بازیگر سینما: احمدرضا عابدزاده را خیلی دوست دارم و او را عمو احمد صدا می‌کنم
تیموری از آن دسته بازیگرانی است که می‌گوید حضور در بین مردم برایش بسیار مهم است و به قول خودش از جوادیه تا نیاوران رفیق دارد.
او دو سه سالی را برای انجام یک کار اقتصادی ایران نبوده و به همین دلیل کمتر در آثار تلویزیونی و سینمایی حضور داشته است، اما در این گفت‌وگو از بازگشت کاملش به ایران خبر می‌دهد.
در این چند سال اخیر حضورتان در دنیای بازیگری پیوسته نبوده است،علتش را اگر می‌شود توضیح دهید.
من در این سه سال اخیر شغلی برای خودم راه انداختم در کشور دیگری چون تا حدودی دوست داشتم از تجارت و کارهای اقتصادی سر در بیاورم و در میان این شغلی که راه انداخته بودم به ایران می‌آمدم و کار بازیگری هم می‌کردم و جسته و گریخته کارهایی مثل سریال حالت خاص، الفبا، باران تابستانی، بندرعباس و... را انجام دادم و در حال حاضر آن کار اقتصادی را کنار گذاشتم و به‌طورکامل به ایران برگشتم تا فعالیت بازیگری را پیوسته انجام دهم و آن کار اقتصادی برایم تجربه‌ای خوب درحد دو، سه سال بود.
و الان که برگشتم بیشتر برایم مهم است که گزیده کار کرده و در کاری که خوب باشد ایفای نقش کنم و در حال حاضر هم چند پیشنهاد خوب دارم.
اگر بازیگر نمی‌شدید چه شغلی را انتخاب می‌کردید؟
شاید پاسخ من هم به این سوال کلیشه‌ای باشد چون من هم مثل بیشتر مردم از کودکی دوست داشتم خلبان شوم و بعد از آن دروازه‌بانی و یکی از انگیزه‌های این‌که به ورزش بوکس روی آوردم این بود که می‌گفتند برای دروازه‌بانی اگر قبلش بوکس انجام داده باشید خیلی به شما کمک خواهد کرد، چون باعث می‌شود ترس صورتتان از توپ گرفته شود و انگیزه دیگرم دوست داشتن بیش از حد احمدرضا عابدزاده بود که من او را عمو احمد صدا می‌کنم به خاطر این‌که تنها فوتبالیستی بود که در زمین هم بازی می‌کرد و هم بازیگری و روحیه حریف را ضعیف می‌کرد.
آیا در کنار بازیگری کار هنری دیگری انجام می‌دهید؟
در دوره‌ای نواختن گیتار را آموختم و همین‌طور در یک زمان خانه‌ای تهیه کردم که در آن خانه تمام کارهای چوبی اش را از صفر تا صد خودم انجام دادم که شامل طراحی و ساخت بود؛ از کمد و میز گرفته تا سایر وسایل، همچنین در دوره‌ای هم می‌خواهم کارسفال انجام دهم چون به نظرم یک هنرمند باید نسبت به سایرهنرها توانا یا حداقل آگاه باشد
خانه و چاردیواری چه تعریفی برایتان دارد؟
چاردیواری یعنی یک جای امن، می‌دانید خانه حریم شخصی و جایی است که در آن آرامش و راحتی داری و محلی است برای فکر کردن به کارهایی که در جامعه انجام دادی یا می‌خواهی انجام دهی.
خانواده‌تان نسبت به مسیر بازیگری که انتخاب کردید چه نظری داشتند؟
در زمینه بازیگری خانواده‌‌ام نه مخالفتی داشتند و نه موافقتی و تمام مسیر را خودم پیمودم. باید بگویم من وقتی کاروایفای نقشم تمام می‌شود از یوسف تیموری بازیگر فاصله می‌گیرم و آن را کنار می‌گذارم و یک فرد عادی می‌شوم و زمانی که در فضای خانواده هستم پررنگ‌تر است انگار یک کار اداری انجام دادم و بعد از آن به خانه برگشته‌ام و این در خانه ما فضای بهتر و قشنگ‌تری را ایجاد کرده است.
میانه‌تان با فضای مجازی چگونه است؟
زیاد در این فضاها پررنگ نیستم و تازه دارم اخت می‌شوم و صفحه اینستاگرام خودم هم تازه راه افتاده است.
فضاهای مجازی را مفید می‌دانید یا مضر؟
مسلما زیاده‌روی در این فضاها مضر است و اگر هر کس بیشتر از حد معمول از این فضاها استفاده کند نشان می‌دهد آن شخص از یکسری فعالیت‌های واجب روزمره‌اش کاسته و زمانش را به این فضاها اختصاص داده و این بد است که می‌توان گفت اعتیاد مجازی است و تعادل زندگی‌اش در جایی به‌هم می‌خورد.
برای جوان‌هایی که می‌خواهند وارد عرصه بازیگری شوند چه توصیه و پیشنهادی دارید؟
در گذشته می‌گفتم به کلاس‌های بازیگری بروند اما در حال حاضر می‌گویم قبل از این‌که به کلاس‌های بازیگری بروند فیلم‌های مهم تاریخ سینمای جهان را ببینند چون معتقدم فیلم خوب برادر کتاب است و همین‌طور کتاب‌های مطرح تاریخ سینماهم مطالعه کنند، متاسفانه بعضی از دوستان دایره‌المعارف سینمایی‌شان سینمای ایران و سینمای هند است، فیلم خوب دیدن و کتاب خوب خواندن باعث می‌شود در گام نخست با مقوله سینما آشنا بشوند وهمین‌طور به کارگاه‌ها و جلسات نمایش و نقد فیلم‌ها بروند که بعد از این کارها بتوانند با برداشت درست از سینما به سراغ کلاس‌های بازیگری بروند.
یوسف تیموری آیا به شادی درونی و حقیقی رسیده؟
بله،چرا که نه.
برای رسیدن به این شاد بودن چه کاری انجام داده‌‌اید؟
شاید به این دلیل است که دوست دارم همه آدم‌ها شاد باشند و آدم‌های در ارتباط با من شاد بشوند و من بتوانم شادی را به آنها انتقال بدهم و دوست دارم آدم‌ها در کوتاه‌ترین لحظاتی که با من برخورد دارند هم شاد بشوند حتی اگر آن برخورد یک برخورد کوتاه اداری باشد و من هم متقابلا از آدم‌ها انرژی می‌گیرم و این بده بستان انرژی و شادی دوطرفه است.
چقدر اهل خاطره بازی و نوستالژی هستید؟
خیلی زیاد.
شیرین‌ترین خاطرات زندگی‌تان کدام‌هاست؟
همه زندگی من خاطره است و خاطرات خوب.
اگر سوار ماشین زمان شوید و به عقب برگردید، دوست دارید در کدام تاریخ زندگی‌تان توقف کنید؟
بین سال‌های 59 تا 67 ، دوست دارم در این هشت سال باشم.
میانه‌تان با ورزش چطور است؟
ورزش‌های مختلف را از قدیم انجام می‌دادم مثل شنا، اسکی و... اما ورزش اصلی‌ام همان‌طور که گفتم بوکس بود که یک مدت به صورت پیوسته نشد انجام دهم، اما دوباره مشغولش هستم و روزانه تمرین می‌کنم. همان‌طور که می‌دانید بوکس کمک می‌کند دربازیگری هم ریتم بدن درست باشد.
منبع: جام جم
انتهای پیام/
