شاعران زندگیشان با درآمد حاصل از فروش آثارشان اداره نمی‌شود/ مسئولین به شاعران و نویسندگان گمنام بهاء دهند

ابتدا خودتان را معرفی کنید و مختصری از سوابق هنری  تان بفرمایید؟

من هنوز هم جنوبی ام

آنچنان که اگر در سیبری "ها” کنم

جاشوهای جنوب درآنجا

ماهی تازه می فروشند

مصطفی قلندرزاده ، با افتخار ایرانی ، اهل رودان هرمزگان و هم اکنون ساکن فردیس هستم و مهم تر از سن و سال اصالت ترجیح می دهم تا دیگران قبل از خودم با شعرم آشنا شوند و اگر خوب بود و ارتباط برقرار کردند مهم است به عنوان مثال حتی مردم عادی که با ادبیات آشنایی چندانی ندارند « وناگهان چه زود دیر می شود » از زنده یاد  قیصر امین پور را برای هم می خوانند پیامک می کنند و هیچ وقت شاید ندانند که شاعرش حتی اسمش کیست .

از دنیای شاعری تان بفرمایید؟ از چند سالگی شعر را شروع کردید؟ چگونه این استعداد را کشف کردید؟

اگر منظورتان دنیای شاعرانگی شخصی ام باشد که با تمام مشکلات روزمره و … سعی میکنم از لحظه لحظه تا زمانی که نفس میکشم شاعرانه زندگی کنم و لذت ببرم اما اگر از دنیای شعر به معنای کلی تر خصوصا در ایران چه در بحث متولیان ادب و هنرو فرهنگ که بسته به دل مشغولی های مسئولین نسبت به این موضوع که به ندرت پیدا می شوند و تقریبا حال و هوایی خوبی نیست و از بحث نشر هم همینطور و ارتباط  بین خود شاعرها نیز یک چند دستگی و خود بزرگ بینی و … جشنواره ها هم که بهتر است حرفشان را نزنم و متاسفانه همه و همه اینها دست به دست هم داده اند تا مخاطب و مردم شعر خوب امروز را نشناسند ودر نتیجه بسمت شعر هم سوق پیدا نخواهند کرد .

راستش از دوران ابتدایی و راهنمایی علاقه شدیدی به این سمت و سو داشتم منتها وقتی برای اولین بار کتابخانه مدرسه رفتم فکر میکنم اول یا دوم راهنمایی که یک کتاب شعر بگیرم بوستان یا گلستان سعدی را به من دادند که آن هم در آن دوران اتفاق بدی بود و مدت ها زده شدم از شعر و ادبیات چراکه ارتباطی با آن برقرار نکردم ای کاش کسی بود که در آن دوران مثلا غزلیات سعدی یا از شاعران امروز شاملو نیما قیصر فروغ منزوی و… را به من معرفی میکرد اما سال ها بعد بطور اتفاقی از طریق اینترنت متوجه انجمن ادبی حوزه هنری بندرعباس شدم و قدم های جدی من در شعر از آنجا شروع شد

نام کتاب یا کتایهایی که تاکنون چاپ کرده اید را بفرمایید؟ درون مایه اعم از قالب و فضا و … کتابهایتان چیست؟

بعد از سال ها تازه آن هم با تردید کتابی را با نام "بمبلوساخ ” منتظر شد که شامل 58 شعر سپید که در این مجموعه شعرها یی با فضای دفاع مقدس ، ضد جنگ  ، آیینی ، اجتماعی  و عاشقانه وجود دارد.

"بمبلوساخ ” ؟! چه اسم جالب و عجیبی …

همیشه دوست دارم یک اتفاق خاص را رقم بزنم از مسائل جزئی مثل تزئیین آکواریوم ، چینش گلدان ها و … تا شعرها و اسم کتاب که شما نه در اینترنت نه در لغت نامه ها و کتاب های بومی حتی هیچ جایی این واژه را پیدا نمی کنید مگر اسم این کتاب که برگرفته از اسم بومی یک درختچه در رودان هرمزگان است  که در زیر بخشی از مقدمه کتاب به این موضوع اشاره دارد را می آورم :

بمبلوساخ در گویش بومی رودان – هرمزگان است : یک درختچه دارای ارتفاعی حدود دو متر و بعضا بلندتر برگهای پنجه مانند و گلهای بنفش که بعد از فصل گرده افشانی میوه ی قهوه ای پر رنگ می دهد. و در بستر رودها و مناطق پست و دره ها بیشتر دیده می شود و شاخه هایی فوق العاده انعطاف پذیر که در گذشته برای ساخت قفس پرندگان استفاده می شده و همچنین بخاطر ریشه هایی قوی در حصار باغات و مزارع برای جلوگیری از سیلاب کاشته می شده  ، اما نام علمی این درختچه Vitex agnus-castus بوده ودر ایران بعلت برگ های آن پنج انگشتی یا درخت جادویی زنان معروف است قسمت مورد استفاده این گیاه میوه آن می باشد. اولین مورد گزارش شده از مصرف آن توسط بقراط بوده که از خوابانده آن در شراب در جهت کنترل خونریزی بعد از زایمان استفاده کرده است. برگ این گیاه اثر کاهنده ای بر شهوت دارد و در قدیم پارسایان در فصل بهار این گیاه را زیر خود فرش می کردند تا شهوت بر آنها غلبه نکند.ضماد میوه و برگ آن ادرار را افزایش می دهد و مقدار زیاد آن برای کلیه  مضر است.این گیاه در درمان سر درد هم مفید است. پنج انگشت، گیاه بسیار مؤثری برای درمان اختلالات قاعدگی است از گیاه پنچ انگشت، دارویی به نام ویتاگنوس ( VITAGNUS ) تهیه کرده اند که حاوی‌ 90 ـ 80 میلی‌ گرم‌ عصاره‌ خشك‌ این گیاه‌ می‌باشد.این دارو جهت‌ رفع ‌اختلالات‌ قاعدگی‌ و یائسگی ‌ به‌ كار می‌رود..

