بایدها و نبایدهای نگهداری از حیوانات/ برخی بیماری ها غیرقابل پیشگیری است

به گزارش گروه استانی "تیتریک"،حال این تحولات در بعضی موارد پیامد منفی و گاهی نتیجه مثبت دارد. نگهداری از حیوانات در برخی منازل از قدیم الایام یکی از امور عادی به شمار می رفت. در گذشته با توجه به اینکه خانه ها ویلایی و حیاط دار بودند معمولا حیواناتی در آن نگهداری می شدند.

برای نگهداری حیوانات احادیث و روایات و توصیه های زیادی هم وجود دارد و با مروری بر روایات موجود در این زمینه می‌توان به مستحب بودن و نیکو بودن نگهداری حیوانات خانگی آگاه شد، هم‌چنین برکت در نگهداری این‌گونه حیوانات در زندگی مالک آن حیوان ازجمله مواردی است که در روایات و آموزه‌های دینی به‌صراحت و متعدد ذکرشده است.

البته در آموزه‌های دینی رعایت حقوق حیوانات ازجمله حق حیات و عدم اذیت و آزار حیوانات خانگی به‌عنوان یکی از شاخصه‌های سفارش ائمۀ اطهار مبنی بر نگهداری و مراقبت از این حیوانات مورد تأکید قرارگرفته است و کشتن حیوانات و سلب حیات از آنها از پلیدترین اعمال شمرده‌شده است.

در پی تغییر در سبک و ساخت خانه ها از نوع حیاط دار به آپارتمانی این عادت ها ترک و نگاه ها به حیوانات تغییر کرد و می توان گفت در چند دهه گذشته جامعه ایرانی از این مقوله فاصله گرفته بود و اثری از حیوان و ارتباط با آن دیده نمی شد و حیوانات فقط در روستاها و مزارع و برخی هم در باغ وحش و مراکز نگهداری حیوانات وجود داشتند.

اما طی یک دهه اخیر بازهم تحت تاثیر برخی مسائل، مانند کاهش ارتباطات و رفت و آمدهای خانوادگی، اجتناب از فرزند دار شدن و گاهی تک فرزندی، همچنین وجود بیماری های افسردگی و اختلالات مشابه در زندگی ها ، بازهم نگاه ها به حیوانات تغییر کرد و نگهداری از آنها در منازل رواج یافت و روز بروز هم بر شمار این آمار افزوده می شود.

نگهداری حیوانات در منازل قطعا آثار و پیامد مثبت و منفی را با هم دارد و با در نظر گرفتن این مسئله که این کار هم مانند بسیاری از موارد دیگر نتیجه و مهمان ناخوانده تغییر و تحولات زندگی است، از این رو آشنایی با نفع و زیان آن همچنین راه کارهای پیشگیری و مقابله با مضرات آن ضرورت دارد.

نگهداری از حیوان برای درمان

یکی از مراجعین به کلینیک دامپزشکی که برای ویزیت سگی که به همراه دارد آمده، می گوید: حدود 16 ماه قبل پسر 21 ساله خود را در اثر ابتلا به مننژیت از دست دادم.مهتاب محبی بیان می کند: پس از این اتفاق دچار افسردگی شدیدی شدم و روانپزشک برای درمان وضعیت روحی، نگهداری از یک حیوان خانگی را توصیه کرد . وی می افزاید: وجود این سگ به بهبود حالم کمک زیادی کرده است.

طوطی ؛ مونس تنهایی من

پیرمردی که یک طوطی را برای درمان به همراه خود آورده بود اظهار می کند: این طوطی مونس تنهایی من است.

سهراب ایلخانی می گوید: من دو فرزند پسر داشتم که یکی در جنگ شهید شد و دیگری در کشوری دیگر زندگی می کند. از سه سال پیش که همسرم از دنیا رفت و من تنها شدم این طوطی را یکی از دوستانم به من هدیه داد. وجود او به تنهایی من کمک کرده و و رسیدگی به آن احساس خوبی به من می دهد.

جلوگیری از بیماری های مشترک

یک دامپزشک عمومی در این باره می گوید: امروزه پت تراپی« حیوان درمانی» می تواند در درمان روحیه تاثیر گذار باشد تا از افسردگی های حاد جلوگیری و نشاط و سلامت روح و اشتیاق به زندگی را بیشتر کند.

شاهین صباغ اظهار می کند: نگهداری از حیوانات و دادن مسئولیت نگهداری از آنها به کودکان حس مسئولیت پذیری را در آنها افزایش می دهد.

