نقطه نقطه های رنگ بر بوم نقاش کرجی/ تعویض مکرر مدیرارشاد آسیب به جامعه هنری استان است

«مصطفی سروریان» هنرمند 64 ساله کرجی که بیش از 40 سال در یک گالری در یکی از خیابان های قدیمی کرج به آموزش پرداخته و به گفته خود در کنار آن آموزش هم دیده است در این سبک خاص فعالیت دارد. او عضو پیوسته رسمی انجمن هنرمندان نقاشی ایران، عضو انجمن هنرمندان نقاشی البرز، عضو اتحادیه نقاشان و خطاطان البرز، همچنین عضو موسسه توسعه هنرهای تجسمی است و به "تیتریک" می گوید: گاهی با یک میلیون نقطه قلم ریز تصویر می کشم و این کار که تکنیک آن اروپایی است را با حال و هوای شرقی خود ترکیب کرده ام.

این هنرمند کرجی از 4 سالگی نقاشی را با بیان احساساتش در مورد مشکلات اقتصادی و اجتماعی روی کاغذ شروع کرده وتاثیراتی را که اتفاقات انقلاب در روح و روان او داشته نقاشی می کرده، قبل از انقلاب دانشجوی رشته هنرهای زیبا بوده است.

سروریان می گوید:اولین درآمدش از فروش تابلویی از یک پیرمرد درویش در سن 17 سالگی بوده که آن را به عموی خود فروخته و پس از آن برخی از فامیل تابلوهایش را خریداری می کردند ودر نهایت فروش کارهایش گسترده تر شده است.

اولین قدم موفقیت هر فرد استعدادیابی در کودکی اوست

سروریان با بیان این که اولین قدم برای موفقیت هر شخص کشف استعداد او در کودکی است می گوید: یکی از مشکلات جامعه ما این است که والدین به غذا، پوشاک و... فرزندان خود توجه دارند اما به غذای روح فرزندان اهمیت داده نمی شود. در حالی که غذای روح هر فرد نقش زیادی در زندگی دارد و بهترین سن استعدادیابی کودکان بین 3تا11 سالگی است.

سروریان می گوید: نقاشی یک وسیله و ابزار برای تلطیف روح است که می تواند به عنوان یک دوست مفید باشد و حتی در شرایط خاص مانند سفر والدین می تواند جایگزینی برای آنها باشد. به ویژه در جامعه فعلی که مسائل اقتصادی و... بر روح وروان فشار زیادی دارد برای تخلیه روح استفاده شود.

این هنرمند کرجی می افزاید: گاهی اوقات پزشکان برای تخلیه روانی و استرس برخی افراد به آنها توصیه نقاشی و کارهای هنری دارند پس از اهمیت هنر در زندگی نباید غافل بود.

به اعتقاد سروریان اولین معلم هرکس طبیعت است برای این که طبیعت هم سخاوتمند ودست ودلباز است و هم هر زمان بخواهیم می توانیم از آن استفاده کرده و قلم بزنیم.

وی اضافه می کند: بعد از طبیعت بزرگترین معلم انسان تجربه است اما یکی از آفت های جامعه هنری ودانشگاه های ما انجام کار به صرف نمره گرفتن است و ژست هنری برای شاگردان اهمیت بیشتری دارد و گاهی تا اندازه ای به استاد خود وابسته هستند که الگوی ظاهری و رفتاری، همچنین سبک کار اورا دنبال می کنند در حالی که این نگاه باید تربیت شود و برای این کار باید خوب دید و تکرار کرد ومرتب این تکرار را با سلیقه های مختلف انجام داد تا چشم از نظر جامعه شناسی، زیباشناسی و روانشناسی که هرسه لازمه هنر است تقویت شود.

هنر معاصر ما وارداتی است

سروریان با بیان این که نقاشی گرایش های متفاوتی دارد می گوید: «طراحی» پایه روش صحیح آموزش است اما متاسفانه در هنرستان، دبیرستان و حتی دانشگاه های ما به آن پرداخته نمی شود وهنر فعلی «معاصر» در کشور ما وارداتی است. برای این که کد هنر ملی ما «نگارگری»، «سقاخانه» و« قهوه خانه» است اما امروزه هرچی از نقاشی می بینیم از نظر تکنیکی وبیانی بیشتر از اروپا و آمریکاست.

سروریان می گوید: کپی کاری، محافظه کاری و تقلید کورکورانه از دیگر آفت های جامعه ماست و در کلاس های آموزشی یک الگو مانند گلدان گذاشته میشود تا همه شاگردان از روی آن تصویر بکشند و بیشتر شاگردان از سبک استاد الگوبرداری می کنند و این خوب نیست برای این که این کار تاریخ مصرف دارد و هنرمند خودش را از خود دور کرده است.

وی اضافه می کند: نباید به خلاقیت بچه ها چوب حراج زد و کپی کاری یاد آنها داد، این کار به خلاقیت وذهنیتن آنها لطمه می زند.باید از شاگردان خواست تا از خاطرات، آنچه درخواب می بینند و ...که در ذهن آنهاست نقاشی بکشند تا ذهنیت و خلاقیت آنها پرورش یابد.

تعویض مکرر مدیرارشاد آسیب به جامعه هنری استان

این هنرمند می گوید: یکی از دغدغه های هنرمندان ومشکلاتی که در حوزه هنر وجود دارد عدم ثبات مدیریتی در حوزه ارشاد البرز است و با توجه به این که مدیر بومی و آشنا به همه قابلیت های استان و هنرمندانش پای کار گذاشته نمی شود این حوزه از خلا های زیادی برخوردار است و تعویض زود به زود مدیر ارشاد آسیب زیادی به جامعه هنری استان می زند. امیدوارم متولیان هنرهای تجسمی در استان و کشور افرادی باشند که از جنس این کار باشند و بتوانند آگاهانه و دلسوزانه اقدام کنند.

این نقاش هنرمند با اشاره به مشکلات زیرساختی که در ارشاد وجود دارد می گوید: من بیمه هنرمندان ندارم و با وجود پیگیری های مکرر در این زمینه نتیجه ای نگرفتم.

سروریان بیان می کند: همیشه در زندگی قانع و صرفه جوبودم و هیچ گاه به ظواهر علاقه نداشتم، زندگی سالمی دارم و در کنار همسری که شاعر، نویسنده، پژوهشگر و استاد دانشگاه است زندگی ساده ای داشته واز آن لذت می بریم.

او در توصیه به والدین می گوید: فرزندان باید در کودکی استعدادیابی شوند تا در راه درست هدایت شوند. وقتی کسی در راهی که به طور ذاتی در آن استعداد دارد قدم می گذارد موفق تر و با پشتکارتر خواهد بود اما وقتی کسی به طور اکتسابی دنبال هنری می رود در زمان مواجهه به مشکلات عقب نشینی می کنند.

انتهای پیام/

خدیجه ستارزاده- تیتریک