پنجشنبه ۰۶ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 April 25
عضو هیئت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه خوارزمی در گفتگو با "تیتر1":
نیروی انسانی شاهراه توسعه اقتصادی/اقتصاد درون زا و برون نگر مستلزم یک ساختار شفاف است/لزوم تعامل هدفمند با کشورهای G7 و داری سرمایه
مجید فشاری گفت: متاسفانه با توسعه نامتوازن، یک بخش را رشد داده و فربه کرده ایم و مسکن، خدمات، صنعت، کشاورزی و صنایع وابسته را رها کرده ایم، در نتیجه انباشت این مسائل باعث می شود عملا با یک تحریم، درآمدهای نفتی ما به شدت افت پیدا کند و هیچ آورده ای برای ما ایجاد نشود.
به گزارش گروه اقتصادی تیتریک، طی روزهای اخیر حسن روحانی در مجمع سالیانه بانک مرکزی گفت: اگر اقتصاددانی بلد است در شرایطی که تمام روابط خارجی تخریب شده و در شرایطی که مردم احساس کنند هر روز سخت تر می شود و تحریم های بین المللی به ما فشار آورد و در فروش محصولات از جمله نفت مشکل داشته باشیم، اقتصاد هم دست نخورد بیاید بگوید؛ من حداقل بلد نیستم.
عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه خوارزمی و دکتری علوم اقتصادی در واکنش به سخنان رئیس جمهور در گفتگو با خبرنگار تیتریک، گفت: بر اساس مکاتب اقتصادی، همواره تجارت عامل رشد اقتصادی است و قطعا اگر کشورها وارد مبادله و تجارت خارجی شوند رفاه دو طرفه آنها در انجام معاملات صورت گرفته، افزایش پیدا می کند.
مجید فشاری افزود: نظریه های جدید تجارت هم از این مسئله استقبال می کنند که اگر بخواهیم هزینه های حمل و نقل، مبادله و تجارت را کاهش دهیم باید اتحادیه های منطقه ای و بین المللی را تشکیل دهیم تا مزیت نسبی و منفعت دو طرفه در تجارت تامین شود.
وی اظهار داشت: ما می توانستیم به جای گروه خاصی از کشورها که برای ما هیچ سودی برای مبادله ندارند، گروه های خود را متناسب با اصول اقتصاد و روابط بین الملل تنظیم کنیم، یعنی با هر کشوری وارد گفتگو و مذاکره نشویم یا به دنبال تعامل نباشیم.
فشاری تصریح کرد: در حال حاضر اتحادیه اروپا در قالب گروهی از کشورها، قدرت چانه زنی در صحنه اقتصاد بین الملل و تجارت خارجی دارد یا کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی او ای سی دی، که اغلب توسعه یافته هستند، اما ما چرا در این وضعیت باید با گروه خاصی روابط برقرار کنیم، آیا نمی توانستیم روابط سازنده تری داشته باشیم؟
وی گفت: اگر بخواهیم با گروهی از کشورها تعامل کنیم باید وضعیت های مختلف را در نظر بگیریم، یعنی از مبادله با کشورها چه نفعی می بریم و هزینه های مبادله برای ما چیست؟ متاسفانه ما این مسائل را مورد ارزیابی و دقت قرار ندادیم در نتیجه خودمان را در روابط و تجارت بین الملل به سمت گروه خاصی محدود کردیم.
فشاری افزود: برای آنکه بدانیم آیا با گروه خاصی از کشورها می توانیم تعامل برقرار کنیم، باید به چند جنبه توجه کنیم، از جمله انکه ارزش افزوده یا منافعی که از تجارت با یک گروه خاص برای ما حاصل می شود، چیست؟ اما متاسفانه در این زمینه ارزیابی صورت نگرفت.
وی اظهار داشت: با یک کار کارشناسی و اصولی درباره نحوه تعامل با گروه کشورهای مختلف به ویژه توسعه یافته مانند جی 7 می توانیم از این فرصت استفاده کنیم و این مسئله زمانی میسر می شود که بدانیم هدف از برقراری تعامل چیست و چه منافعی می توانیم داشته باشیم، همچنین باید دید آیا کشورهای مذکور به عنوان عامل تقاضا، مشتری کالاهایی که ما تولید کرده و درصدد صادرات آن به آن کشورها هستیم، خواهند بود؟
فشاری تصریح کرد: آیا کالاهای تولیدی ما به کشورهای دیگر می تواند منافع کشور را در نظر بگیرد یا خیر؟ ما باید بدانیم کدام کشور یا گروه کشورها را به عنوان طرف مبادله انتخاب کنیم، ایران کشوری است با فراوانی نیروهای کار و در مقابل با سرمایه ای که داریم، یک کشور کاربر محسوب می شویم، لذا باید به دنبال گروه کشورهایی باشیم که آنها فراوانی سرمایه داشته باشند.
وی گفت: ما می توانیم از کشورهای مذکور کالاهای سرمایه بر را وارد کنیم و در مقابل ما به عنوان کشوری که دارای فراوانی نسبی نیروی کار هستیم کالاهای کاربر را به آنها صادر کنیم و از صادرات و واردات کالاها و خدمات، هر دو کشور منتفع شود اما این مسئله را شاهد نبوده و یا با جزئیات بیشتر به آن نپرداخته ایم.
