توسعه خدمات شهری نظرآباد سنتی و ناشی از سوء مدیریت است
گروه استانی «تیتریک»، به نقل از کرج رسانه، یکی از مهم ترین پیامدهای رشد شتابان شهرنشینی و توسعه فیزیکی شهرهای ایران در دهه های اخیر، از هم پاشیدگی نظام توزیع مراکز خدماتی در شهرها بوده که زمینه ساز نابرابری اجتماعی شهروندان در برخورداری از این خدمات است. از سوی دیگر امروزه شهری پایدار است که منجر به عدالت اجتماعی شود.
از نشانه های عدالت اجتماعی توزیع متعادل خدمات شهری است و در واقع باید گفت که سیستم توسعه شهری در هر کشور نیاز به برنامه ریزی های دقیقی دارد که یکی از مهم ترین این برنامه ها، توسعه خدمات شهری متناسب با نیازهای ساکنان شهری است.
به بیان دیگر میزان و چگونگی توزیع خدمات شهری می تواند نقش موثری در جابجایی فضایی جمعیت و تغییرات اجتماعی داشته باشد و از آنجایی که یکی از معیارهای توسعه پایدار شهری و عدالت اجتماعی توجه به توزیع متوازن خدمات و امکانات شهری است، برنامه ریزی برای این بخش و دسترسی مطلوب شهروندان به امکانات و خدمات شهری یک امر بسیار مهم در وظایف مجموعه مدیریت شهری خواهد بود.
شهر نظرآباد با توجه به اینکه دارای سلسله مراتب مشخص از نظر تقسیم بندی شهری و همچنین منطقه بندی یا ناحیه بندی شهری نیست، در بخش خدمات شهری بسیار ضعیف و دچار معضلات اساسی است. نکاتی که باید در وضعیت خدمات شهری نظرآباد به آن توجه نمود این است، اولا کیفیت خدمات ارائه شده در این شهر با توجه به حجم جمعیتی و همچنین مساحت شهر به هیچ عنوان قابل قبول نیست و کاربری های خدمات اساسی شهری و همچنین خدمات ثانویه شهری باید بسیار بیشتر و پررنگ تر شود.
نکته دوم عدم توزیع متناسب و عادلانه این خدمات در سطح شهر نظرآباد است که عدم نابرابری کاملا مشهود است . برای مثال در سطح کل شهر خدماتی مثل خدمات بهداشتی-درمانی، کاربری های ورزشی و تفریحی، فضای سبز، دفع زباله، سیستم فاضلاب شهری و … در کم ترین حد خود قرار دارند که دلیل اساسی آن، سرانه پایین آنها و تراکم جمعیت بالا است.
در توزیع ناعادلانه خدمات شهری نیز مقایسه مرکز شهر با نواحی سیدجمالدین، محله رسالت، علی آباد، محله شهید مفتح، چهل دستگاه و محلات دیگر دقیقا نشان دهنده سطح ترتیبی و متفاوت این محلات و نواحی می باشد که در حالت کلی بهترین نقطه شهر وضعیت کمتر توسعه یافته و بدترین نقطه شهر وضعیت توسعه نیافته و محروم را داراست.
پیشنهاد بهبود اوضاع موجود باید بر اساس طرح و برنامه ریزی های بلند مدت باشد، زیرا این وضعیت حاصل بی نظمی و سو مدیریت در ۲۰ سال گذشته است و منحصر به اکنون نیست. تصمیمات هیجانی و غیرکارشناسی در مکان یابی های مراکز خدمات شهری و از سوی دیگر عدم توجه به توسعه فیزیکی شهر و نبود الگوی توسعه شهری از عوامل اساسی وضعیت وخیم کنونی است.
پیشنهاد اصلی برنامه ریزی توسعه خدمات شهری بر پایه بازه زمانی بلند مدت یعنی بین ۱۰ تا ۲۰ سال و سپس برنامه ریزی میان مدت و کوتاه مدت بر اساس تفکر عملیاتی و ایجاد مراکز خدماتی و جانمایی بهینه آنها و همچنین مدیریت توسعه شهری و جلوگیری از رشد پراکنده (اسپیرال) در زمین های مجاور شهر نظرآباد است و نکته مهمی که باید در نظر گرفت این است که این برنامه ریزی ها بر مبنای نیاز و خواست شهروندان و ساکنین محلات مختلف شهری در نظرآباد باید باشد.
انتهای پیام/