ای کاش قدر را قدر بدانیم

گروه وبگردی «تیتریک» ؛ وبلاگ سیاست روز در آخرین به روز رسانی خو نوشت:

به درستی که ما در شب قدر، قرآن را فرو فرستادیم، آری، این فرو فرستادنی است عظیم و سپردنی است بزرگ، وقتی اساس‏ نامه معبود بر حیات بندگان ابلاغ می‏شود، آن‏ گاه که آئین ‏نامه زندگی در ساحت اسلام اعلام می‏شود و شبی که قانون اساسی عُبودیت، در خلوتی محض میان رب و بنده، وضع شود، قدر تجلی می ‏یابد و به درستی که قدر، مجال ادراک فضیلت است و فرصت تحصیل نور، باشد که آن را قدر بدانیم.

 و ما چه می‏دانیم که قدر چیست، کسی چه می‏داند در پس این شب عمیق، چه روشنایی لم‏یزلی ساطع است؟! کسی چه می‏فهمد روزنه‏های بالغی را که از سقف این شب بی‏نظیر قد کشیده‏اند؟! کسی چه می‏بیند احوال متعالی کاینات را در پس این انزال روحانی و سپس مدهوشی خلایق را در شوق ورود کلام‏اللّه بر عرصه جهان!

 این شب از هزار شب، گران ‏قدرتر و برتر از هزار ماه است، فرصتی است مساوی غروب امشب تا طلوع صبح فردا، مثل تمام شب‏های دیگر، ولی این طلوع کجا و آن طلوع‏ها کجا؟! صبح فردا، صبح رویش زمین در مضمون وحی است؛ صبح شکوفایی لهجه ملکوت در زبان خاک؛ پس ارزش این شب، بالاتر از هزار برابر دیگر شب‏هاست، و خوب می‏دانی که در محاسبه خالق، اسراری فراتر از فهم مخلوق، جریان دارد، پس سکوت، زیباترین نشانه معرفت خواهد بود

 شب حلول ملائکه است و روح،  سلام بر همه فضایل امشب، به اذن پروردگاری که بشر را به مقصد تکامل آفرید و جهت داد، ربی که عرصه ربوبیتِ خود را عمومیت بخشید تا راه بندگی بر همگان گسترده بماند، و سلام بر همه فضایل تا طلوعی که در بهشت به تماشایش خواهیم نشست

 بارالها شب قدر و فرود آسمانیان است و تو خود خوب می دانی که دست گنه ‏کار ما کوتاه‏تر از آن است که به آسمان برسد و این بود که شبی آسمانیان را به زمین فرود آوردی تا میهمانان تو از برچیدن میوه‏های آسمان بی‏نصیب نمانند.

منبع:روایت نو