فشاری افزود: متاسفانه اطلاعات شفاف و متقارن در اختیار مردم قرار ندادیم و همواره اطلاعات سیاست گذاران نسبت به مردم بیشتر بوده است، به این معنا که سایر گروه ها و اقشار از آن بی بهره بوده اند، این مسئله موجب شده است مردم محیطی بی ثابت و نامطمئن را احساس کنند.
وی اظهار داشت: اگر اطلاعات شفاف بود و به صورت متقارن در اختیار افراد جامعه قرار داده می شد شاید شرایط کنونی به وجود نمی آمد، در حالیکه رهبر معظم انقلاب فرمودند ریشه حل مشکلات کشور در داخل است. ما در سال 92، بیست و چهار بند برای اقتصاد مقاومتی ابلاغ کرده ایم که هر کدام از بندها نیازمند مطالعه و دقت است.
فشاری تصریح کرد: اقتصاد درون زا و برون نگر مستلزم این است که ساختاری شفاف داشته باشیم و سیاست گذار و افرادی که وارد بازی می شوند از اطلاعات آگاهی داشته باشند اما ما در حال حاضر چنین وضعیتی را فراهم نکرده ایم.
وی گفت: یکی از آیتم ها برای رسیدن کشور به جایگاه واقعی خویش، شفافیت است اما ما آن را نداشتیم و در آحاد جامعه ایجاد نشد، در نتیجه این مسئله باعث عدم دسترسی به اطلاعات واقعی شده و مردم سردرگم شده اند، همچنین کسی که به عنوان سیاست گذار در صدد اتخاذ یک سیاست است، اطلاعات دقیقی را در اختیار گروه های مختلف جامعه قرار نمی دهد.
فشاری افزود: متاسفانه همواره گفته می شود تمام مشکلات اقتصادی به واسطه تحریم است در حالی که در داخل کشور این مسائل می توانست مدیریت شود، اگر چه درآمدهای نفتی کشور ما محدود شده است اما باید خود را از درآمدهای نفتی فاصله داده و به اقتصاد غیر نفتی درون زا و برون نگر توجه کنیم.
وی اظهار داشت: لازمه اقتصاد غیر نفتی درون زا و برون نگر استفاده از سرمایه های انسانی، فیزیکی و منابع طبیعی است، در کشورهای توسعه یافته مانند ژاپن از سال 1960 روی آموزش نیروی انسانی سرمایه گذاری کردند و تنها راه برون رفت کشورشان از مشکلات را نیروی انسانی دانسته اند.
فشاری تصریح کرد: متاسفانه با توسعه نامتوازن یک بخش را رشد داده و فربه کرده ایم و مسکن، خدمات، صنعت، کشاورزی و صنایع وابسته را رها کرده ایم، در نتیجه انباشت این مسائل باعث می شود عملا با یک تحریم درآمدهای نفتی ما به شدت افت پیدا کند و هیچ آورده ای برای ما ایجاد نشود.
وی گفت: فشارها بر زندگی مرد روز به روز بیشتر می شود و اینکه گفته شود تمام مسائل در حوزه عدم توسعه و رونق بخش های کلیدی اقتصاد یا محوری آن به دلیل تحریم های نفتی است، غلط است در حالی که باید راه حل را در داخل کشور جویا شویم، در حال حاضر سرمایه انسانی شاهراه رشد و توسعه اقتصادی کشور است و باید بتوانیم انگیزه لازم را در داخل کشور ایجاد کنیم تا قشر فرهیخته ما به دنبال مهاجرت از کشور نباشد.
فشاری افزود: با شرایط مذکور افراد فکر انتقال دانش خود به دیگر کشورها و مهاجرت نخواهند بود، نمی توانیم با حرف های زیبنده اعلام کنیم مهاجرت معکوس از کشورهای توسعه یافته به ایران داریم در حالی که جنبه عملیاتی ندارد در نتیجه برای رهایی از این مشکلات به دنیال حل مشکلات در داخل کشور باشیم.
وی اظهار داشت: بر اساس تئوری های اقتصاد بین الملل باید ظرفیت های منطقه ای را شناسایی کنیم و هدف گذاری برای بهبود روابط اقتصادی در سطح خاورمیانه باشد تا در ادامه اگر ظرفیت و توانمندی ما اجازه تعامل با کشورهای توسعه یافته مانند کشورهای عضو سازمان همکاری توسعه اقتصادی و کشورهای عضو جی 7 در منطقه را دارد آن را به دنیا تعمیم دهیم.
عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه خوارزمی در خاتمه خاطر نشان داشت: متاسفانه ما پتانسل و ظرفیت کشور خود را در خاورمیانه شناسایی نکرده ایم در صورتی که باید در قالب نقشه راه، اهداف کلی و جزئی مشخص می شد تا به یک وضعیت مطلوب برسیم و به مرور جایگاه خود را در بین کشورهای غرب آسیا یا خاورمیانه بهبود ببخشیم.
انتهای پیام/ س
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده
