محله ای آسمانی در کرج با ۱۴ شهید و ۱۰ جانباز/ حال و هوای گلستان یکم مهرشهر عاشورایی شد

و اما کوچه‌ های گلستان یکم مهرشهر را که قدم می‌ زنی حال و هوای مردم یکیست، ترک و لر و کرد  و ترکمن و عرب هم ندارد، اینجا همه لهجه‌ ها و زبان‌ ها و اقوام، حسین (ع) را صدا می‌ زنند.

کوچه های این منطقه میهمان ماه محرم و پرچم عزای عاشقان اباعبدالله الحسین(ع) است و مردمانش همه ساله مراسم عزاداری تاسوعاو عاشورا را به صورت گسترده و به شیوه سنتی خاص برگزار می کنند.

به راستی گلستان برازنده نام محله ایست که تنها با ۱۷ خیابان ۱۴ شهید و ۱۰ جانباز تقدیم انقلاب کرده است و گویی عطر شهید و حضور مبارک مادران آنها در غالب کوچه های آن احساس می شود و این مهم در ماه محرم شور و حال وصف ناشدنی میان مردم این دیار حاکم می کند.

اینجا منزلگاه شهیدانیست که در راه انقلاب و سید الشهدا پر پر شده اند، محله شهید زیبال ها و رنج ها، دیار شهید قهرمان نظم و امنیت کرج "پاسیار علیرضا مراد خانی”.

آنچه نمی توان از وصف آن گذشت، اداب و رسوم این دیار در روزهای تاسوعا و عاشورای حسینی است، در حالیکه فضای غم گلستان یکم را پر کرده و خیابان ها میزبان دسته های عزاداری سینه زن و زنجیر زنی می شوند، خانواده های شهدا به رسم همه ساله گوسفند پیش پای عاشقان حسین قربانی کرده و این دو روز مردم را میهمان سفره شهدا می کنند.

در این مراسم معنوی مادران با بلند کردن نوزادان خود بر روی دستانشان، به یاد مظلومیت حضرت علی اصغر (ع) لالایی سر داده و کودکان نیز با بی قراری هایشان با طفل ۶ ماهه امام حسین (ع) همنوا می شوند.

و اما در دو هیات این منطقه بیش از همه چیز حضور پرشور جوانان و نوجوانان در مراسمات بخصوص ایام محرم به چشم میخورد و همچون دسته های عزاداری سنتی جوانان اقدام به علم کشی کرده و در واقع علمدار در فرهنگ شیعه نماد حضرت ابوالفضل العباس (ع) است.

شور و حال محرم و حضور عزاداران جوان در مسجد بعثت و فروتنی ریش سفیدان در دسته عزاداری چنان حزن جانسوز و غم جانکاهی را در رگ گلستان یکم تزریق می‌ کند که آن روز کسی حتی صدای موسیقی را در این منطقه نمی‌ شنود و به برکت این عزاداری سفره‌ های نذورات و احسان‌ های مردم در ۱۰ روز نخست محرم در سطح این منطقه گسترده می‌ شود.

اهالی محل عَلَمی برای دستجات عزاداری درست کرده‌ اند که این عَلَم همیشه در مسجد هست و فقط در عصر روز تاسوعا به احترام حضرت اباالفضل العباس(ع) و در روز عاشورا به احترام امام حسین (ع) و یارانش و در اربعین سالار شهیدان و شهدای کربلا توسط علمداری در بین دسته عزاداران حمل می‌ شود.

این عَلَم از چوب بلندی که در نوک آن پنجه‌ ای فلزی است درست شده و روی آن با انواع روسری‌ های رنگارنگ و پارچه که به صورت نذری توسط زنان محلی به عَلَم هدیه شده مزین شده تا مردم با گرفتن حاجت از سالار شهیدان سال بعد نذورات خود را ادا کنند.

نذورات مردم از اول دهه تا روز عاشورا توسط مسجد بعثت جمع و میان مردم توزیع می شود، مراد همتی هیات امنای این مسجد به خبرنگار ما گفت: هیات های حضرت ابالفضل العباس (ع) و حضرت علی اصغر (ع) شبانه در مسجد به عزاداری می پردازند.

در روز عاشورا دو هیات از محل برگزاری هیئت های خود با سینه زنی و زنجیر زنی و نوحه خوانی به عزاداری ابا عبدالحسین (ع) می پردازند و در مسجد بعثت جمع و در قالب  یک هیئت بزرگ  شروع به عزاداری می کنند و همه عزاداران امام حسین (ع) برای اقامه نماز جماعت ظهر عاشورا آماده و همگی در صفوف منظم شروع به خواندن نماز می کنند.

و اما سخن آخر…

آبروی حسین به کهکشان می ارزد، یک موی حسین بر دو جهان می ارزد، گفتم که بگو بهشت را قیمت چیست، گفتا که حسین بیش از آن می ارزد…

انتهای پیام/