گفتگو با قهرمان اسکیت ایران که تبعه اتریش شد
پدرام رنجبر وکیلی، در مورد تعیین تابعیت خود و انتخاب اتریش برای حضور در مسابقات جهانی، اظهار کرد: با وجودی که من و پدرم قرار گذاشته بودیم که من تا قبل از ١٦ سالگی برای کشور ایران به میدان بروم و بعد از آن خودم تصمیم بگیرم کدام کشور را انتخاب کنم، ولی بخاطر بی احترامی ها و بی توجهی هایی که در مسابقات جهانی ایتالیا، قبل از مسابقه و بعد از مسابقه به من شد تصمیم گرفتم که دیگر برای ایران به میدان نروم. با توجه به محرومیتی که بلافاصله بعد از برگشتن از ایتالیا از طرف فدراسیون ایران در نظر گرفته شد، تصمیم جدی گرفتم که برای اتریش مسابقه بدهم. اکنون نیز از اینکه اتریش کاملا از من حمایت می کند، از داشتن بازیکنی مثل من خوشحال است و افتخار می کند.
رامبد رنجبروکیلی پدر پدرام نیز ضمن بیان مشکلات و اتفاقات پیش‌آمده و دلزدگی پسرش، خواست تا این دست مشکلات حل شود و این اتفاق برای سایر ورزشکاران نیفتد. مشکلات و مسائلی که سبب می شود برخی از ورزشکاران که حتی همانند پدرام دو تابعیتی نیستند؛ تغییر تابعیت داده و رهسپار کشورهای دیگر می‌شوند.
در ادامه گفت‌وگو با پدر پدرام رنجبر وکیلی را می‌خوانید.
*پدرام کار غیر قانونی نکرده است
"من ایرانی هستم و همسرم اتریشی؛ طبق قوانین اتریش هر فرزندی که یکی از والدینش تابعیت اتریش را داشته باشد هم‌زمان می‌تواند دو پاسپورت و شناسنامه داشته باشد. به تبع اینکه من ایرانی بودم این پسر در ایران متولد شد و پرورش یافت، اما دو شناسنامه و پاسپورت ایرانی و اتریشی دارد. او بعد از کسب دو مدال طلا و یک برنز تصمیم گرفت، برای کشور اتریش پا بزند."
" با توجه به رده سنی در این رشته که به دو گروه زیر 16 سال و بالای 16 سال تقسیم می شود، من با پسرم قرار گذاشتم که تا قبل 16 سال برای ایران رقابت کند. با توجه به عرقی که من به کشورم دارم دوست داشتم پدرام بر روی سکوها پرچم ایران را بالا ببرد.تا سن زیر 16 سال من این اختیار را دارم که این تصمیم را برای فرزندم بگیرم. بعد از 16 سالگی با توجه به آزادی که برای زندگی فرزندانم قائلم خواستم خود انتخاب کند که برای ایران به میدان برود یا اتریش. اما بعد از سفر به ایتالیا و کسب عنوان سومی جهان اتفاقاتی پیش آمد که بعد از آن پدرام دلسرد شد و زیر قولی که با هم گذاشته بودیم زد."
*کشف استعداد در پدرام
" در تمام رقابت ها، اردوها و تمرینات من در کنار پدرام حضور داشتم. او مرحله به مرحله موفقیت ها را طی می‌کرد. مسابقات جهانی تایوان 2013 اولین مسابقه برون مرزی پدرام بود. او 13 ساله بود و من با فدراسیون صحبت کردم تا پدرام نیز جزو تیم ملی ایران به این رقابت‌ها اعزام شود. من خود اسکیت باز نیستم اما با دیدن عملکرد حریفان و سایر ورزشکاران متوجه شدم پدرام پتانسیل بالا رفتن روی سکو را دارد، هرچند او در آن مسابقات یازدهم شد. بعد از بازگشت از آن مسابقه‌ها، برنامه‌ریزی بلندمدتی طراحی کردم. مربی او عوض شد و تمرینات او در باشگاه انقلاب جدی‌تر شد. در رقابت‌های آسیایی 2014 نهم شد. بعد از دو سال برنامه ریزی و تمرین پدرام روز به روز بهتر می‌شد و در نهایت در 2015 نتیجه داد."
*عناوین کسب شده پدرام برای ایران
" در سال 2015 پدرام با نام ایران و در دو مسابقه اوپن حضور یافت. او در هر دو رقابت های فری استایل سه مانع لهستان و روسیه اول شد و مدال طلا گرفت. بعد از این رقابت‌ها در مسابقات جهانی ایتالیا همراه کاروان ایران اعزام شد که در آن مسابقات سوم جهان را برای ایران به ارمغان آورد و بر روی سکو رفت. البته پدرام تا این موقع با هزینه های من، مربی ایرانی و در باشگاه انقلاب تمرین کرده بود و این سه مدال را برای ایران کسب کرد و پرچم ایران را بالا برد. اما دریغ از اینکه حمایتی یا تشویقی از او صورت گیرد."
