دولت در برزخ استعفا؛ استیضاح ها و بروکراسی افسار گسیخته سیستم اداری/ "بهبود معیشت" سهم گمشده مردم از وعده ژنرال های اقتصادی

به گزارش گروه سیاسی تیتریک، شاید بتوان مهمترین کار ویژه دولت یازدهم و دوازدهم را حل اختلافات و تنش های بین المللی و به طبع آن بهبود مبادلات اقتصادی با دیگر کشورها از طریق پیگیری توافق هسته ای موسوم به برجام دانست، اما زمانی که دولت جدید در آمریکا عملاً برجام را نابود کرد اتفاقاتی در کشور رخ داد که چندان خوشایند دولت اعتدال نبود.

بلافاصله بعد از خروج آمریکا از برجام نرخ ارز به گونه ای کاملاً سرسام آور ،صعود کرد و در کمتر از دو ماه به مرز بیست هزار تومان نزدیک شد، این اتفاق تعدادی از مدیران را به این جمع بندی رساند که باید در تدبیر خود تجدید نظر کنند و شاید تغییر مسئولیت ها بتواند راه گشای بحران اخیر شود، در همین راستا تعدادی از وزارت خانه ها و مسئولیت های دولت دست خوش تغییر شدند.

فقدان مدیر کارآمد گریبان دولت را گرفته است

صادقانه ترین تحلیل ها گویای این نکته است که پنج سال اول برای اعتدال گرایان بهترین وضعیت و بهشت بوده است و از سال ششم دولت دوره سختی آغازشده که اداره آن بسیار دشوارتر از گذشته است.

کاهش درآمدهای نفتی، بحران ارز و طلا، کمبود بودجه، فشار بین المللی و از همه مهمتر نبود مدیریت مختصص و کارآمد از جمله عواملی است که گریبان دولت را گرفته است و در چنین وضعیتی تغییرات گسترده و متعدد مدیریتی نیز مزید بر علت شده و بار روی دوش دولت را سنگین می کند.

وعده ژنرال های اقتصادی دولت ناکام ماند

هفته گذشته وزیر بهداشت که یکی از پر هزینه ترین برنامه های دولت (طرح تحول سلامت) را اجرا می کرد به دلیل مشکلات اعتباری و تامین بودجه استعفا داد، پیش از وی آخوندی وزیر راه و شهرسازی نیز همین اقدام را انجام داد.

در تیم اقتصادی دولت نیز تغییرات بزرگی رخ داد و به اصطلاح پشتوانه های فکری و تخصصی از جمله آقایان طیب نیا، نیلی، کرباسیان و ترکان از مجموعه دولت خارج شدند، ژنرال های اقتصادی که هر کدام در ابتدای دولت برنامه و وعده های مفصلی برای بهبود وضع معیشت مردم داشتند که ناکام ماند.

این روند موجی از انتقادات را نسبت به این افراد به همراه داشت، زیرا دقیقا زمانی که دولت در بهترین شرایط اقتصادی و درآمدی بود آقایان با طرح های پرهزینه و بدون پشتوانه کمر دولت را خم کردند.

حجم بالای تغییرات و بروکراسی افسار گسیخته در سیستم اداری کشور

جای سوال است در حالی که کمتر از سه سال تا پایان دولت باقی مانده است، تغییر مدیران ارشد چه نتیجه ای خواهد داشت؟ به طور مثال در وزارت بهداشت مطالعه طرح احیای سلامت صرفا حدود 9 ماه زمان برد و تا به مرحله اجرا درآمد ۱۸ ماه طول کشید، حال تصور کنید اگر وزیر جدید تا دو ماه دیگر معرفی شود و در صدد برنامه ریزی طرح جدیدی باشد چه بلایی بر سر این وضعیت بحرانی درمان کشور پیش می آید؟ همین شرایط برای حوزه اقتصاد، مسکن، کار و رفاه، صنعت و تجارت و... نیز قابل تصور است.

عمر کوتاه مدیران، معضلی که بحران شد

شاید به نظر برسد سه سال برای مدیریت و برنامه ریزی فرصت مناسبی است اما حجم بالای تغییرات و بروکراسی افسار گسیخته ای که در سیستم اداری کشور وجود دارد و پدیده هایی مانند دو انتخابات آینده، بر مدیریت کلان دولت موثر است.

در خاتمه باید گفت موضوع کوتاه شدن عمر مفید مدیریت در دولت و به خصوص سطح کلان اداره کشور در شرایط اقتصادی موجود به تدریج از یک رویه معمول و جاری تبدیل به معضل و بعضا بحران شده است و دیگر نمی توان به راحتی از کنار آن گذشت.

هادی امامی - تیتریک

انتهای پیام/