"تیتر1"
گلباران مزار خالی از عکس شهدا در کرج/ عینک های غیرت را به چشم بزنیم
شاید با گذاشتن عینک غیرت بر چشم، رگ غیرتمان هم جنبید و از تبدیل شدن گلستان های شهدا به گورستانی از قابهای خالی و غبار گرفته، پرچم پاره ها و تصاویر رنگ باخته از قهرمانان شهر جلوگیری کنیم و یادمان بیاید به چه قیمت امروز امنیت داریم.
به گزارش گروه استانی «تیتریک»، اینجا گلزار شهدای کرج است، بهشت روی زمین، محلی که به سمت آسمان نور می افشاند و رحمت خداوند را برای ساکنین فرود می آورد، اینجا نقطه ای زرین است که مانند تاج بر تارک کلانشهر کرج می درخشد و عطر فضایش آسمان دود گرفته را قابل تحمل می کند.
مناسبتها که فرا می رسند به خیال تجدید میثاق راهی این کوی بهشتیان ابدی می شویم، گلابی می پاشیم و شاخه گلی در کنار نام مقدسشان می نشانیم، سخنرانی می کنیم و خود را پا در رکابشان می خوانیم، خاطره می گوییم و آنان را ناظر بر اعمال خود عنوان می کنیم ولی از آنجا که چشممان به بی تفاوتی عادت کرده جای خالیشان را در قابها نمی بینیم و بی اعتنا از کهنگی و غبارگرفتگی جایگاهشان به گل افشانی اکتفا کرده و رد می شویم.
مناسبتها که فرا می رسند به خیال تجدید میثاق راهی این کوی بهشتیان ابدی می شویم، گلابی می پاشیم و شاخه گلی در کنار نام مقدسشان می نشانیم، سخنرانی می کنیم و خود را پا در رکابشان می خوانیم، خاطره می گوییم و آنان را ناظر بر اعمال خود عنوان می کنیم ولی از آنجا که چشممان به بی تفاوتی عادت کرده جای خالیشان را در قابها نمی بینیم و بی اعتنا از کهنگی و غبارگرفتگی جایگاهشان به گل افشانی اکتفا کرده و رد می شویم.
بار دیگر که گزارمان به این سو افتاد عینکهای غیرت را به چشم بزنیم و آن زمان است که جایگاه های خالی شهیدان را می بینیم، قابهایی که یکی پس از دیگری غبار گرفته تر و تنها تر از قبل می شود، سرمان به چه گرم است که وقت دست کشیدن به چهارگوشه این قابها را نداریم و برای تعویض عکسهای آفتاب خورده و رنگ رو باخته کاری نمی کنیم.
شهیدان که خود آبروی عالمی هستند و نیاز به رنگ و لعاب ندارند ولی من نیاز دارم که به چشمانشان بنگرم و پشت پا زدن به دنیا و متعلقاتش را از میانشان بیاموزم، نسلهای جدید نیاز دارند بین اینهمه سیاهی و تباهی چهره ها، صورتهای نورانی و روشن از بی پیرایگی ببینند و درس بگیرند.
کمی تأمل که کردیم بهتر می توانیم جای خالی مادران و پدران شهید را پر کنیم که یکی پس از دیگری به دیار باقی می شتابند و کسی نیست که بر مزارهای شهید آبی بریزد و بذری سبز کند.
شاید با عینک غیرت! رگ غیرتمان جنبید و از تبدیل شدن گلستان های شهدا به گورستانی از قابهای خالی و غبار گرفته، پرچم پاره ها و تصاویر رنگ باخته از قهرمانان شهر جلوگیری کنیم و یادمان بیاید برکت زندگی های امن و راحت امروزمان از رونق یاد و خاطره شهیدان و باور ادامه ایستادگی نشأت می گیرد.
باور کنیم که کهنگی و فراموشی زیبنده مقام کسانی نیست که روزی هستی خود را برای ما فدا کردند.
انتهای پیام/
ارسال نظر
اخبار برگزیده