کدام شعرهایتان را بیشتر دوست دارید و هر وقت می شنوید،دوستش دارید؟

برای شاعر شعرهایش مثل فرزند است مثل این است که از کسی بپرسند کدام فرزندت را بیشتر دوست داری!

در میان شاعران گذشته و معاصر با کدامشان بیشتر ارتباط برقرار کردید؟

اگر منظورتان شخصیتشان هست که بحث جدایی است و سعی میکنم خیلی به آن وارد نشوم مگر اینکه شخصیتی آنقدر بلحاظ انسان بودن ومهربانی خوب باشد که نتوان جذبش نشد  اما اگر از حیث شعر باشد که به نظر من درستش هم همین است شاعران گذشته ما قله های روشنی هستند مثل سعدی ، حافظ ، مولانا ، خیام ، عطار و … ولی شخصا سعدی را بیشتر دوست دارم خصوصا غزلیات از شاعران معاصر و امروز هم چون نیما ، شاملو ، فروغ ، اخوان ، قیصر ، منزوی  و… اما قیصر باز چیز دیگری است.

درآمد نویسندگی چگونه است ؟ آیا گذران یک زندگی است؟

این موضوع بسیار مهمی است که در هنر های دیگر چون سینما تئاتر موسیقی خوشنویسی و … معمولا درآمدزا هستند حتی می توانند آموزش موسیقی و خوشنویسی وبازیگری و…. را ارائه دهند اما چه کسی این روزها کتاب می خواند که بخرد و آن هم کتاب شعر باشد که مثلا یک شاعر کتابش را چاپ کند  نهایتا و به فروش برسد و  درآمدی ناچیز که به حساب نمی آید حتی هزینه چاپش ، یک شاعر اگر مطالعه حرفه ای چند ساعت  در روز نداشته باشد و دانشش را افزایش ندهد چطور می تواند خودش را بروز کند خرید این کتاب ها هزینه دارد حتی خواندن این کتاب ها یعنی باید از کار و زندگی ات بزنی که چیزی جز عشق نسبت به شعر نمی تواند مسببش باشد که واقعا این موضوع سخت و آزار دهنده است بعد هم انتظار می رود که ما در شعر پیشرفت داشته باشیم .

اگر کسی بخواهد مثل شما نویسندگی کند و ذوق هنری نداشته باشد،آیا می تواند؟

مهمتر از اینکه شخصی ذاتا شاعر است و نیست و مسیر درستی در پیش بگیرد یا نگیرد و کسانی که از آنها کمک می گیرد ، انجمن ها ، مطالعه و … مهمتر از همه اینها عشق است و عشق است و عشق بگذارید یک مثال بزنم :

چند نفر میخواهند به قله ای بروند استعداد ، امکانات ، اساتید خوب ، فضای خوب ، وقت آزاد و … ابزاری هستند برای زودتر رسیدن به قله مثل کفش کوهنوری ، راهنما ، کوله پشتی چادر ، آب و غذا و نقشه و … حالا مهمترین قضیه همان عشق و علاقه ای است که عرض کردم فرض کنید یک نفر همه این ابزار را داشته باشد اما دوست ندارد به قله برسد یا اواسط راه برگردد خسته بشود یا به هر دلیلی ادامه ندهد یا به کندی مسیرش را طی کند هر دو قدم بنشیند و به چیزهای دیگر بپردازد حال از طرفی دیگر نفر بدون هیچ امکاناتی حتی با پای برهنه با جدیت بخواهد برود و به قله برسد قطعا اذیت خواهد شد اما به نظرتان چه کسی به قله خواهد رسید ؟

صحبت پایانی تان را بفرمایید؟

بنده از شما تشکر میکنم که برای  بخش شعر و ادبیات ارزش قائل شدید که واقعا مظلوم واقع شده و اگر هم جایی اسمی از کسی می برند خارج از بحث جایگاهی که در ادبیات دارند فقط همان گروه و تیم و لابی خودشان حضور دارند و دیگران را هرگز راه نخواهند داد اعم از جشنواره های دولتی تا همایش و نشست و غیره … واز همین جا از تمام اصحاب رسانه و مسئولین استدعا دارم جماعت شاعر را هم بیشتر ببینند خصوصا شاعران جوانی که باید دیده شوند انجمن ها نشست ها را بیشتر پوشش دهید که حداقل اگر به لحاظ حمایت مادی و … حمایت نمی شویم حداقل دیده شویم .

و در آخر باز هم پیشاپیش تبریک عرض میکنم عید باستانی نوروز و آرزوی سلامتی برای همه هموطنانم وامیدوارم روزی برسد که در هیچ جای دنیا خبری از جنگ و ظلم و تبیعض و فقر و … این مسائل نباشد .

انتهای پیام/