- کاریکاتور/ تاج شاهی بزرگتر از قد و قواره چارلز سوم و کامیلا
- کاریکاتور/ ترامپ خطرناکتر از همیشه!
- افزایش ۸۰ درصدی تلفات نوجوانان و جوانان آمریکایی/ قاتلانی از نوعِ سلاح گرم تا سرطان + فیلم
- ویتامینی که مغز را جوان می کند/ بهترین راه برای اصلاح خلق و خو
- وقتی تنش میان ابرقدرت ها تشدید می شود/ تبدیل کلمات به عمل؛ بدترین سناریوی جهان
خرید 1 میلیون بطری پلاستیکی در هر دقیقه در جهان!/ پلاستیک ها ما را خفه می کنند!
بسته بندی های پلاستیکی در هر گوشه از سیاره ما پراکنده است و به همین جهت کانادا به دنبال ممنوعیت استفاده از برخی پلاستیک های یک بار مصرف از جمله؛ کیسه، نی، کارد و چنگال است. یکی از مهمترین عاملان این مشکل، بطری های نوشیدنی هستند.
هفته گذشته یک ممیزی نام تجاری جهانی، کوکاکولا را به عنوان آلاینده پلاستیک برتر جهان معرفی کرد. بنابراین با توجه به آنچه که درباره این مشکل می دانیم، سؤال واقعی این است که چرا شرکت های نوشیدنی همچنان به فروش بطری های پلاستیکی ادامه می دهند؟
پروژه ارتباط ما با بطری پلاستیکی از دهه 1970 آغاز شد. در اوایل سال 1929، برنامه هایی برای بازگرداندن بطری شیشه ای به جوامع سراسر آمریکا وجود داشت، به این صورت که اگر بطری را برمی گرداندید پول آن را دریافت می کردید. این اقدام، انگیزه ای برای استفاده مجدد از بطری محسوب می شد.
اما در دهه 1960 در پاسخ به تعجب "ناتانیل وایِت" مهندس دوپونت مبنی بر اینکه چرا صنعت نوشابه از پلاستیک برای نوشیدنی ها استفاده نمی کند، گفته شد که نوشابه های گازدار باعث انفجار پلاستیک می شود.
ماجرا از اینجا شروع شد که وایِت یک بطری پلاستیکی حاوی مواد شوینده خرید، آن را تمیز کرد و در آن نوشیدنی زنجبیلی ریخت. وی یک شب این بطری را در یخچال گذاشت. این بطری تا صبح تغییرات قابل ملاحظه ای کرده بود. او پس از این آزمایش تصمیم گرفت تا ظرف پلاستیکی قوی تری را بسازد. وایِت پس از سال ها آزمون و خطا، پلی اتیلن ترفتالات را ساخت و آن را در سال 1973 ثبت کرد.
این بطری به مذاق صنعت نوشابه خوش آمد، زیرا وزن کمتری نسبت به شیشه داشت و در نتیجه هزینه حمل آن ارزان تر می شد و خطر شکستن را نیز نداشت.
البته این تولید، مخالفانی هم داشت. در سال 1969، کوکاکولا چرخه این بطری را با شیشه مقایسه کرد و گزینه هایی چون؛ آلودگی آب، انتشار گازهای گلخانه ای، هزینه انرژی و موارد دیگر را در دامنه گسترده تحقیقات خود قرار داد.
"سارا وینگستراند" مدیر پروژه جدید اقتصاد پلاستیک در "بنیاد اِلِن مک آرتور" یک مؤسسه خیریه محیط زیست مستقر در آمریکا گفت که بطری های پلاستیکی همان مشکل سیستم بسته بندی پلاستیکی را دارند. هیچ ارزشی در نگهداری آنها وجود ندارد و از آنجا که بخش عمده ای از بطری های پلاستیکی راه خود را در فرآیند بازیافت پیدا نمی کنند فقط جمع می شوند."
وی افزود: "ما برای بطری پلاستیکی ارزشی قائل نیستیم. اگر ما آن را نگه نداریم، هیچ کس واقعا آن را نمی خواهد."
ایجاد سیستم بازگرداندنِ بطری های پلاستیکی می تواند یکی از راه حل ها باشد، به شرط اینکه انگیزه مالی به قدری باشد که افراد را به بازگرداندن بطری های خود تشویق کند.
برای مثال در آمریکای لاتین، کوکاکولای برزیل تقریبا 425 میلیون دلار را صرف برنامه بطری های پلاستیکی قابل بازگشت کرده است. به این ترتیب که مصرف کننده هنگام خرید نوشیدنی سپرده غیرمستقیم (هزینه ای که به قیمت افزوده شده) پرداخت کرده و هنگام بازگرداندن بطری در خرید بعدی خود تخفیفی را دریافت می کند. نهایتا، بطری های تمیز شده مجددا مورد استفاده قرار می گیرند.
معصومه میرحسینی – تیتریک
انتهای پیام/