وقتی از طرح اشتغالزایی 8 هزار نفری نابینایان در البرز حمایت نمی شود/ نابینایان کارگاهی برای عرضه هنر قالیبافی ندارند/ بیمه هنرمندان معلول البرز در هاله ای از ابهام!

آنقدر گفته‌ایم «معلولیت محدودیت نیست» که به یک شعار تبدیل شده است اما هستند افرادی که در واقعیت با معلولیت خود کنار آمده و برای توانمندسازی خود در زمینه‌ های مختلف تلاش کرده‌ اند.

به عمل تبدیل کردن این شعارها سخت است اما غیرممکن نیست به طوریکه امروز نابینایان در عرصه هنر بسیار خوش درخشیده اند.

خبرنگار "تیتریک" به مناسبت روز جهانی عصای سفید، پای درد دل چند هنرمند معلول البرزی نشسته است:

نابینایان کارگاهی برای عرضه هنر قالیبافی خود ندارند

هنرمند کم بینایی که سالیان سال است به نابینایان البرزی هنر قالیبافی را آموزش می دهد و توانسته هزاران معلول را در استان به اشتغالزایی برساند، در گفتگو با خبرنگار "تیتریک" گفت: نابینایان به دلیل شرایطی که دارند از این هنر بسیار استقبال کردند و من حدود 8000 نفر را در استان البرز از اقشار مختلف جامعه اعم از نابینایان، معلولین، معتادان، زنان سرپرست خانوار و … را در اداره بهزیستی، کمیته امداد، بسیج سازندگی و مساجد استان قالیبافی، جاجیم بافی و گلیم بافی آموزش دادم و بسیاری از این افراد با آموزش های من به جامعه برگشتند و توانستند به طور خودجوش اشتغالزایی کنند اما متاسفانه هیچگونه حمایت معنوی و یا مالی از طرف هیچ نهادی از من انجام نگرفت.

وی ادامه داد: نابینایان خیلی بهتر از بیناها کار می کنند و بافنده های خیلی خوبی هستند و با سفارش هایی که دریافت می کنند خدا را شکر می کنند که بیکار نیستند، در کار خیلی سختی کشیدم ولی هیچ وقت دلسرد نشدم و از نظر مالی برای خرید ابزار و مکانی برای کارگاه این عزیزان دچار مشکل هستیم امیدوارم مسئولین فکری برای این مهم انجام دهند.

راحله رحیمی یادآور شد: گرانی بازار بر هنر ما نیز بسیار تاثیر گذاشته و وسایل قالیبافی بسیار گران شده است، هنرمند برای تولید اثر نباید دغدغه مالی داشته باشد اما متاسفانه قشر معلول با این مشکل روبرو هستند.

وی افزود: مهمترین دغدغه من به عنوان آموزگار نداشتن کارگاه است زیرا مسئولین استانی علیرغم اینکه بارها به من قول دادند تا مکانی را در اختیار من برای آموزش و تولید فرش قرار دهند ولی هر بار این قول ها در حد حرف باقی می ماند.

این هنرمند البرزی تصریح کرد: با همه این تفاسیر من مکان کوچکی را اجاره کردم و در آن نابینایان، ناشنوایان، معلولان جسمی و حرکتی فرش تولید می کنند اما فضای من محدود است و فقط می توانم تعداد محدودی نیرو بگیرم.

رحیمی با تاکید بر اینکه اگر مشکل مکان کارگاه قالیبافی من مرتفع شود می توانم کلیه معلولان استان را به اشتغالزایی برسانم، گفت: این حرف شعار نیست و من توانستم با تمام بی مهری های مسئولان با آموزش هنر قالیبافی به تمام قشر معلول آنها را از انزوای درون بیرون کشانده و به اشتغالزایی برسانم.

رحیمی در خاتمه با بیان اینکه با هنر قالیبافی حدود 600 معلول را در استان به اشتغالزایی رساندم، گفت: ما در البرز به شدت نیازمند بازار دایمی صنایع دستی هستیم زیرا افراد بسیار زیادی به این هنر مشغول هستند و نبود این بازار در استان بسیار حس می شود و بنده بارها از مسئولین استان مطالبه تاسیس چنین بازاری یا مکانی برای عرضه محصولات صنایع دستی استان داشتم ولی متاسفانه هنوز به نتیجه ای نرسیده است.

اشتغال بزرگترین مشکل نابینایان استان البرز است

شاعر و نوازنده دف از هنرمندان نابینا استان البرز در گفتگو با "تیتریک"، اظهار داشت: خوشبختانه به هیچ وجه، معلولیت نه فقط در هنر، بلکه در تحصیل هم مانعی برای من نبود. بنده خودم با وجود اینکه مدارس استثنایی برای تعلیم ما وجود داشتند به خواست خودم ترجیح دادم که در مدارس عادی و با دانش آموزان عادی درس بخوانم تا برای دانشگاه و ورود به جامعه دانشگاهی آمادگی بیشتری داشته باشم و در مورد کار هنری هم من باز سعی کردم مثل هنرجویان عادی از کلاس ها و اساتید عادی استفاده کنم تمام اینها به قویتر شدن من کمک کردند.

روح انگیزشریفی باستان به مشکلات جامعه معلولان اشاره کرد و گفت: مسلما مشکلات بسیاری به لحاظ مالی و محدودیت هایی که یک فرد معلول با آن مواجه است وجود دارد، اگرچه قبول دارم همه انسانها چه معلول و چه غیرمعلول؛ همه و همه برای سازگاری با زندگی با محدودیت هایی مواجه ایم اما این محدودیت ها برای یک فرد معلول بسیار بیشتر است. در عرصه تحصیل، باوجود محدودیت هایی که یک فرد معلول در جامعه وجود دارد، متاسفانه تدبیری برای اشتغال ما در نظر گرفته نشده و متاسفانه اکثر معلولین که بیشترشان تحصیلات عالیه دارند فاقد شغل هستند و این یک مسئله ی عمده در زندگی بنده بحساب می آید.

