افراد از مقامات مسئول می خواهند تا هر آنچه ممکن است برای تهیه تجهیزات محافظتی که کارکنان بیمارستان برای محافظت از سلامت خود نیاز دارند، انجام دهند.

دوبِی گفت: "این یک بحران جدی است که ما در آن هستیم و باید در برابر آن محافظت شویم. ما در میدان جنگ و منطقه جنگی نیستیم."

او نگران انواع گزینه هایی است که تمام پزشکان با آن مواجه می شوند: "اگر تعداد موارد ابتلا به این ویروس و بستری ها در بیمارستان به روند صعودی خود ادامه دهد باید به چه کسی، چه کمکی و در کجا ارائه شود تا دچار کمبود تجهیزات نشویم؟"

وی افزود: "اینها سؤالاتی هستند که می دانید. من وقتی به خانه می روم به آنها فکر می کنم، اما هنوز مجبور به تصمیم گیری نیستم."

دوبِی امیدوار است که عامه مردم به حرف متخصصان گوش کنند و با خودقرنطینگی و اقداماتی شبیه به این، تمام تلاش خود را در راستای محدود کردن شیوع این ویروس انجام دهند.

او گفت: "شاهد مرگ کسی بودن واقعا دردناک است. اینکه نمی دانیم در آینده چه چیزی رخ می دهد رنج آور است. ما واقعا برای محافظت از شما بسیار سخت تلاش می کنیم. بنابراین امیدوارم که بتوانیم در محافظت از یکدیگر در برابر کرونا متحد شویم."

معصومه میرحسینی – تیتریک

انتهای پیام/