*دو تابعیتی بودن پدرام را علنی گفته بودم
" این را هم باید بگویم که همه می‌دانستند که پدرام دو تابعیتی است و دو شناسنامه دارد چون موقع اعزام خود برای او ویزا می‌گرفتم و فدراسیون هیچ گاه برای او اقدامی برای اخذ ویزا نکرده است. حتی این موضوع را علنی گفته بودم چون در یک بازه زمانی مسئولان تغییر کردند و رییس و دبیر فدراسیون عوض شدند و من نیز علنی اعلام کرده بودم که پدرام دو ملیتی است."
*پدرام از اینکه کسب مدالش را شانسی خواندند و حمایتی از او نکردند دلخور شد
"برای نگاه داشتن یک بازیکن در اوج، کارهای زیادی باید انجام داد. ورزشکار مدیریت می خواهد، مدیریت پدرام، تغذیه، ویتامین، ورزش، تمرین، بدنسازی، مربی و همه و همه با من بود. حتی ویزا و اعزام های پدرام را بر عهده داشتم. این بازیکن را از صفر تربیت کردم تا قهرمان جهان شد. بعد از کسب مدال برنز مسابقات ایتالیا که حتی می توانست طلا باشد و به دلایلی نشد، مشکلاتی در ایتالیا پیش آمد. من گزارش آن را به وزارت ورزش و جوانان نیز ارسال کردم و به خود فدراسیون هم اعلام کردم ولی خب همانند خیلی دیگر از ورزش‌ها کسی گوش نکرد و سبب شد که پدرام دلخور و سرد شود و کناره‌گیری کند. نمی‌توان گفت مقصر فدراسیون است چون مقصر آدم ها هستند؛ نیت خوب است اما اجراکننده باید درست اجرا کند. در ایتالیا برخوردی با ما شد که شایسته نبود. مسئول اعزامی فدراسیون همراه تیم ایران سر میز شام، خطاب به پدرام مدعی شد که او شانسی مدال گرفته است و از این لحظه به بعد باید هرچه می‌گویند اجرا کند و دیگر هیچ‌کس حق ندارد اینگونه در اردوها حاضر شود. آنقدر رفتار این مسئول سر هر وعده غذایی بد بود که سرداور ایتالیایی از من پرسید مشکلی وجود دارد که شما اینقدر با هم بحث دارید؟"
"برخوردهایی که در ایتالیا شد اصلا مناسب نبود و آن مسئول در بحث با ما آنقدر عصبانی شد که لیوان را به میز کوبید و لیوان را شکست و گفت" تیم ملی را دوباره می‌سازیم" که در پاسخ به او گفتم "عناوین این ورزشکاران خیلی زیاد است چطور دوباره همه را از اول می سازید؟" در یکی از مسیرهای بازگشت در اتوبوس در حالی که من داشتم به بازیکنان به دلیل نتیجه نگرفتنشان دلداری می دادم و مسائل علمی در مورد موفقیت بیشتر را به آنها بازگو می کردم مسئول فدراسیون همراه تیم چنان فریادی بر سر ورزشکاران کشید که دختران زار زار گریه کردند."
"خلاصه در ایتالیا آنقدر این بچه را تحت فشار قرار دادند که همان روز به آنها گفتم می‌توانید روی بازیکن دیگری حساب کنید. پدرام نمی‌تواند اینگونه تحت یوق قرار گیرد. پدرام اینگونه بار نیامده است. من او را آزاد بار آورده ام و معتقدم انسان در آزادی است که می‌تواند به جایگاهی که می خواهد برسد. هنگامی هم که به ایران برگشتیم پدرام به من گفت، چرا باید برای ایران بجنگم؟ جایی که کسب مدال مرا شانسی می‌دانند و هیچ حمایتی از من نمی‌کنند؟ به او گفتم ما قراری گذاشتیم و طبق آن قرار تو باید 11 ماه دیگر برای ایران به روی سکو بروی! او به من گفت قرار گذاشتیم، اما در ایران نه حمایت می‌شوم و نه تشویق."
*اسپانسر تیم ملی شدم خوب بودم اما در ایتالیا عامل مدال نگرفتن ورزشکاران من شدم
" در مسابقات "های نینگ" من به عنوان اسپانسر تیم ملی، تمام هزینه ها را پرداخت کردم. در آن مسابقات حتی مدال برنز محمدرضا منصف را من با اعتراضاتم به داوری توانستم به تیم ایران بازگردانم. حتی در زمان رقابت های لهستان که برای کسب مجوز به فدراسیون رفته بودم مسئولان مربوطه از من تقاضا کردند که به جای هزینه کردن برای پسرم در مسابقات اوپن، بار دیگر به عنوان اسپانسر برای کل بازیکنان هزینه کنم و آن ها را برای موفقیت در مسابقات جهانی ایتالیا آماده کنم. در آن روزها رامبد رنجبروکیلی سبب موفقیت تیم و فرد خوبی بود اما در ایتالیا مانع موفقیت تیم خوانده شد. من که تفاوتی نکرده بودم. بعد از بازگشت از ایتالیا گزارشی برای وزارت ورزش نوشته شد مبنی بر اینکه تنها دلیلی که ما نتوانستیم چهار مدال کسب کنیم رامبد رنجبروکیلی بوده است."
انتهای پیام/