وی با اشاره به توصیه های بزرگان و ائمه در باره مهربانی با حیوانات می گوید: با نگهداری حیوانات کودکان نیز با مهربانی به حیوانات آشنا شده و از خشونت و رفتارهای نادرست که برخی با حیوانات دارند جلوگیری می شود.

صباغ با تاکید بر اینکه در نگهداری حیوانات باید مسائل بهداشتی بسیار مورد توجه قرار گیرد: تصریح می کند بیماری های مشترکی بین انسان و حیوانات وجود دارد که با رعایت نکات بهداشتی می توان از آنها پیشگیری کرد.

این متخصص حیوانات با اشاره به اینکه گاها برخی از بیماری ها از انسان به حیوان منتقل می شود، می گوید: با رعایت نکات لازم می توان هم از انتقال بیماری از انسان به حیوان و هم از حیوان به انسان جلوگیری کرد.

وی می افزاید: روش های انتقال بیما ریهای مشترک بین انسان و حیوان به نوع بیماری بستگی دارد، برخی از بیماری ها ویروسی بوده که ممکن است بین انسان و سگ و گربه مشترک باشد و برخی بیماری های مشترک نیز از نوع انگلی است .

صباغ می گوید: برخی انگل های خارجی مانند کک، شپش و کنه که بین انسان و سگ و گربه مشترک هستند، و با رعایت کردن بهداشت قابل پیشگیری هستند.

این متخصص در ادامه می گوید: وقتی یک حیوان دارای سلامت باشد نگرانی بابت انتقال بیماری وجود ندارد و برای اطمینان از سلامت حیوان ضرورت دارد هر سه ماه یکبار به دامپزشک مراجعه شود تا وضعیت جسمی و سلامت حیوان بررسی شود.

وی می گوید: در این مراجعات داروهای ضد انگل تجویز می شود و در طول سال یکبار واکسیناسیون انجام می شود که جلوی انتقال بیماری را می گیرد.

صباغ در ادامه اظهار می کند: بردن حیوانات به مکان هایی که در آن انگل وجود دارد «مانند دامداری ها» همچنین ورود حیوان جدید در منزل احتمال ابتلا به بیماری را افزایش می دهد. چرا که انگل در پوشش بدن حیوان قرار گرفته و وارد منزل می شود.

برخی بیماری ها غیرقابل پیشگیری است

وی با بیان اینکه بین جوندگان و انسان بیماری مشترک وجود دارد می گوید: این بیماری های مشترک تا حدی هم غیرقابل پیشگیری تر است. بعضی از جوندگان می توانند در خانه نگهداری شوند اما برخی دیگر مانند سنجاب، حیوان خانگی نبوده و چون از طبیعت وارد می شوند احتمال انتقال بیماری در آنها زیاد است. از این رو توصیه نمی شود حیواناتی که در حیات وحش هستند در منازل نگهداری شوند.

صباغ با اشاره به برخی محدودیت ها که در تردد و انتقال حیوانات در شهر و مراجعه به دامپزشکی وجود دارد و وقفه ای که در انجام معاینات دامپزشکی ایجاد می شود، می گوید: گاها حیوانات مدت طولانی تری را در بیماری به سر برده و همین امر موجب ایجاد مشکل حادتر و انتقال بیماری به انسان نیز می شود. از این رو با توجه به اینکه در برخی منازل حیوان نگهداری می شود و حتی کسی هم خبردار نمی شود، لازم است تمهیداتی مبنی بر این شرایط خاص در نظر گرفته شود تا در صورت بروز بیماری بتوانند حیوان را برای درمان به دامپزشکی منتقل کنند.

نظارت مستمر سازمان دامپزشکی

صباغ در پاسخ به چگونگی نظارت سازمان دامپزشکی بر فعالیت کلینیک های دامپزشکی می گوید: سازمان دامپزشکی به طور مستمر نظارت دارد و از مرحله واکسیناسیون ، درمان و جراحی ها به سازمان گزارش ارائه می دهیم. و در بازدیدها آنها بر نگهداری وسایل، ارتباط با مراجعین و دیگر مسایل نظارت دارند.

وی در پایان با اشاره به اعتقادات و سلیقه های مختلفی که در درستی یا نادرستی نگهداری حیوانات در جامعه وجود دارد، می گوید: این اعتقادات بر هرشخصی قابل احترام است و با در نظر گرفتن این که این امر امروزه رواج یافته، کسانی که به نگهداری حیوان در منازل می پردازند، باید در هر شرایطی و با رعایت نکات بهداشتی و ایمنی از بروز و ابتلا به بیماری پیشگیری کنند .

خدیجه ستارزاده

انتهای پیام/