گرمای هوا بر خلق و خوی انسان چه تاثیری می گذارد؟

ارتباط میان گرما و پرخاشگری، پیچیده است. طی دهه‌ی ۱۹۶۰، آشوب‌ها و اغتشاش‌های شهری در سراسر ایالات متحده آمریکا آنقدر طی ماه‌های تابستان زیاد بود که عبارت ژورنالیستیِ «تابستان داغ و طولانی» به وفور استفاده می‌شد. این عبارت بازگو کننده‌ی این باور عمومی بود که گرمای هوا باعث شده بود افراد رفتار‌های عصبی و پرخاشگرانه از خود بروز دهند تا جایی که میزان خشونت، ارتباط تنگاتنگی با دمای هوا پیدا کرده بود.

اما به سختی می‌توان با اطمینان گفت که گرمای هوا مستقیما عامل مشکل بوده است. مثلا شاید موضوع ساده‌تر از این حرف‌ها باشد، به عنوان نمونه این احتمال وجود دارد که گرم‌تر شدن هوا باعث می‌شود مردم بیشتر از خانه بیرون بیایند، در نتیجه تعاملات و برخورد‌ها بیشتر شده و احتمال اینکه هیاهو و درگیری‌هایی در محله‌ها روی بدهد نیز بیشتر خواهد شد.

تمایل به کشف ماهیت رابطه میان گرمای هوا و پرخاشگری به شیوه‌ای علمی‌تر، انگیزه‌ای شد تا تحقیقات آزمایشگاهی گسترده‌ای صورت بگیرد. بیشتر این مطالعات، افراد را در موقعیت‌هایی قرار می‌دادند که می‌توانستند بواسطه‌ی شوک‌های الکتریکی، رفتار‌های تهاجمی و پرخاشگرانه نسبت به فردی دیگر بروز دهند.

اغلب ِ این مطالعات که با محرک‌های مصنوعی انجام شده بودند (هیچکس واقعا شوک دریافت نکرده بود)، نشان دادند یک ارتباط U شکل معکوس وجود دارد که حاکی از افزایش رفتار‌های تهاجمی افراد در اثر افزایش دمای هوا تا مرز مشخصی است (چیزی در طیف ۸۰ درجه فارنهایت)، اما سپس علی رغم افزایش خیلی بیشتر دما، میزان رفتار‌های پرخاشگرانه، کاهش می‌یابد.

نتیجه‌ی تحقیقات آزمایشگاهی با نتایج تحقیقات میدانی مشابه‌اند و هر دو نشان می‌دهند افزایش دمای هوا همیشه همراه با افزایش رفتار‌های خشونت آمیز است. در تحقیقات میدانی از منابع آرشیوی تمام شهر‌ها در ایالات متحده برای جمع آوری داده‌ها در زمینه‌ی آمار قتل و جنایت، تجاوز به عنف، ضرب و شتم و سرقت از خانه‌ها و وسایل موتوری استفاده شده بود. در چنین مطالعات میدانی مشاهده می‌شود که در نواحی گرم‌تر دنیا و در روز‌ها و ماه‌ها و سال‌های گرم‌تر، آمار خشونت و تهاجم بالاتر است. حتی برخی مطالعات نشان می‌دهند بازیکنان بیسبال، در هوای گرم، توپ را با حالت تهاجمی بیشتری پرتاب می‌کنند.

دمای بالای هوا می‌تواند سبب کاهش توجه نسبت به سایر افرادی که با آن‌ها روبرو می‌شویم نیز شود، مخصوصا اگر گرمای هوا با شلوغی و ازدحام همراه باشد، و این شرایط سبب می‌شود نسبت به سایر زمان‌ها کمتر به فکر کمک کردن باشیم. افرادی که در محیط آزمایشگاهی در معرض دمای بالای هوا قرار گرفته بودند نیز کمتر مایل بودند کار‌های خوبی برای دیگران انجام دهند، که البته هوای بسیار سرد نیز می‌تواند همین حالت را ایجاد کند. راننده‌هایی که در اتومبیل خود سیستم کولر ندارند نیز در هوای گرم بیشتر ممکن است نسبت به اتومبیل‌های متخلف، رفتار خشونت آمیز نشان دهند.

گرما می‌تواند بر سلامتی نیز اثر منفی بگذارد و این حالت در شهر‌هایی که گرمای ناشی از وسایل نقلیه و کارخانجات و ... دمای محیط را بالاتر می‌برد (بیشتر از ده درجه گرم‌تر از سایر شهرها) بیشتر دیده می‌شود. تاثیرات استرس‌های گرمایی طولانی مدت می‌تواند از سر درد و احساس ناتوانی تا هذیان گویی و پریشانی و حمله قلبی و حتی مرگ را در بربگیرد. به عبارت دیگر، گرما نه تنها ما را عصبانی می‌کند بلکه بیمار‌مان هم می‌تواند بکند.

خلاصه اینکه واکنش منفی نسبت به گرمای هوا در میان آدم‌ها بسیار شایع است، بنابراین اگر امسال تابستان خودتان را تندخو و عصبی دیدید، تعجب نکنید، خیال‌تان راحت؛ این فقط شما نیستید که تابستان‌ها پرخاشگر می‌شوید، فقط خونسردی خود را حفظ کنید!