کنش انتخاباتی اصلاح‌طلبان و اعتدالیون/ افتراق در اولین انتخابات دوران پساهاشمی

اصلاح طلبان اما ماجرای متفاوتی دارند، آنها در ریاست جمهوری حرفشان را یکی کرده اند که از حسن روحانی حمایت کنند اما شواهد و قرائن حاکی از آن است که در شورای شهر دقیقا مقابل نقطه ای ایستاده اند که در ریاست جمهوری قرار دارند. آنها هرقدر که در انتخابات ریاست جمهوری بر گزینه حسن روحانی متفقند در شورای شهر گزینه های مختلف و بعضا متضادی دارند و بویژه بعد از درگذشت آیت الله هاشمی این چند دستگی در میانشان بیشتر از قبل شده است.

از تاثیر درگذشت آیت الله هاشمی بر فعالین اصلاح‌طلب انتخابات شوراهای شهر و روستا همین که احمد مسجد جامعی که با فشار برخی افراد پر نفوذ جریان متبوعش از سرلیستی اصلاح‌طلبان در انتخابات شوراهای سال 96 کنار گذاشته بود و قرار بود بیخیال پیگیری سرلیستی شود و در ازای آن ریاست سازمان "اسناد و کتابخانه ملی" را بر عهده بگیرد، پس از فوت هاشمی رفسنجانی عطای جایگاه تشریفاتی کتابخانه ملی را به لقایش بخشید و به بهانه واقعه پلاسکو استعفای خود را از هیئت رئیسه شورای شهر تهران پس گرفت و دوباره آماده حضور در انتخابات شد.

اما در ایام ثبت نام برای انتخابات شورای شهر تهران علاوه بر احمد مسجدجامعی، طیف گسترده ای از اصلاح طلبان و اعتدالگرایان که همگی به نوعی با وجه مشترک حمایت از دولت مستقر شناخته می شوند با حضور در فرمانداری تهران ثبت نام کردند، طیف گسترده ای که همگی مدعای حضور در لیست بسیار محدود شورای شهر تهران را دارند. یک وکیل بوده و آن یکی وزیر، یکی سابقه شورای شهری دارد و آن یک فرزند فلان عضو موثر اصلاحات است.

علاوه بر تمامی اعضای  اصلاح طلب کنونی  شورای شهر تهران تعداد زیادی از اعضای شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان از جمله مرتضی الویری شهردار سابق تهران، محسن مهرعلیزاده معاون رئیس دولت اصلاحات، میرلوحی، صوفی وزیر کار دوران سازندگی ، حسن رسولی استاندار اسبق خراسان، ، مجید فراهانی رئیس شورای مرکزی حزب ندا، افشین حبیب زاده نماینده خانه کارگر، ، عباس میرزاابوطالبی معاون وزیر مسکن در دوران اصلاحات، جواد حق شناس عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی، و زهرا صدراعظم نوری رئیس سابق سازمان شهرداری‌ها از جمله اعضای شورای سیاستگذاری هستند که نام خود را در دفتر فرمانداری تهران به عنوان کاندیدا ثبت کرده‌اند.

حالا در این شرایط آشفته فعالین اصلاح طلب این روزها هرکدامشان به نوعی منتقد شرایط گذشته و حال شده اند و ضمن انتقاد به این حجم از ثبت نام کنندگان؛ ناظر به انتخابات آتی معتقدند که باید فرایند های جدیدی برای تهیه لیست نهایی برگزیده شود.

بسیاری از رسانه‌های اصلاح طلب از ریشه ثبت نام جمعی از طیف یادشده را مایه آبروریزی دانسته و برای مثال می‌گویند که چرا باید فرزندان اشخاصی چون موسوی لاری وزیر کشور دوران اصلاحات ، مسعود سلطانی‌فر وزیر ورزش و جوانان، حجت الاسلام مازنی نماینده مجلس با استفاده از رانت پدران خود پس از ثبت نام برای انتخابات مانند سیده فاطمه حسینی در انتخابات مجلس در لیست نهایی قرار گیرند و بعد از پیروزی با اقدامات نسنجیده آبروریزی به راه بیاندازند.

این انتقادات البته زمانی جدی تر و مشهودتر می‌شود که چهره‌های صاحب جایگاه و منزلت در جریان اصلاح طلب به رانت و سوئ استفاده از موقعیت در این جریان اعتراض می کنند، از جمله رسول منتجب نیا قائم مقام حزب اعتماد ملی که در مصاحبه‌ای تند و  تیز گفته:" برخی افراد با سفارش و اعمال نفوذ "صاحب نفوذان" وارد لیست‌ می‌شوند لذا تهیه لیست‌ها باید بر اساس معیار‌ها و بدون دخالت صاحب نفوذان باشد"

او در این گفتگو همچنین یادآور خاطره انتخابات شورای اول شهر و روستای تهران می شود و تاکید می کند که "ما اگر بخواهیم سیاسیون را به شورای شهر بفرستیم ممکن است مسائل دور اول شورا ایجاد شود"

در این موضوع منتجب نیا البته تنها نیست و افراد دیگری چون محمد نعیمی پور هم با او هم نظر شده اند. نعیمی پور نماینده مجلس ششم و عضو جبهه منحله مشارکت طی اظهار نظری می‌گوید: "درخصوص چگونگی بسته شدن لیست اصلاح‌طلبان در انتخابات شورای شهر، متاسفانه لیست‌های انتخاباتی در دوره‌های گذشته تبدیل به شرکت سهامی احزاب شده بود و باید جلوی این مساله گرفته شود."