وی با تاکید بر اینکه تلاش نابینا سرنوشت و زندگی او را تغییر می دهد، ادامه داد: من هیچ وقت نابینایی ام را محدودیتی برای خود ندانستم و با تلاش توانستم در جامعه در بین مردم عادی حضور پیدا کنم و معمولا برای اجرای موسیقی دف به برنامه های ملی و بین المللی دعوت می شوم.

این هنرمند البرزی در پایان خاطر نشان کرد: نگاه ترحم آمیز مردم حتی نابینا را اذیت می کند زیرا حس کاملا منتقل می شود من از مردم خواهش می کنم با نگاه های ترحم آمیز خود جامعه معلولین را اذیت نکنند.

سود فرش قالیبافان؛ در جیب دلالان/ فساد بازارِ فروش، دامن فرش را هم گرفت

هنرمند نابینا فرشباف و گلیم باف البرزی در گفتگو با خبرنگار "تیتریک" گفت: فرش بافی را از راحله رحیمی یاد گرفتم تا قبل از آموزش احساس پوچی در جامعه داشتم ولی اکنون با حضور در اجتماع و داشتن شغل بسیار خرسند هستم.

علی شکوهی ادامه داد: ابتدا در خانه قالی می بافتم و مربی ام ماهی یکبار می آمد و روند پیشرفت کار من را می دید ولی با پیشرفت در کارم در کارگاه مربی ام مشغول به کار شدم.

وی با بیان اینکه بیشترین سود صنایع دستی در کشور عاید واسطه ها می شود، افزود: مهمترین دغدغه هنرمندان قالیبافی بازار فروش تولیداتشان است که فوق العاده دارای فساد است و یک هنرمند، فرش با کیفیت را با هزار دغدغه به یک مغازه دار می فروشد و مغازه دار کف قیمت را به هنرمند می دهد و با دو الی سه برابر سود فرش را به بازار عرضه می کند

این هنرمند در پایان تاکید کرد: ریزبافتی و زیبایی نقوش ایرانی مهترین علت تفاوت فرش اصیل ایرانی با فرش های دیگر است، تنها ایرانیان و بافنده های ایرانی می توانند این طرح را خلق و پیاده کنند، بسیاری از کشورها می خواهند از طرح و سبک ایرانی برای بافت فرش کپی برداری کنند اما باز هنر دست ایرانی چیزی دیگری است که با هیچ چیز قابل مقایسه نیست.

بیمه شدن؛ مهمترین دغدغه هنرمندان صنایع دستی نابینا البرزی است

هنرمند نابینا که به صورت تخصصی گلیم بافی می کند و خرج خانواده و درمان خود را از این راه تامین می کند در گفتگو با خبرنگار "تیتریک" گفت: حدود 7 است در این هنر مشغول به کار هستم و انتظار دارم مسئولین ما را بیمه هنرمندان صنایع دستی کنند ولی این مهم تاکنون محقق نشده است.

زهرا حمدی ادامه داد: بهزیستی به دلیل ازیاد مراجعه کنندگان کمک مالی به ما نمی کند و من با آموزش های قالیبافی و گلیم بافی راحله رحیمی در بهزیستی این کار را شروع کردم.

وی افزود: در آغاز کار وسایل را مربی در اختیار من قرار می داد اما با پیشرفت در کار، من را به عنوان کارمند در کارگاه خود پذیرفت.

این هنرمند البرزی تاکید کرد: نابینا به وسیله بریل کردن وکد بندی نخ نقشه رابه راحتی روی دار پیاده می کنند و مشکلی که نابینا دارد فقط کار(اشتغال) وجایی که بتواند هنر خودش را پیاده کند است و اگر مسئولین کارگاهی برای این امر اختصاص دهند مسلما با پشتکار مربی من (راحله رحیمی) شاهد بزرگترین مرکز اشتغالزایی معلولان در کشور خواهیم بود.

حمدی عنوان کرد: نابینایان به حق مصداق بارزحکمت رحمت هستند چنانچه به حکمت از برخی توانشان کاسته شده و به رحمت درهای بی شمار دیگری به توانمندی شان افزوده شده است.

وی در پایان خاطر نشان کرد: از اینکه توانستم با آموزش یک هنر به اشتغالزایی برسم و در اجتماع حضور پیدا کنم بسیار خوشحال هستم و تمام این ها را مدیون آموزگاری هستم که فقط دغدغه هنرآموزش را داشت و همیشه با جان ودل از ما هنزمندان نابینا حمایت کرد.

در پایان می توان گفت در حال حاضر جای آموزش صنایع دستی در بسیاری از موسسه‌ های خیریه باز شده است. توانمند سازی معلولان موجب می‌ شود آنها به خودباوری برسند، از طرفی خلق یک اثر هنری و فروش محصولات دست ساز، انگیزه ادامه این فعالیت را در آنها بالا برده و موجب اشتغالزایی در این زمینه می‌ شود. اشتغالزایی در حوزه صنایع دستی یکی از گزینه‌ هایی است که مسئولان درباره آن زیاد صحبت می‌ کنند ولی اگر این مهم توسط مسئولین عملی شود زمینه اشتغال هنرمندان معلول فراهم می شود.

الهه ملاحسینی_تیتریک

انتهای پیام/