برخوردهای خشونت آمیز و نژادپرستانه پلیس آمریکا با سیاهپوستان و فقرا/ از شوک الکتریکی و گاز گرفته شدن توسط سگ های پلیس تا اسپری فلفل و مشت و لگد

قتل تِرِنس کروچِر، دیده بان حقوق بشر را بر آن داشت تا در مورد تعاملات روزانه پلیس تالسا به عنوان دریچه ای به سوی مشکلات بزرگتر حقوق بشر با پلیس سراسر آمریکا تحقیق کند.

در این گزارش 216 صفحه ای با عنوان "گذری بر زمین!/ پلیس، فقر و نابرابری نژادی در تالسا اکلاهما" نحوه تأثیرگذاری پلیس بر تالسا به ویژه در منطقه مجزا و کاملا فقیرنشین شمال تالسا را به تفصیل شرح می دهد.

دیده بان حقوق بشر دریافت که افراد سیاهپوست 2.7 برابر بیشتر از سفیدپوست ها تحت فشار جسمی مانند؛ شوک الکتریکی، گاز گرفته شدن توسط سگ های پلیس، اسپری فلفل و مشت و لگد قرار می گیرند.

برخی از محله ها با جمعیت عمدتا سیاهپوست و فقیر 10 برابر بیشتر از محله هایی با افراد سفیدپوست و ثروتمندِ بیشتر توسط پلیس متوقف می شوند. دستگیری ها و احضار برای بازپرسی به خاطر جرائم غالبا بسیار جزئی که افراد فقیر را در چرخه بدهی و بازداشت های بعدی به خاطر عدم پرداخت جریمه به دام می اندازد منجر به انباشت سرسام آور جریمه ها و هزینه های دادگاه می شود.

"جان رافلینگ" محقق ارشد آمریکا در سازمان دیده بان حقوق بشر و نویسنده این گزارش گفت: "سیاهپوستان و فقرا در تالسا سوءاستفاده و ارعاب از سوی پلیس را تجربه می کنند. قتل تِرِنس کروچِر مانند بسیاری دیگر از قتل های مهم سیاهپوستان توسط پلیس در سراسر کشور به افشای شیوه های روزانه تبعیض آمیز و بی رحمانه که توسط مجریان قانون استفاده می شود و نیاز به اصلاحات اساسی دارد، کمک کرده است."

به گفته واشنگتن‌پست، پلیس آمریکا از سال 2015 تا سال 2018 با شلیک به 3943 نفر آنها را به قتل رساند. نزدیک به یک چهارم از کشته شدگان سیاهپوست بودند، این در حالی است که تنها 13.4 درصد از کل جمعیت سیاهپوست هستند.

دیده بان حقوق بشر با 132 نفر از جمله 57 نفر که مستقیما سوء رفتار پلیس تالسا را تجربه کرده یا از اعضای خانواده آنها بودند، همچنین مقامات منتخب، افسران و فرماندهان پلیس، سازمان دهندگان انجمن ها، رهبران کلیسا، ارائه دهندگان خدمات اجتماعی، محققان، دانشگاهیان و دیگر مدافعان جامعه مصاحبه کرد.

این سازمانِ حقوق بشری همچنین اطلاعات تهیه شده توسط اداره پلیس و دادگاه ها درباره بازداشت ها، استفاده مرگبار و غیر قانونی از زور، شکایت ها، بازداشت ها، بازپرسی ها و جریمه ها و هزینه های دادگاه را بررسی کرد.

سیاهپوستان تالسا برخوردهای خشونت آمیز پلیس را توصیف کردند. در یک مورد، پلیس به "ایرا ویلکینز" به خاطر اینکه در ماشین خود در پارکینگ خوابیده بود دستبند زد، مچ دست وی را خم کرد و پس از اینکه او را به مقاومت در برابر پلیس متهم نمود، ویلکینز را روی زمین انداخت و در چشم وی اسپری فلفل پاشید.

سیاهپوست اهل تالسا توقیف های ترافیکی توهین آمیز و پرخاشگرایانه و تهاجم های پلیس برای تخلفات جزئی را اینطور توصیف کرد:

- "ساندرا روسو" اظهار داشت که پسرش به طور مکرر حتی وقتی با دوستانش به بیرون رفته بود از سوی پلیس توقیف، جستجو و از وی عکس گرفته شد.

- یک افسر پلیس تالسا گفت که گروهی از افسران مرد سیاهپوستی که در حال پیاده روی در پیاده رو بود را بدون دلیل دستگیر کردند. این پلیس گفت که این نوع از توقیف ها به طور مکرر اتفاق می افتد.

- "ایزابلا شادراک" گفت که در حالی که دختر 7 ساله وی ترسیده بود، پلیس وی را متوقف و با زور اسلحه از ماشین خود خارج کرد. افسران ادعا کردند که در حال تحقیق در مورد اتومبیل دزدی هستند، اما هیچ کس گزارش سرقت نداده بود.

- "جولیان گیونز" به خاطر عدم توقف پشت چراغ راهنمایی و رانندگی متوقف شد. پلیس او را در حاشیه پیاده رو نشاند، دستبند زد و بدون مجوز خودروی او را جستجو کرد.

تالسا از سال 1921 زمانی که گروهی از سفیدپوستان به اجتماع سیاهان گرین‌وود حمله کردند و مشاغل را غارت کرده و سوزاندند و صدها نفر را کشتند، صحنه خشونت های ویرانگر نژادی بوده است. امروزه، سیاهپوستان تالسا به ویژه شمال تالسا که شامل گرین‌وود نیز می شود فقر قابل توجه، نرخ بیکاری بالا، پیشرفت اقتصادی ناچیز و مدارس مجزا را تجربه می کنند. این فقر به میزان قابل توجهی بر جرم و نظارت اثر می گذارد و پرخاشگری بیش از حد پلیس نیز منجر به فقر می شود.

رهبران جامعه در تالسا برای ایجاد تغییرات تحت فشار قرار گرفته و مقامات شهری دریافته اند که این نابرابری ها وجود دارد و شکایات مربوط به شیوه های توهین آمیز پلیس را تصدیق کرده اند.

"جی تی بینام" شهردار شهر تالسا فرآیند اصلاحات را آغاز کرده است. تاکنون اصلاحات قادر به ایجاد نظارت مناسب و مکانیسم های پاسخگویی نبوده اند و به ندرت تغییرات قابل توجهی در اقدامات پلیس اعمال می کنند.

رافلینگ گفت: "اصلاحات واقعی مستلزم ایجاد تغییرات اساسی در نقش پلیس در جامعه و چگونگی دستیابی جوامع به امنیت عمومی است. شیوه های توهین آمیز پلیس به ویژه زمانی که تأثیر تبعیض آمیز دارد، هیچ کس را در امنیت نگه نمی دارد."

معصومه میرحسینی – تیتریک

انتهای پیام/