این در حالی است که حتی یک عضو شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان هم در گفتگویی با دیکی از خبرگزاری ها گفته است: "ممکن است شورای هماهنگی و شورای سیاست‌گذاری برای پنجمین دوره انتخابات شورای شهر دو لیست مجزا ارائه دهند"

البته این آش ثبت نام بی حساب و کتاب اصلاح طلبان برای انتخابات شورای شهر آنقدر شور شده که 12 نفر از نمایندگان مجلس که عمدتا از افراد با تجربه و موجه‌ در میان اصلاحاتی‌ها هستند بعد از پایان ایام ثبت نام با انتشار نامه‌ای خطاب به ثبت‌نام کنندگان اصلاح طلب در انتخابات  شوراها از آنها خواستند که به کمپین انصراف به بپیوندند و از حضور در عرصه رقابت‌ها انصراف دهند.

حالا اما قضیه جدی تر هم شده است. خبر رسیده که در نشست‌های اصلاح‌طلبان با کارگزاران و اعتدالیون در ایام اخیر اختلافات عمیقی بر سر لیست نهایی، سر لیست و شهردار پیشنهادی وجود دارد.

پس از فوت آیت‌الله هاشمی، اصلاح طلبان که گفته‌اند "از ریاست جمهوری حسن روحانی حمایت می‌کنیم، در مقابل شهرداری تهران را میگیریم" مجددا به گزینه اولیه خود برای شهرداری تهران بازگشته‌اند و اصرار دارند که شهردارِ لیست‌نهایی تمام قد اصلاح‌طلب باشد تا بتوانند از مزایای حضور چنین فردی در شهرداری تهران برای بازسازی و ساماندهی بدنه خود استفاده کننده و معبر بازگشت به قدرت را برای خود عریض کنند. برای این کار هم بدشان نمیآید که سر لیستی انتخابات شورای شهر و به تبع آن ریاست شورای آینده و شهرداری تهران را میان خودشان یعنی محسن مهرعلیزاده و احمد مسجدجامعی تقسیم کنند.

در مقابل، اعتدالیون هم که از طرفی نمی‌خواهند در صورت پیروزی در انتخابات شورای شهر فرصت شهرداری تهران را از دست دهند و از طرف دیگر نگرانند با دامنه‌دار شدن حضور اصلاح‌طلبان در مراکز مختلف پروژه عبور از روحانی کلید بخورد، همچنان گزینه خود را برای شهرداری تهران دارند و حاضر به عقب نشینی نیستند برای همین هم فعلا گزینه محسن هاشمی را برای شورای شهر فرستاده‌اند تا هم فرصت کسب سرلیستی شورای شهر را داشته باتشند و هم فرصت معامله بر سر شهرداری تهران را.

همان ضرب المثل معروف البته این روزها بیشتر در مورد لیست ثبت نام کنندگان اصلاح طلب در تهران صدق می‌کند که در یک ملک بیش از یک پادشاه نمی‌گنجد.

اولین ملک پیش رو فعلا لیست شورای شهر است و گزینه‌های سر لیستی در حداقلی ترین حالت سه مدعی بزرگ، محسن هاشمی فرزند رئیس فقید مجمع تشخیص مصلحت نظام، محسن مهرعلیزاده گزینه رئیس دولت اصلاحات و احمد مسجدجامعی رئیس ادوار شواری شهرتهران و نماینده بخش بزرگی از اصلاح طلبان.

در کنار این مساله اما مسائل دیگری هم وجود دارد که بدون شک بر روند تصمیم‌گیری‌ها در مورد لیست شورای شهر تهران بسیار موثر است.  اینکه محسن هاشمی سر لیست باشد یا شهردار پیشنهادی تهران، و یا اینکه محسن مهرعلیزاده چه شرایطی خواهد یافت در کنار نارضایتی‌هایی که احزاب اصلاح طلب از انتخابات قبلی و لیست نهایی دارند، امروز به یکی از  مهمترین بحث‌های محافل اصلاح‌طلبی تبدیل شده است.

جماعت اصلاح‌طلب امروز نگران عملکرد ناموفق حسن روحانی هم هستند و نمی‌خواهند ناکامی دولت یازدهم که در ایام منتهی به انتخابات رای منفی 40 دردصدی را برای حسن روحانی پدید آورده است به پای آنها نوشته شود و موجب از دست رفتن سبد رایی شود که احتمالا تک تک آراء آن برای 29 اردیبهشت و در رقابت با اصولگرایان ارزشمند و مورد نیاز باشد.

مع الوصف باید منتظر بود و دید که نتیجه لابی‌ها و کنش‌های سیاسی اصلاح طلبان و اعتدالگرایان برای انتخابات شوراهای شهر و روستا در تهران چگونه ‌خواهد بود، در شرایطی که هیچ کدام از آن‌ها حاضر نیستند فرصت سالانه حداقل دو هزار میلیاردی تهران را از دست دهند و گوشه بنشینند و ببیند که رقیبشان در حال حکم فرمایی است.

نسیم