وفات حضرت خدیجه(س) در شعرآئینی/ با غیرتت بتهای یثرب را شکستی
گروه فرهنگ «تیتریک»، دهمین روز از ماه مبارک رمضان، سالروز وفات حضرت ام المومنین، خدیجه (س) است؛ بانویی پاکدامن و ایثارگر که نخستین زن اسلام آورنده است و البته اسلام هم مدیون اوست.
این مناسبت غمبار در اشعار شعرای آئینی ایران زمین هم تجلی دارد که رضا باقریان، یکی از همین شاعران است و در شعر خود، نام مبارک آن بانو را تکرار میکند:
ای همسر باغیرت طاها، خدیجه
ای شأن تو بالاتر از بالا خدیجه
روح بلندت اوجِ «اَوْ اَدْنی» خدیجه
تو دائم الْاِنفاق هستی یا خدیجه
شب تا سحر مشغول تسبیح و دعایی
اول مسلمانِ زنِ دین خدایی
تنها طرفدار حریم مصطفایی
مادربزرگِ خاندان «هَلْ اَتی»یی
همراه احمد بوده ای هر جا خدیجه
دارایی ات را دادی و دلبر گرفتی
بار اَلَم از دوش پیغمبر گرفتی
سیب بهشتی خوردی و کوثر گرفتی
زهرا که آمد رتبه ی مادر گرفتی
ای که مقام تو بُوَد والا خدیجه
پای نبی تا لحظه ی آخر نشستی
با غیرتت بتهای یثرب را شکستی
انفاق را هرگز به روی دین نبستی
در تنگنای ظلم، حق را می پرستی
در راه حق کردی فدا جان را خدیجه
از اهل یثرب طعنه و دشنام خوردی
خونِ جگرها در رهِ اسلام خوردی
خونِ دل از زنهای نافَرجام خوردی
آنقدْر هم حرف بد از اقوام خوردی
که دل بریدی آخر از دنیا خدیجه
سجاده پای بندگی ات ایستاده
اصلاً مقام توست؛ مِعْراجُ السَّعاده
دین خدا پیمانه و عشق تو باده
باید به زهرا گفت؛ ای محراب زاده
جاری نگردد اشکهایت با خدیجه
مادر که باشد، شأن دختر پایدار است
این چارچوبِ خانه حتی استوار است
مادر نباشد؛ روز روشن شام تار است
امشب دل زهرا برایت بی قرار است
بعد تو زهرا می شود تنها خدیجه.
انتهای پیام/