اتفاقات مثبتی که در کاروان ورزش ایران در بازی های آسیایی افتاد

در مجموع و در یک ارزیابی غالب از عملکرد کلی کاروان اعزامی به اندونزی هم می توان به این نتیجه رسید که همین اتفاقات، نقاط مثبت مجموعه کاروان ایران را موجب شدند و آن را از انتقادِ محض در امان نگاه داشتند و گرنه همین رضایت نسبی هم از این کاروان و عملکردش ایجاد نمی شد. 

تاریخی اما بدون بازیِ «ابر و باد و مه و خورشید و فلک»
شاید اولین نقطه مثبت در مورد کاروان ورزش ایران در رابطه با حضور کمی بانوان بود که با ۱۰۵ ورزشکار رکوردی تاریخی را به ثبت رساند اگرچه هیچ یک سهمی از مدال های طلای توزیع شده نداشتند. رکوردهای اصلی اما در جریان بازی ها به دست آمد تا ثابت شود رشته هایی هستند که به جمع رشته های در حال پیشرفت و افتخارآفرین قبلی اضافه خواهند شد آنهم بدون بازیِ «ابر و باد و مه و خورشید و فلک»

قهرمانی کبدی آنهم همزمان در هر دو بخش مردان و زنان که در حضور مدعی قدیمی این رشته یعنی هند و برای اولین بار به دست آمد، یکی از مثبت ترین اتفاقات ورزش ایران در این دوره از بازی های آسیایی بود به خصوص اینکه در یک رشته گروهی به دست آمد و تاحدی کمبودهای ورزش ایران در مدال گروهی را جبران کرد. بعد از آن هم که واترپلو با ایستادن روی سکوی سوم و طلسم شکنی ۴۴ ساله ادامه دهنده این راه بود. مدال برنز واترپلو در شرایطی به دست آمد که آخرین مدال این رشته در بازی های آسیایی ۱۹۷۴ که ایران میزبان آن بود، به دست آمده بود. در این بین از دیگر مدالی که برای اولین بار و بازهم در رشته گروهی به دست آمد هم نباید غافل شد یعنی مدال برنز بسکتبال سه به سه. 

مدال زهرا کیانی در تالو هم که در فینال اما به رنگ نقره به دست آمد،  طلسم بی مدال بانوان در این رشته را شکست. از دیگر طلسم شکنی های ایرانی ها در بازی های آسیایی مربوط به مدال طلای ارزشمندی می شود که توسط رضا علیپور و در صخره نوردی به دست آمد و جزو اولین ها بود. 

قهرمانی حسین کیهانی در دوی استقامت هم هیچ حرف و حدیثی برای این ورزشکار باقی نگذاشت چرا که با عملکردش طلسم تاریخی طلا و طلسم ۲۰ ساله مدال را در این ماده بازی های آسیایی شکست و علاوه بر این از رکورد ایران در این رشته که متعلق به خودش بود هم ۱۱ ثانیه کم کرد.  صعود نوشاد عالمیان به نیمه نهایی مسابقات تنیس روی میز و مدال آوری اش هم تاریخی تر از آن بود که به این راحتی قابل چشم پوشی باشد به خصوص اینکه بعد از نیم قرن و با از سرِ راه برداشتن مدعیان بالانشین رنکینگ جهانی حاصل شد. 

تحت تاثیر برقِ طلسم شکنی ها نباشیم
بی شک این مدال ها و نام صاحبان آنها برای همیشه در تاریخ ورزش ایران ثبت خواهد شد به خصوص که عاملان اصلی در ارزیابی مثبت کاروان ایران از نگاه مسئولان هستند اما آنچه اهمیت دارد اینکه برق و درخشش این مدال ها و تاریخ سازی ها نباید ورزش ایران و تصمیم گیرندگانش را به اندازه ای تحت تاثیر قرار دهد که خطر عقبگرد و سقوط را نادیده بگیرند. 

به هر حال نقطه ای که این ورزشکاران و مسئولان مستقیم شان بعد از کسب مدال های تاریخی در بازی های آسیایی به آن رسیده اند، قطعا نه پایان راه است و نه از حاشیه امنیت به دور که اگر نگاهی غیر از این باشد، بی تردید به پسروی منجر می شود. 

البته خوشبختانه مسئولان ورزش در اظهارنظرهایی که بعد از بازی های آسیایی داشته اند به بررسی موفقیت ها و ناکامی های کاروان و حتی تشکیل ستاد برای آن اشاره کرده اند واینکه بر اساس نتایج این ارزیابی ها برای المپیک و بازی های آسیایی آتی تصمیم گیری خواهد شد. اینگونه می توان به ادامه روند و حرکت های تاریخی آغاز شده امیدوار بود.

مهر

انتهای پیام/