گروه دانشگاه "تیتریک"؛مجتبی زارع با اشاره به «فضای علمی رخوت‌باری» که میان استادان و دانشجویان ریاضی وجود دارد، گفت: ارتباط بین استادان و دانشجویان ریاضی در دانشگاه شریف چندان پویا نیست؛ به طور مثال برخی استادان حتی ایمیل دانشجو را هم به سختی پاسخ می‌دهند و اندک استادانی هستند که برای دانشجویان وقت می‌گذارند؛ البته از آن‌جایی که من یک سال در رشته مهندسی برق تحصیل کردم، فکر می‌کنم وضعیت رشته‌های مهندسی تاحدودی بهتر و رابطه بین استاد و دانشجو پویاتر است.
دانشجوی رشته ریاضیات دانشگاه شریف با اشاره به این که علاقمندی او به ریاضیات به سال پنجم ابتدایی باز می‌گردد، افزود: در دوره دبستان از کلاس اول تا چهارم خیلی عادی و مطابق کتاب درسی پیش می‌رفتیم، اما معلم پنجم ابتدایی من خیلی متفاوت بود. وی برای دانش‌آموزان سوالاتی خارج از کتاب درسی می‌آورد و مسائل متفاوتی را حل می‌کردیم. در واقع علاقه من به ریاضیات از سوال‌های متفاوت معلم پنجم ابتدایی‌ام آغاز شد.
زارع در پاسخ به سوالی درباره آموزش ریاضیات در ایران گفت: درباره شیوه آموزش ریاضی در ایران نمی‌توانم نظر مشخصی بدهم، زیرا مدرسه‌ای که من در دوره دبیرستان در آن تحصیل می‌کردم، مدرسه‌ای غیرانتقاعی بود و ممکن است نوع آموزش ریاضی در آن مدرسه با مدارس دیگر تفاوت داشته باشد. در ضمن من هم دانش‌آموز المپیادی بودم و کلاس‌هایی که برای دانش‌آموزان المپیادی برگزار می‌شد، متفاوت با سایر دانش‌آموزان بود. دانشگاه شریف هم جزو بهترین‌هاست و نمی‌توان شیوه آموزش در این دانشگاه را به کل دانشگاه‌های کشور تعمیم داد؛ اما بنابر تجربه من، ایران در سطح خوبی از ریاضیات قرار دارد چرا که دانش‌آموزان و دانشجویانی که در همین مدارس و دانشگاه‌ها درس خوانده‌اند، توانسته‌اند در المپیادهای جهانی مدال طلا کسب کنند؛ این یعنی جایگاه ایران در ریاضیات جهانی خوب است، ولی ممکن است که همه مراکز علمی از این استاندارد بالا برخوردار نباشند.
وی در ادامه این گفت‌وگو درباره تفاوت دغدغه‌های دانشجویان ریاضی ایرانی با دغدغه‌های دانشجویانی که در خارج از کشور تحصیل می‌کنند، گفت: در کشور ما به علوم پایه چندان توجه نمی‌شود، بودجه‌ای که به علوم پایه اختصاص داده می‌شود، کافی نیست و باعث می‌شود که دانشجویان رشته‌های علوم پایه به آینده امیدوار نباشند. خیلی از افرادی که در ایران شروع به خواندن علوم پایه می‌کنند، هدفشان این است که در آینده از طریق درخواست و دریافت پذیرش تحصیلی از دانشگاه‌های خارجی، از کشور خارج شوند. ولی دانشجویان کشورهای خارجی کمتر دغدغه اپلای و ادامه تحصیل در خارج از کشور را دارند. مشکلی که وجود دارد این است که سطح اختصاص بودجه به تحقیقات علوم پایه در ایران با خارج از کشور متفاوت است و دانشجویانی که به سراغ علوم پایه می‌آیند، ریسک بزرگی می‌کنند. البته به طور کلی در دنیا بودجه تحقیقات بیشتر به مسائل کاربردی اختصاص می‌یابد تا محض و از این جهت تفاوتی بین ایران و خارج نیست. تفاوت اینجاست که علوم پایه در ایران مهجور مانده و اگر کسی رشته تحصیلی‌اش را علوم پایه انتخاب کند باید اطرافیان و خانواده‌اش را متقاعد کند که شرایطش خوب است و کار بی فایده‌ای نمی‌کند. متاسفانه این دید در بین برخی مسئولین هم رواج دارد که باعث بی توجهی به دانشجویان علوم پایه می‌شود.
زارع در پاسخ به سوالی درباره امتیازهایی که کسب مدال طلای جهانی ریاضیات باعث شد از آن‌ها بهره‌مند شود، گفت: امتیاز خاصی تا الان تعلق نگرفته در واقع از قبل هم روال این طور نبوده که به دانشجویانی که مدال‌آور المپیادهای جهانی هستند، امتیازی تعلق بگیرد؛ ولی برای تحصیل در مقطع ارشد بدون کنکور ممکن است تسهیلاتی قائل شوند، اما هنوز مشخص نیست. ما منتظر بیانیه هستیم؛ البته استادان می‌گویند تاثیر دارد، اما نیازمند تایید مرکز استعدادهای درخشان است.
برنده مدال طلای مسابقات جهانی IMO ریاضی سال 2015 در پایان با بیان اینکه تصمیم دارد برای تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد در ایران بماند، درباره هدف شغلی خود گفت: گزینه برای انتخاب شغل زیاد است، ولی من امیدوارم در آینده بتوانم در دانشگاه یا مرکز تحقیقاتی مشغول پژوهش شوم.
منبع:ایسنا
انتهای پیام
