میدات مین پیوسته 2700 کیلومتری در مراکش

گروه گوناگون «تیتریک»،صحرای غربی یک کشور واقعی نیست و مرز سیاسی بین این منطقه و مراکش وجود ندارد، اما کاملا تحت کنترل مراکش هم نیست. این منطقه تاریخ پیچیده جنگی دارد و مانند بسیاری مناطق مورد مناقشه دیگر در جهان، یک ناحیه بسیار نظامی در مرکزش دارد که یک دیوار ماسه ای 2700 کیلومتری به نام دیوار صحرای غربی مراکش را دیوار مراکش دارد.

دیوار مراکش به ندرت در اخبار و بیرون آفریقا شناخته شده است. صحرای غربی تا سال 1975 تحت اشغال اسپانیا بود. وقتی اسپانیا کنترل آن را رها کرد، مراکش و موریتانی آن را بین خودشان تقسیم کردند و خواسته ساکنان بومی صحرا را که از سال 1960 خواستار استقلال بودند، نادیده گرفتند. در سال 1976 یک جنبش آزادی بخش ملی به نام جبهه پولیسارو شکل گرفت تا به حضور نیروهای خارجی در صحرای غربی پایان دهد. آن ها جمهوری دموکراتیک عربی صحراوی را به عنوان یک کشور مستقل اعلام کردند و جنگ شدت یافت.


در سال 1979 موریتانی عقب نشینی کرد اما مراکش همچنان منطقه را اشغال کرده بود. در این زمان، مراکش شروع به ساخت یک دیوار عظیم 2700 کیلومتری شنی برای تقسیم این سرزمین به دو منطقه کرد. نیمه غربی تحت اشغال مراکش و نیمه شرقی که منطقه آزاد نامیده می شد توسط شورشیان صحراوی سازمان پولیسارو کنترل می شد.

تخمین زده می شود 30 تا 40 هزار نفر در بیابان خشک در کنار موریتانی و الجزایر زندگی می کنند که عمدتا پناهنده و عشایر هستند. خصومت مراکش و جبهه پولیسارو در سال 1991 رسما پایان یافت اما دیوار توسط هزاران نفر از نیروهای مراکش کنترل می شود. درتمام طول دیوار کمربندی از مین قرار دارد که طولانی ترین میدان مین پیوسته جهان نام دارد.

بیش از 7 میلیون مین در قلمرو صحرا علاوه بر مهمات باقیمانده از جنگ وجود دارد. آسیب های جدی، از دست دادن اندام ها و مرگ های مکرر ناشی از انفجار تصادفی مین در میان غیرنظامیان بسیار اتفاق می افتد.