دهن کجی بنیاد شهید گرگان به مقام شهدا! + تصاویر

متاسفانه ساعت 4 بعد از ظهر که سر مزار این شهید بزرگوار رفتیم با صحنه هایی مواجه شدیم که جای تاسف داشت و نشان می داد که مسئولین بنیاد شهید و امامزاده عبدالله برای مقام شامخ شهدا ارزشی قائل نیستند .

تصاویر تابوت خالی کنار قبر این شهید را نشان می دهد . براستی آیا مسئولین امر نمی توانستند این تابوت را جابجا کنند و به جای خودش انتقال دهند .

محیط اطراف قبر این شهید هیچ نشانی از احترام و ادب به مقام شامخ شهدا نداشت و جای بسی تاسف داشت که این چنین از این جانباز که 28 سال مشقت و سختی را تحمل کرد اما مسئولین نتوانستند چند ساعت این شهید عزیز را تحمل کنند .

از بنر و پارچه ای که نشان تسلیت یک سازمان یا نهاد باشد هیچ خبری نبود اما برخی سازمانها وقتی مدیر اداره شان از سفر راهیان نور بر می گشت این بازگشت معنوی را به ایشان تبریک می گفتند .

براستی این همه خود شیرینی برای مدیران و سازمانها وجود دارد اما همین که به شهید می رسد هیچ چیزی نمی بینیم .

از طرفی تشییع پیکر این شهید جانباز در حالی برگزار شد که اصلا کسی نفهمید که این تشییع کی و از کجا برگزار شد و خیلی از مردم ، خبرنگاران و مسئولین متوجه نشدند که ایشان شهید شده است که این هم بر می گردد به کم کاری نهاد متولی یعنی بنیاد شهید که در این سالها اصلا روابط عمومی نداشت .

همه می دانند که بنیاد شهید گلستان را با نام یکی از معاونین ارتباطی آن می شناسند و روابط عمومی در این سازمان عریض و طویل جایی ندارد .

به هر حال محمد نجفی رودبارکی هم با مظلومیت به خیل یاران شهیدش پیوست اما باز نکته ای مبهم در کارنامه ادامه دهندگان راه شهدا نوشته شد و میزان پایبندی برخی از مدیران و سازمان ها به ارزش ها و شهدا مشخص شد .

شهید نجفی در 19 سالگی به جنگ رفت و در سال 63 در جبهه مریوان بر اثر اصابت تیر مستقیم قطع نخاع شد و 28 سال این رنج را تحمل کرد .

زبان حال وی در پایان زندگی اش که پر از سختی و درد کشیدن بود شاید از این شعر حکایت داشت که :

مـا را رهـا کنید زیـن رنــج بی حسـاب بـا قلـب پـاره پـاره و بـا سینــه ای کبــاب

اين جاهلان كه دعوی ارشاد می کنند در خرقه شان به غير "منم" تحفه ‏اى مياب

منبع: گلستان