آلودگی های البرز گریبانگیر محیط و فضای سکونتی البرزیان شده است

گروه استانی "تیتریک"، به نقل از کرج رسانه، استان البرز کوچکترین استان کشور است  که با توجه به مساحت کوچک آن، یکی از متراکم ترین استان های کشور و متراکم ترین نقاط کنونی ایران می باشد. با توجه به حجم جمعیتی بالا و همچنین مساحت کم، آلودگی های زیست محیطی که بیشتر ساخته دست انسان ها هستند در این استان گریبانگیر محیط و فضای سکونتی البرزیان شده است.

آلودگی های این استان با توجه به آن که در مجاورت مراکز صنعتی چون تهران، قزوین و اراک قرار گرفته و همچنین مراکز صنعتی مستقر در داخل استان با نگاهی ساده به وضعیت جغرافیایی (اقلیم و توپوگرافی) قابل تبیین می باشد.

در واقع آلودگی های ناشی این مراکز متعدد در چهارگوشه این استان از یک سو، حجم حمل و نقل به ویژه در سفرهایی که در ایامی چون نوروز، تابستان از آزادراه تهران-کرج-قزوین انجام می پذیرد، موجب ایجاد یک وضعیت زیست محیطی غیرسالم برای این استان شده است. در کنار این عوامل وضعیت پوشش گیاهی و مراتع استان که دچار فقر و کمبود هستند از عوامل اصلی آلودگی می باشند.

اگر بخواهیم یک اولویت بندی از عواملی که منجر به آلودگی های زیست محیطی در استان البرز می شوند انجام دهیم، باید علاوه بر مراکز صنعتی در استان و مجاور استان و باد غالب در منطقه، شاهراه ارتباطی یا همان آزادراه معروف تهران-کرج-قزوین، پوشش گیاهی ضعیف در سطح استان، به فضای شهری ناهمگون در شهرهای استان نیز اشاره کنیم. در واقع وضعیت ساخت و ساز و همچنین شبکه معابر، فضای سبز داخلی شهرها، برداشت های آب زیرزمینی و ... از عوامل موث در آلودگی های زیست محیطی در استان البرز می باشند.

راهکار اساسی در زمینه بهبود اواضع زیست محیطی استان البرز و کاهش آلودگی های مذکور، توجه به وضعیت اقلیمی و توپوگرافی استان در مکان یابی مراکز صنعتی و کارخانجاتی که منبع اصلی آلودگی هستند، می باشد.

نکته دیگر استفاده از حمل و نقل عمومی در استان و همچنین استفاده از خطوط مترو در جابجایی جمعیت و  افزایش سطح پوشش گیاهی در اطراف مراکز جمعیتی به عنوان ریه های تنفسی شهرها بر مبنای رویکرد کمربند سبز نیز می توان تاثیر قابل توجهی بر کاهش آلودگی ها داشته باشد.

نکته آخر و البته یکی از مهم ترین نکات، مدیریت منابع در استان است  که علاوه بر مدیرت مصرف بتواند بیشترین بهره برداری بهینه را داشته باشد. مدیریت منابع علاوه بر مدیریت منابع طبیعی، مدیریت آب و آبهای زیرزمینی، در مدیریت حمل و نقل و مهندسی ترافیک، مدیریت شهری، مدیریت فضاهای سبز، مدیریت رشد و توسعه فیزیکی ساختارهای شهری و ... نیز معنا پیدا می کند.

انتهای پیام/